مراسم بزرگداشت سه چهره فرهنگی موفق وپرسابقه ی خلق تورکمن افغانستان
انجمن اجتماعی ـ فرهنگی یورت و نمایندگی مؤسسه آموزشی بین المللی متروپول درمزارشریف در روز21 سرطان( تیرماه) 1398 برابر با 11جولای 2019 مراسم بزرگداشتی برای سه تن از استادان وفرهنگیان ترکمن افغانستان بنام های: پوهنوال استاد محمدنظری رئیس مؤسسه تحصیلات عالی سمنگان، پوهنوال دیپلوم انجنیر محمدشریف امین رئیس فاکولته کمپیوتر ساینس دانشگاه بلخ و محترم عبدالرحمن صحبت فرهنگی پیشکسوت تجلیل برگزار گردید.
انجمن اجتماعی ـ فرهنگی یورت و نمایندگی مؤسسه آموزشی بین المللی متروپول درمزارشریف در روز21 سرطان( تیرماه) 1398 برابر با 11جولای 2019 مراسم بزرگداشتی برای سه تن از استادان وفرهنگیان ترکمن افغانستان بنام های: پوهنوال استاد محمدنظری رئیس مؤسسه تحصیلات عالی سمنگان، پوهنوال دیپلوم انجنیر محمدشریف امین رئیس فاکولته کمپیوتر ساینس دانشگاه بلخ و محترم عبدالرحمن صحبت فرهنگی پیشکسوت تجلیل برگزار گردید.
دراین مراسم باشکوه دکتر محمد صالح راسخ درباره هر
سه شخصیت فرهنگی ترکمنهای افغانستان سخنرانی نموده. اینک در زیر متن سخرانی استاد
راسخ، مولف فرهنگ لغت ترکمنی- دری:
بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد
بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه برنگذرد
شمع های افروخته را پاس دارید
شبِ سنگین
سرِ پایان یافتن ندارد
از صبح خبری نیست
اما شمع های بی قرار
در انتظار آن می سوزند
شمع های افروخته را پاس دارید
زیرا نشانه ی صبح اند
و خود صبح اند.
به اجازه دانشمندان فرهیخته، بزرگواران، دوستان فرهنگی و جوانان عزیز!
خوشحالم که امروز درمحفلی اشتراک میکنم که بوی محبت و همدلی، رایحه دوستی والفت و همدیگر پذیری درآن موج میزند. به گفته لسان الغیب خواجه حافظ شیرازی:
حضور محفل انس است و دوستان جمع اند وان یکاد بخوانیــــد و در فراز کنیـــد
چه بجا و مناسب وحتی ضروری است اینگونه بزرگداشت ها برای قدرشناسی و ارج گذاری از شخصیتهای ادبی و فرهنگی ما وآن هم در این زمانه ای که تزویر و ریا، غم و آلام، آواره گیها، فساد و خود کامه گیها پیرامون ما را فرا گرفته است. به نظر ما اینگونه گردهمایی ها، همانند زورقی است در پهنة بیکران اقیانوس غربت، که سرنشینان آن دست تقدیر و سپاس بطرف همزاد شایستة فرهنگی شان دراز نموده، در او اشتیاق بالندگی ایجاد میکنند و او را به خویش بودن و خود شناسی فرا میخوانند . تجلیل از شخصیتهای فرهنگی، و علمی امری شایسته است که باید در جامعه نهادینه شود، چراکه این شخصیتها زحمات و تلاشهای زیادی را بخاطر رشد و اعتلای فرهنگ کشور، تربیه جوانان و ترویج انسانیت متحمل شده و میشوند.
جناب محترم پوهنوال استاد محمد نظری، جناب محترم پوهنوال انجنیر محمدشریف امین و محترم عبدالرحمن صحبت از جمله همین شخصیتهای فرهنگی و علمی است که به دلیل گستره و عمق تأثیر گذاری شان در حوزه فرهنگ و دانش از یکسو و پیشرو بودن و پیشگام بودن در میان قوم ترکمن، در عرصه اشاعه دانش، ترویج فرهنگ، روزنامه نگاری، اطلاع رسانی الگوهایی هستند و در حوزه فرهنگی ما شایسته تکریم و تجلیل بوده و هستند.
