۱۳۹۳ دی ۸, دوشنبه

تبریک کنگره ملیتهای ایران فدرال بمناسبت فرارسیدن سال نو2015



کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال فرا رسیدن سال 2015  میلادی را به هموطنان مسیحی وکلیۀ مسیحیان جهان تبریک میگوید.                 
کنگره ملیتها همچون یک تشکلِ سیاسیِ که خواهان رفع تبعیض درتمام عرصه های اجتماعی است، دموکراسی را که به آزادی های مدنی مُدرن وتصریح شده دراعلامیۀ جهانی حقوق بشر قید شده است: (مانند: آزادی دین و زبان واعتقاد و بیان و.. ) وهم به رفع هرنوع تبعیض ونابرابریِ ( جنسیتی، تباری، دینی، زبانی، تباری، کاستی، و طبقاتی ) وتقسیم عرضی و طولی قدرت سیاسی (فدرالیسم) درایران باورمند است. ودرهمین راستا چون وظیفۀ همۀ ادیان تذهیب اخلاقی مؤمنین است، کنگره ملیتها به جدائیِ نهادِ دین، ازنهادِ دولت وحکومت هم اعتقاد دارد.               
دراخر ضمن تبریک مجدد سال نو میلادی باید گفت: همانند حکومت مذهبی درقرون وسطا، حکومت دینی سی و شش سالۀ جمهوری اسلامی ایران نیز تأئیدی براین تجربۀ تاریخی بود که: دین دولتی دین نیست، و دولت دینی هم، دولت نیست.                       
کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال
28 دسامبر 2014- 07/10/1393       

۱۳۹۳ دی ۵, جمعه

بیانیه شورای هماهنگی درخصوص به روز رسانی کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن درعصر کنونی