به نظر من چنین محفلها غیر از بزرگداشت از کارنامه های چنین شخصیتها ثواب دیگری نیز دارد. این نشستها آغازی خواهد بود بر تبادل نظرها و دیدگاه ها و حضور اساتید فرصت مغتنمی است که با کمک هم، در موارد گوناگون به رویکرد های بهتری دست می یابیم. این نشستها بهانه‌ای است برای دیدار با اساتید وبهره‌گیری ازحضورشان تا نسل جوان با آنان از نزدیک دیدار و معاشرت کنند وبا نفس گرم آنها، از دانش و تجارب آنان سود ببرند، برای برداشتن گام‌های بلندتر. این جلسات فرصت مناسبی است تا به یاد آوریم آنچه که درعلم و دانش به دست آورده‌ایم، حاصل تلاش چنین اساتیدی است. چنین جلسات محمل خاطره‌گویی است؛ برای اینکه قدر یکدیگر بدانیم وبرای دیگران به نمایش بگذاریم وآنچه را آنان در عرصه علم و فرهنگ به ثمر نشانده اند، تداوم بخشیم.
در زندگی بشری همیشه چنین بوده است که تجارب، دریافتها و افکار واندیشه ها، حتی احساس وعاطفه های نسلهای پیشتر راهگشای نسل های آینده بوده است. این قانون زندگی است. اگر چنین تداومی نمی بود، امروز بشر به این رفاه وآسودگی ، دانش و تخنیک و پیروزیهای شگفتی انگیز نمی رسید. کاش امروز هم به شیوه گذشتگان، ارتباط استاد وشاگرد طوری برقرار می‌شد که منش و روش استاد تداوم یابد. درگذشته کسانی که اهل علم بودند، از روش تفکر، نظر وسخن، و رفتار استاد خود بهره می‌بردند وبه همین جهت، همه‌شان اثرگذار بودند.
استاد نظری گرامی، استاد شریف امین و محترم عبدالرحمن صحبت یار و یاور و دوست عزیز و عضو دیرینه و با ارزش خانواده فرهنگی ما هستند. من به عنوان یکی از نزدیکان و دوستان ایشان، خود را سزاوار میدانم به این حقیقت گواهی دهم که این مردان دانشمند در نهایت تواضع و خشوع همچون خروشنده ای خاموش، ارزشمندترین کارهای فرهنگی و تربیه اولاد وطن پیشکش نموده اند و اینها در هیچ مرحله و زمان زنده گی شان، چه در وطن، چه درغربت، چه درشادی، چه درسرگردانی واندوه، چه در نهایت خستگی و کم میلی از مسؤولیتهای وظیفوی شان شانه خالی ننموده و بهانه ها را سرکوب نموده اند. ایشان به برتری و شرف و والایی انسان، باور فراوان دارند و سرزمین خویش را با مردمانش، با کودکانش، با خواهران و مادرانش، با جوانان و محاسن سپیدانش صمیمانه، خالصانه، بی باکانه و غمگینانه دوست دارند؛ چه پیوسته از زبان شان میشنویم : « اولاد وطن بالای ما حق دارند »، « درین تاریکی اگر چراغی روشن نکنیم و از مسئولیت ها شانه خالی کرد و زانو بغل کنیم ، پس جواب وجدان را چه خواهیم داد ؟ » عجبا چه همسانیها، و اشتراک رفتار و کردار در شخصیت هرسه بزرگوار ما دیده میشود! سادگی، بی پیرایه گی، فروتنی و کم ادعایی، نداشتن تعصبات کور قومی و مذهبی، برخورداری از یک حس خاص دردمندی نسبت به مردم، داشتن انگیزه بالا، هدفمندی در زندگی، خستگی ناپذیری و صداقت و شهامت در گفتار و رفتار، نظم و دسپلین خاص، قانون پذیری و قانونمندی (حتی به گفته برخیها در حد افراط) از جمله ویژگی های اخلاقی و رفتاری این سه بزرگوار میباشد . این ویژگیها را هر فرد جامعه برای موفقیت و برخورداری از یک زندگی سالم، با معنی و هدفمند نیازمند است.
این استادان با چنان خصال نیکو، و رفتار های پسندیده انسانهای فرهیخته ای اند که بدون سر و صدا در عرصة خدمت به مردم وگسترش دانش بسیار تلاش نموده است. ودرنتیجه همین تلاشهای شان اکنون به بلند ترین مدارج علمی ـ رتبه پوهنوالی رسیده اند. وجناب محترم عبدالرحمن صحبت درطی تقریبا ( 40 ) سال از زندگی پربارش، با انجام وظایف گوناگون وپرمشقت با سری افراشته وعزت وآبرومندی وجیبه ملی خود را بسر رسانیده است. این موفقیتها وسرفرازیها تنها به خود شان برنمیگردد، بلکه ما نیز بمثابه همکاران و دوستان شان بدین کامیابیها می بالیم وافتخار میکنیم وبه این بزرگواران تبریک وتهنیت میگوییم.
درفرجام، اجازه دهید، از دوستانی قدردانی کنم که چنین محفلی را دربزرگداشت ازشخصیت ادبی وفرهنگی استادان وفرهنگیان عزیز بر پا نموده اند. این عمل خیر اگر ازیکطرف قدرشناسی از دوستان ارجمند ما جناب پوهنوال نظری، جناب پوهنوال استاد شریف امین وجناب عبدالرحمن صحبت است، از طرف دیگر فاصله گرفتن از فرهنگ مرده پرستی است که متأسفانه درجامعۀ ما ازقبل مسلط بوده، میباشد. ما باید از گذشتگان خود هم یاد کنیم و همچنین از بزرگانی که با ما هستند تجلیل و بزرگداشت نماییم.
ضمن آنکه پیروزی و بهروزی بیشتر برای استادان فرهیخته و فرهنگیان گرامی آرزو می نمایم، برای تمام حضار محترمی که در این هوای گرم و خفقان آور به صدای ما لبیک گفتند و قدم رنجه فرمودند، سپاسگذاری نموده، امیدوارم چنین محافلی درتجلیل از فرهنگ و فرهنگیان بتواند بر جهل، بیخردی و تعصب و تبعیض، ستم و بیداد ضربة کارایی حواله کند؛ تا نسل آینده ازین میراث شوم درامان بماند و راه خود را به سوی سعادت و پیروزی باز نماید. به امید چنین روزی!.
استادان ورجاوند، فرهنگیان نستوه! راه زنده گی تان آباد وهموار، خامه ی تان همیشه پر صریر وافکار وسرنوشت تان روشن و سبز باد!
شبِ سنگین
سرِ پایان یافتن ندارد
از صبح خبری نیست
اما شمع های بی قرار
در انتظار آن می سوزند
شمع های افروخته را پاس دارید
زیرا نشانه ی صبح اند
و خود صبح اند.
به اجازه دانشمندان فرهیخته، بزرگواران، دوستان فرهنگی و جوانان عزیز!
خوشحالم که امروز درمحفلی اشتراک میکنم که بوی محبت و همدلی، رایحه دوستی والفت و همدیگر پذیری درآن موج میزند. به گفته لسان الغیب خواجه حافظ شیرازی:
حضور محفل انس است و دوستان جمع اند وان یکاد بخوانیــــد و در فراز کنیـــد
چه بجا و مناسب وحتی ضروری است اینگونه بزرگداشت ها برای قدرشناسی و ارج گذاری از شخصیتهای ادبی و فرهنگی ما وآن هم در این زمانه ای که تزویر و ریا، غم و آلام، آواره گیها، فساد و خود کامه گیها پیرامون ما را فرا گرفته است. به نظر ما اینگونه گردهمایی ها، همانند زورقی است در پهنة بیکران اقیانوس غربت، که سرنشینان آن دست تقدیر و سپاس بطرف همزاد شایستة فرهنگی شان دراز نموده، در او اشتیاق بالندگی ایجاد میکنند و او را به خویش بودن و خود شناسی فرا میخوانند . تجلیل از شخصیتهای فرهنگی، و علمی امری شایسته است که باید در جامعه نهادینه شود، چراکه این شخصیتها زحمات و تلاشهای زیادی را بخاطر رشد و اعتلای فرهنگ کشور، تربیه جوانان و ترویج انسانیت متحمل شده و میشوند.