دراواسط ربع چهارم سده ی بیستم دستگاه حاکمه برشوروی اعلام داشت که انباشت دستاوردهای بشری درعرصه علم و فن موجب تغییر و تحولات کیفی درزندگی بشریت گشته و روی آوری به باسازی دموکراتیک و شفاف برای انطباق با مطالبات جدید زمان را  اجتناب ناپذیر نموده است. بدین ترتیب با اعلام پذیرش ضرورت بازسازی ازجانب شوروی بعنوان کشور قدرتمند یکی ازدو اردوگاه متخاصم جهانی، عصر جنگ سرد پایان یافت وفاز جدیدی درتاریخ بشریت آغاز گردید.  
گسترش بهره گیری انسانها ازدستاوردهای بشری بویژه درعرصه ی مبادله اطلاعات( کمونیکاسیون) امکان دستیابی گسترده آنها به آمار و داده ها را فراهم نموده، موجب افزایش تصاعدی سرعت دگرگونی ها وشکل گیری وضعیت جدید جهانی گردید.
وضعیت جدید جهانی امر بازسازی برای انطباق با شرایط زمان را نه تنها برای دولتها وملتها ، بلکه برای همه ی افراد وهرنوع اجتماعات انسانی ازجمله کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن را اجتناب ناپذیر نمود.
  کانون در راه انطباق وبروز رسانی خود با مطالبات زمان درعصر کنونی که افزایش روزافزون سرعت تغییر و تحولات جهانی از مشخصه های برجسته ی آن است، ازطریق ترتیب دادن بحث های سازمانیافته در درون خود و دامن زدن به بحث وگفتگوهای علنی درجمع ترکمنهای مهاجر ودیگرهموطنان و..، دائماً درتلاش است تا ازعهده پاسخ به مطالبات زمان برآید.
   اینک شورای هماهنگی کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن آخرین جمعبندی خود و پیامدهای ناشی از آن را در مشخصات وطرز نگرش ورفتار( کاراکتر) کانون به ترتیب بیان میدارد: 
  کانون فعالیتهای حقوق بشری را یکی از موارد مهم  مبارزاتی جوامع مدنی علیه تبعیض ونابرابرحقوقی در عصر کنونی دانسته وتلاش دارد با کاروان جهانی مدافعین حقوق بشر همراه شود تا بعنوان نیروی مدنی مدافع حقوق بشر ترکمنهای ایران سهم خود را در دفاع ازحقوق بشری بطور کلی ادا نماید. بعلاوه کانون بعنوان یکی از نیروهای مدنی ترکمنهای ایران می کوشد با تلاش‌ فعالان حقوق بشر درسازماندهی جنبش گسترده ی دفاع از حقوق بشر درایران ومنطقه وبسیج امکانات بین‌المللی همراهی وهمکاری ‌نماید.  
کانون دردفاع از حقوق بشر درجهت رفع تبعیضها وتأمین برابری وآزادیها که از شروط اجتناب ناپذیر برقراری زندگی مسالمت آمیز می باشد، فعال خواهد بود.
کانون ازهرنوع تلاش درراه لغو مجازات اعدام،اصلاح وتغییرقوانین مدنی وکیفری درانطباق باموازین حقوق بشر دفاع میکند.  
کانون درراه انطباق با وضعیت جدید جهان درعصرجهانی شدن( گلوبالیزاسیون) ازجنبه ی ابراز وجود وبیان پای بندی به تلاش در راه رفع نابرابریهای(جنسیتی، تباری ، دینی ، زبانی و غیره) ونیز در دفاع از مطالبه حقوق پایمال شدۀ مردمان ایران از جمله ترکمنها  دارای نشانی سه رنگ می شود که درآن رنگ آبی آسمانی وسبز بطورافقی وبترتیب دربالا وپائین با رنگ آبی لاجوردی بشکل سه گوش درسمت چپ آنها، باهم پرچم چهارگوش مستطیلی شکل را بوجود می آورند. دراین پرچم رنگ سبز بیانگر آرزوی زندگی برابر حقوق ومسالمت آمیز ودونوع رنگ آبی نماد صلح طلبی وآرزوی زندگی  پربرکت می باشد. بطور خلاصه پرچم کانون بیانگر آرزوی محیط زیستی سبز و عاری از تبعیض درفضای صلح آمیر است.
  درمراحل علنی وغیرعلنی فعالیت کانون در داخل ونیز در دوره ی مهاجرت اول، کار فرهنگی با هدف تلاش در راه زدودن آثار توطئه های شوم استعماری بیشتر مورد توجه وعمده بود. مراحل فعالیتی مذکور در دوره ای از تاریخ معاصر بشریت جای می گیرد که "جنگ سرد" نامیده می شد ومرز شرق دریای خزر، مرز بین دو اردوگاه متخاصم جهانی نیز گشته بود و طی توافقی ترکمنصحرا "منطقه حسن همجواری" طرفین اعلام شده بود. بدین جهت فعالیت کانون در دورۀ مهاجرت اول در داخل ش اتحاد  شوروی نکات قابل توجه  زیر را شامل می شد.
  1-آغاز فعالیت سازمان- یافته کانون پس از گذراندن یکسال زندگی بلا تکلیف دراردوگاه پناهندگان، همزمان شد با آغاز زندگی درمرحله ی جذب (انتگراسیون) مهاجر دریکسال اول این مرحله مهاجرین باوجود داشتن پاسپورت "بئزگراژدان" بمعنی بیوطن، از حقوقی چون تأمین اشتغال، مسکن، بیمه درمانی وغیره طبق " نُرم "های کشور میزبان برخوردار بودند.
  2- سازمانیابی فعالین درجمعهای غالباً بین سه تا پنج نفره بنام دایره های تاریخ، فرهنگ و فولکلور، ادبیات و هنر وغیره.
 3- مطالعه جمعی منابع پژوهشی، ضمن تلاش برای ترجمه وتهیه مطالب و مقاله برای درج درنشریه کانون( ایل گویجی) ویا چاپ مجزا بصورت جزوه درصورت پرحجم بودن.  
 مهمترین واقعۀ حیات کانون در دورۀ مهاجرت اول مواجه شدن با حذف شعار خود مختاری دراولین شمارۀ نشریه کانون( ایل گویجی)  وبوجود آمدن شکاف و دسته بندی درمیان فعالین بود.  دسته ای حذف شعارخودمختاری را باعمده دیدن مبارزه طبقاتی می پذیرفتند واعتراض دسته ی دیگر را ناشی از انحراف از اصول مبارزه طبقاتی و، ارجح دیدن مبارزه ملی می شناختند.
ولی معترضین هیات بازسازی کانون تشکیل داده بدنبال یک مرحله که تا اوایل تابستان 1365 طول کشید، در راه قبولاندن این نکته کوشیدند که درسند هیچ سازمان وحزب سیاسی منطقه ئی وسراسری ایران، کانون بعنوان تشکل متعلق به آنها شناخته نشده وملزم به پیروی ازمصوبات هیچیک از آنها نمی باشد. ولی با حساسیت ها وتوطئه های متعددی مواجه شده، بازسازی دموکراتیک کانون را درشوروی نادرست تشخیص داده، موکول می کنند به زمان بعداز مهاجرت دوم وقتی درشرایط دموکراتیک کشورهای اروپای غربی قرار گرفتند. 
   دردوره ی مهاجرت دوم امرِ به روز رسانی موفقیت آمیز کانون مربوط می شد به میزان موفقیت مهاجرین ترکمن درفاز مهم مهاجرت با نام سازگاری و سازش (آداپتاسیون)  با شرایط محیط جدید زندگی. درآغازمهاجرت، گروهی که  تشکیل حزب سیاسی برای ترکمن های ایران را،  برابر با امر بازسازی کانون می دانستند، باعنوان کانون فرهنگی- سیاسی خلق ترکمن وبا ارگان مرکزی بنام "ترکمنستان ایران" و دیگر مشخصات حزبی، راه جدیدی غیراز بازسازی دموکراتیک را برگزیدند. درحالیکه اگر عجله نمی کردند به خاطر حفظ وحدت نیروهای ترکمن می توانستند درچهارچوب کانون درعرصه هائی فعال شده وهمزمان حزب سیاسی شان را هم داشته باشند. ولی دیگران بازسازی دموکراتیک کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن را پیگیری نموده، و بدنبال برگزاری کنفرانسی درشهر برلین غربی( اردیبشت 1368/1989) فعالیت را همچون گذشته با نشریه "ایل گویجی" ادامه دادند. کانون بازسای شده طبق قرارکنفرانس، ساختار تشکیلاتی را درانطباق با تجمع مهاجرین درمناطق مختلف دنیا ونیز برای برقراریِ برابرحقوقی درشرایط عصر جدید( عصرجهانی شدن: گلوبالیزاسیون) با سیاست تجمع داوطلبانه نیروها در واحدهای مختلف پیشبرد. درنتیجه واحدهای برابر حقوقی درنقاط مختلف دنیا شکل گرفت.
شورای هماهنگی کانون با درنظرگرفتن تداوم روزافزون دگرگونی ها درعصر جهانی شدن: (گلوبالیزاسیون) وگذر تعداد قابل توجهی از افراد جوامع مهاجر ترکمن به مرحله انتگراسیون وگسترش مناسبات در دنیای مجازی، مرحله کنونی را فاز دوم دوره مهاجرت درعصرجهانی شدن تشخیص داده و در راه انطباق خلاق با شرایط  ومطالبات زمان کوشید وبدنبال مباحثاتی تصمیم گرفت تغییراتی درساختار کانون بوجود آورد. طبق تصمیم اتخاذ شده ترکیب شورای هماهنگی تنها متشکل از نمایندگان واحدها نخواهد بود. برای اینکه طبق قرارِجدید، شرط عضویت فعالین دریک واحد مشخص حتمی نمی باشد. ازاین ببعد فعالین کانون درصورت تمایل می توانند بدون عضویت درواحد مشخصی موافقت اعضای هرارگانی را بهمکاری جلب نمایند.
   کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن همواره در راه انطباق خلاق با تغییر وتحولات ناشی ازپیشرفت های بشری وشرایط زمانی ومکانی کوشیده و خواهد کوشید. فعالین کانون امر فعالیت فرهنگی، ادبی، هنری وغیره را حدالامکان با فعالیت در راه عدالت اجتماعی وحقوق بشر توأم نموده وبه پیش خواهند برد .
  
درکانون همیشه این درک غالب بوده است که فعالیت کوشندگان خلق های تحت ستم ومحروم ازحقوق اولیه، قبل از هر چیز بهتراست فعالیت درراه عدالت اجتماعی، فعالیت در راه زدودن آثار شوم استعمار وفعالیت در راه کسب آزادی های مدنی و حقوق برابر برای پایان دادن به تبعیض ها برمبنای منشور جهانی حقوق بشر وعهدنامه های بین المللی آن با عنوانهای "حقوق مدنی وسیاسی"، "حقوق اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی" و"حقوق زبانی" می تواند باشد.

 شورای هماهنگی کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن
  دسامبر 2014 – آذرماه  1393   

۱۳۹۳ دی ۳, چهارشنبه

مولاناعبدالحمید بعنوان "تلاشگرحقوق بشر" سال ۱۳۹۳برگزیده شد



برگرفته از: نشریه مدافعان حقوق بشر ترکمنصحرا


جایزه امسال کانون مدافعان حقوق بشر به امام جمعه زاهدان اهداء شد
کانون مدافعان حقوق بشر ایران، جایزه امسال خود را به مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان اهداء کرده است.
این کانون در سایت خود نوشته است که مولوی عبدالحمید را به خاطر"تلاش های بی وقفه و پیگیرانه اش در سال‌های گذشته برای برقراری روابط آشتی جویانه بین اقوام و گرایش‌ های مختلف مذهبی در استان سیستان و بلوچستان،" همچنین کمک و یاری رسانی به نهادهای مردمی منطقه و تلاشش برای تحقق حقوق بنیادین مردم، تصریح شده در قانون اساسی،  به عنوان "تلاشگر حقوق بشر" سال ۹۳ برگزیده است.
 نرگس محمدی، سخنگوی این کانون، جایزه امسال را به نمایندگی از طرف آن به مولوی عبدالحمید اهداء کرده است
مولانا عبدالحمید به عنوان "تلاشگر حقوق بشر" سال ۱۳۹۳ انتخاب شد
نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر با سفر به استان سیستان وبلوچستان، تندیس منشور کوروش را به نشان جایزه تلاشگر حقوق بشر به مولانا عبدالحمید تقدیم کرد
 مولانا عبدالحمید به هنگام دریافت جایزه تلاشگر حقوق بشر با بیان اینکه محور فکر وفعالیت هایشان بشریت و انسانیت بوده است، گفت که فکر می کند باید تلاش کرد تا آتش جنگ و خونریزی خاموش شود و تمام ادیان، مذاهب و عقاید بتوانند با صلح و آرامش و احترام به عقاید یکدیگر در کنار هم زندگی کنند. مولوی عبدالحمید همچنین توجه به حقوق اقلیت ها و اقوام مختلف را امری ضروری دانست و برای جهان و بشریت آرزوی صلح و ثبات کرد.
نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر نیز با ابراز خوشحالی ازچنین دیدار صمیمانه‌ای که در منزل مولانا عبدالحمید انجام شد، تأکید کرد که دلیل تقدیم این جایزه به مولانا عبدالحمید، تلاشهای مسالمت آمیز این روحانی برجسته اهل سنت درمسیر نهادینه شدن صلح و امنیت بوده است. خانم محمدی با اشاره به سختی و رنج فراوانی که مولانا عبدالحمید در این راه کشیده است، گفت: «این تندیس که منشور کورش است به رسم تقدیر ازتلاشهای تلاشگری خستگی ناپذیر که بی ادعا درمنطقه ای محروم برای تحقق صلح و امنیت و زیستی مسالمت آمیز و مدنی کوشیده است، اهدا می شود.»
در بیانیه کانون مدافعان حقوق بشر در خصوص جایزه “تلاشگر حقوق بشر” سال ۱۳۹۳ آمده است:  "بسیار مفتخر هستیم که جایزه “تلاشگر حقوق بشر” کانون مدافعان حقوق بشردر سال ۱۳۹۳ به آقای مولوی عبدالحمید، یکی ازعلمای اهل سنت در ایران تقدیم می شود".  این در حالی است که مولوی عبدالحمید و خانواده محترم‌شان با فشار های بسیار مواجه بوده‌اند؛ از جمله بازداشت اعضای خانواده- آقایان محمد اسماعیل ملازهی و عبدالعلیم شه بخش (همسران دخترانشان)- که ماه‌ها در سلول‌های انفرادی طویل المدت نگهداری شده و سپس به شهرستان‌های دور تبعید شده اند و همچنین بازداشت و سپس شهادت مولوی احمد نارویی (داماد ایشان) و مولوی عبدالفتی بدری از همکاران نزدیک ایشان و ممنوع الخروج شدن اعضای خانواده و پسرانشان در سال‌های اخیر. اما این فشارها از سوی حکومت، نه تنها مولوی عبدالحمید را به دام خشونت و درگیری نکشانده یا منفعل نکرده است بلکه او را در پی‌گیری و تلاش مسالمت جویانه برای احقاق حقوق انسانی مصمم تر کرده است.نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در پایان این دیدار گفت: «ما در کنار شما هستیم و برای رسیدن به صلح و زندگی عاری از خشونت و خونریزی و همچنین برای رسیدن به درجه ای از شخصیت والای بشری که با مدارا و دوستی در کنار هم زندگی و حقوق انسانی یکدیگر را رعایت کنیم، دست یاری به سوی شما دراز می کنیم تا شاهد صلحی پایدار در کشور و در جهان باشیم.»
کانون مدافعان حقوق بشر درسال ۱۳۸۶ عباس امیر انتظام، درسال ۱۳۸۷ تقی رحمانی، در سال۱۳۸۸ آیت الله منتظری، در سال ۱۳۸۹ عزت الله سحابی و در سال ۱۳۹۲ محمد ملکی را به عنوان برنده جایزه “تلاشگر حقوق بشر” اعلام و تندیس منشور حقوق بشر را به آنان هدیه کرد.% نشانی منبع   http://iranglobal.info/node/4130