جناب محترم پوهنوال استاد محمد نظری، جناب محترم پوهنوال انجنیر محمدشریف امین و محترم عبدالرحمن صحبت از جمله همین شخصیتهای فرهنگی و علمی است که به دلیل گستره و عمق تأثیر گذاری شان در حوزه فرهنگ و دانش از یکسو و پیشرو بودن و پیشگام بودن در میان قوم ترکمن، در عرصه اشاعه دانش، ترویج فرهنگ، روزنامه نگاری، اطلاع رسانی الگوهایی هستند و در حوزه فرهنگی ما شایسته تکریم و تجلیل بوده و هستند.
به نظر من چنین محفلها غیر از بزرگداشت از کارنامه های چنین شخصیتها ثواب دیگری نیز دارد. این نشستها آغازی خواهد بود بر تبادل نظرها و دیدگاه ها و حضور اساتید فرصت مغتنمی است که با کمک هم، در موارد گوناگون به رویکرد های بهتری دست می یابیم. این نشستها بهانه‌ای است برای دیدار با اساتید وبهره‌گیری ازحضورشان تا نسل جوان با آنان از نزدیک دیدار و معاشرت کنند وبا نفس گرم آنها، از دانش و تجارب آنان سود ببرند، برای برداشتن گام‌های بلندتر. این جلسات فرصت مناسبی است تا به یاد آوریم آنچه که درعلم و دانش به دست آورده‌ایم، حاصل تلاش چنین اساتیدی است. چنین جلسات محمل خاطره‌گویی است؛ برای اینکه قدر یکدیگر بدانیم وبرای دیگران به نمایش بگذاریم وآنچه را آنان در عرصه علم و فرهنگ به ثمر نشانده اند، تداوم بخشیم.
در زندگی بشری همیشه چنین بوده است که تجارب، دریافتها و افکار واندیشه ها، حتی احساس وعاطفه های نسلهای پیشتر راهگشای نسل های آینده بوده است. این قانون زندگی است. اگر چنین تداومی نمی بود، امروز بشر به این رفاه وآسودگی ، دانش و تخنیک و پیروزیهای شگفتی انگیز نمی رسید. کاش امروز هم به شیوه گذشتگان، ارتباط استاد وشاگرد طوری برقرار می‌شد که منش و روش استاد تداوم یابد. درگذشته کسانی که اهل علم بودند، از روش تفکر، نظر وسخن، و رفتار استاد خود بهره می‌بردند وبه همین جهت، همه‌شان اثرگذار بودند.
استاد نظری گرامی، استاد شریف امین و محترم عبدالرحمن صحبت یار و یاور و دوست عزیز و عضو دیرینه و با ارزش خانواده فرهنگی ما هستند. من به عنوان یکی از نزدیکان و دوستان ایشان، خود را سزاوار میدانم به این حقیقت گواهی دهم که این مردان دانشمند در نهایت تواضع و خشوع همچون خروشنده ای خاموش، ارزشمندترین کارهای فرهنگی و تربیه اولاد وطن پیشکش نموده اند و اینها در هیچ مرحله و زمان زنده گی شان، چه در وطن، چه درغربت، چه درشادی، چه درسرگردانی واندوه، چه در نهایت خستگی و کم میلی از مسؤولیتهای وظیفوی شان شانه خالی ننموده و بهانه ها را سرکوب نموده اند. ایشان به برتری و شرف و والایی انسان، باور فراوان دارند و سرزمین خویش را با مردمانش، با کودکانش، با خواهران و مادرانش، با جوانان و محاسن سپیدانش صمیمانه، خالصانه، بی باکانه و غمگینانه دوست دارند؛ چه پیوسته از زبان شان میشنویم : « اولاد وطن بالای ما حق دارند »، « درین تاریکی اگر چراغی روشن نکنیم و از مسئولیت ها شانه خالی کرد و زانو بغل کنیم ، پس جواب وجدان را چه خواهیم داد ؟ » عجبا چه همسانیها، و اشتراک رفتار و کردار در شخصیت هرسه بزرگوار ما دیده میشود! سادگی، بی پیرایه گی، فروتنی و کم ادعایی، نداشتن تعصبات کور قومی و مذهبی، برخورداری از یک حس خاص دردمندی نسبت به مردم، داشتن انگیزه بالا، هدفمندی در زندگی، خستگی ناپذیری و صداقت و شهامت در گفتار و رفتار، نظم و دسپلین خاص، قانون پذیری و قانونمندی (حتی به گفته برخیها در حد افراط) از جمله ویژگی های اخلاقی و رفتاری این سه بزرگوار میباشد . این ویژگیها را هر فرد جامعه برای موفقیت و برخورداری از یک زندگی سالم، با معنی و هدفمند نیازمند است.
این استادان با چنان خصال نیکو، و رفتار های پسندیده انسانهای فرهیخته ای اند که بدون سر و صدا در عرصة خدمت به مردم وگسترش دانش بسیار تلاش نموده است. ودرنتیجه همین تلاشهای شان اکنون به بلند ترین مدارج علمی ـ رتبه پوهنوالی رسیده اند. وجناب محترم عبدالرحمن صحبت درطی تقریبا ( 40 ) سال از زندگی پربارش، با انجام وظایف گوناگون وپرمشقت با سری افراشته وعزت وآبرومندی وجیبه ملی خود را بسر رسانیده است. این موفقیتها وسرفرازیها تنها به خود شان برنمیگردد، بلکه ما نیز بمثابه همکاران و دوستان شان بدین کامیابیها می بالیم وافتخار میکنیم وبه این بزرگواران تبریک وتهنیت میگوییم.
درفرجام، اجازه دهید، از دوستانی قدردانی کنم که چنین محفلی را دربزرگداشت ازشخصیت ادبی وفرهنگی استادان وفرهنگیان عزیز بر پا نموده اند. این عمل خیر اگر ازیکطرف قدرشناسی از دوستان ارجمند ما جناب پوهنوال نظری، جناب پوهنوال استاد شریف امین وجناب عبدالرحمن صحبت است، از طرف دیگر فاصله گرفتن از فرهنگ مرده پرستی است که متأسفانه درجامعۀ ما ازقبل مسلط بوده، میباشد. ما باید از گذشتگان خود هم یاد کنیم و همچنین از بزرگانی که با ما هستند تجلیل و بزرگداشت نماییم.
ضمن آنکه پیروزی و بهروزی بیشتر برای استادان فرهیخته و فرهنگیان گرامی آرزو می نمایم، برای تمام حضار محترمی که در این هوای گرم و خفقان آور به صدای ما لبیک گفتند و قدم رنجه فرمودند، سپاسگذاری نموده، امیدوارم چنین محافلی درتجلیل از فرهنگ و فرهنگیان بتواند بر جهل، بیخردی و تعصب و تبعیض، ستم و بیداد ضربة کارایی حواله کند؛ تا نسل آینده ازین میراث شوم درامان بماند و راه خود را به سوی سعادت و پیروزی باز نماید. به امید چنین روزی!.
استادان ورجاوند، فرهنگیان نستوه! راه زنده گی تان آباد وهموار، خامه ی تان همیشه پر صریر وافکار وسرنوشت تان روشن و سبز باد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر