بیانیه مشترک دو ائتلاف از اپوزیسیون درباره قتل آرمیتا

 آرمیتا قربانی دیگر ظلم حکومتی جمهوری اسلامی ایران!

آرمیتا گراوند دانش آموز۱۷ ساله رشته نقاشی، ۲۹ روز پیش از خانه خارج شد، ومثل همیشه عازم ایستگاه مترو میدان شهدا شد، درسوپرمارکت این ایستگاه کیک وآب میوه اش راخرید و منتظر دوستانش ماند که با قطار به مدرسه برود. آرمیتا به هنگام ورود به واگن مترو با تذکرات یک “حجاب‌بان” زن روبه‌رو شد و این زن به دلیل آن که آرمیتا روسری نداشت با او مشاجره کرد. به گفته یک شاهد، «زن چادری فریاد زد که چرا حجاب نداری؟» وآرمیتا درپاسخ گفت: «آیا من به تو می‌گویم چرا چادرت را برنمی‌داری»؟، درگیری لفظی به خشونت کشیده شد و‌“حجاب‌بان” زن، با حمله به آرمیتا او را به شدت هل داد واو با برخورد سرش به ستون فلزی، زمین‌خورد و بیهوش شد. آرمیتا در بیمارستان فجر، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش، بستری شد و به کما رفت و پس از ۲۸ روز درگذشت .در مدتی که آرمیتا در کما بود، خبرگزاری دولت"ایرنا" با تهیه گزارشات دستوری درتلاش بود خانواده و همکلاسی‌های آرمیتا را وادار کند به قلب واقعیت.

مرگ آرمیتا سرنوشتی بود که قبل از او گریبان مهسا امینی را هم گرفته بود.  

در روز یکشنبه ۷ آبان ۱۴۰۲ پیکر آرمیتا در میان جمع بزرگی از مدافعان آزادی و برابری به رغم فضای به شدت سنگین امنیتی در دل خاک جا گرفت .تعدادی از شرکت کنندگان در مراسم سوگواری عکس هائی از نیکا ، ژینا و تعدادی دیگر از قربانیان خشونت دولتی در سال های اخیر را در دست داشتند. هنوز مراسم به پایان نرسیده، نیروهای سرکوب به شرکت کنندگان وحشیانه حمله کردند و خودسرانه تعداد ۱۲ تا ۱۵ نفر را زیر ضرب وشتم دستگیر کردند . در میان بازداشت شدگان از جمله خانم ها نسرین ستوده و منظر ضرابی وآقای مسعود زینل زاده هستند. تا به حال ازنام و وضعیت بقیه بازداشت شدگان اطلاع دقیقی در دست نیست.

ما " همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران " قبل از هر چیز درغم مرگ آرمیتا با خانواده و بستگان وآشنایان او عمیقا همدرد هستیم و به ویژه به همه آزادی خواهان وبرابری طلبان مردمان مان در از دست دادن جوان دختری آزاده از صفوف زنان و مردان ستم ستیز و رهائی خواه ایران که در راستای رفع و محو تبعیض های گوناگون موجود در کشورمبارزه می کنند ، تسلیت می گوئیم. به باور ما قتل آرمیتا بمانند قتل ژینا، نیکا و دیگر دختران و پسرانی که در یک سال گذشته توسط حکومت کشته شده‌اند، یک قتل حکومتی است.

ما زنان و مردان پیر و جوانی که به بهای جان باختن در راه آزاد زیستن و زندگی در خور انسانی کردن ، در برابر رژیم سرکوبگر مذهبی وخودکامه می ایستند، نمونه بارزی از عزم واراده خلل ناپذیر مردمی هستند که به رغم سرکوب های خونبار و وحشیانه شدید حاکمان، برای تحقق جمهوری ، دموکراسی و برچیدن هرگونه تبعیض از پا نه می ایستند . این مبارزات تا براندازی بساط ظلم وستم حاکمیت خودکامه مذهبی در راستای برقراری دموکراسی به رغم هزینه های جانی ، جسمی و روحی به رغم مشکلات و موانع هر چند طولانی ست که به ثمر می رسد و آزادی وبرابری دست یافتنی ست . انتشار خبر جان باختن آرمیتا شهر های مختلف کشور از جمله تهران ، کرج ، شیراز ، مشهد ، ساری  شاهد اعتراض های آزادی خواهان و طنین شعارهای شبانه  ضد حکومتی بود .

ما همصدا با مردمان آزادی خواه ایران خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط و وثیقه، بازداشت و دستگیر شدگان مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند وهمه زندانیان سیاسی هستیم. همچنین با محکومیت قاطعانه سیاست های سرکوبگرانه حاکمیت ارتجاعی ایران، ما آمادگی خود را برای همکاری با کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد در زمینه قتل‌‌های حکومتی یک سال گذشته اعلام می‌کنیم

 

همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری درایران

 کنگره ملیت های ایران فدرال  

۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ / سه شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲ 

ضرورت تلاش‌ های بین‌الملل برای مقابله با آزار اقلیتها درایران

نشست جانبی سازمان ملل؛ تاکید بر لزوم تلاش‌های بین‌الملل برای «مقابله با آزار اقلیت‌ها درایران»

پس از شروع اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ که جنبش «زن زندگی آزادی» نام گرفت، هم‌زمان با تشدید سرکوب اقشار گوناگون مردم و گروه‌های سیاسی و اجتماعی، موج گسترده‌ای از احضار، بازداشت و صدور احکام سنگین علیه اقلیت‌های مذهبی و قومی نیز درکشور به راه افتاد.

درهمین زمینه کمیسیون امور آزادی‌های مذهبی بین‌المللی آمریکا، با انتشار بیانیه‌ای در آستانهٔ سالگرد جان باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد جمهوری اسلامی، از تشدید فشار بر اقلیت‌های مذهبی در ایران و بازداشت رهبران آن‌ها ابراز نگرانی کرد.

جامعه جهانی بهائیان روز چهارم آبان‌ماه اعلام کرد در ادامه موج فزاینده آزار و اذیت این اقلیت مذهبی درایران، در روزهای اخیر ۳۶ مورد حمله به آ‌ن‌ها در شهرهایی مانند اصفهان و یزد صورت گرفته است و ۲۶ بهایی که ۱۶ تن از آن‌ها زن هستند، درمجموع به ۱۲۶ سال زندان محکوم شده‌اند.

-بیشتر دراین باره: سالگرد «جمعه خونین» زاهدان؛ شمار بازداشت‌شدگان اعتراضات به «۲۱۶ تن افزایش» یافت

همچنین در زمان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» و پس از آن در روزهای اخیر سرکوب شدید و مرگبار اعتراضات در شهرهای کردنشین و منطقه بلوچستان واکنش‌های داخلی و خارجی بسیاری را به دنبال داشته است.

سازمان حقوق بشر ایران نیز در شهریور گذشته با انتشار گزارشی در آستانهٔ سالگرد جان باختن مهسا (ژینا) امینیاعلام کرد که «مناطق کردنشین و بلوچ‌نشین بیشترین کشته‌شدگان» را در میان شهروندان کشته‌شده در اعتراضات اخیر ایران داشته‌اند.

پیش از این گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در ایران روز سه‌شنبه دوم آبان‌ماه در گزارش خود در مجمع عمومی سازمان ملل گفته بود نگران «مسائل گسترده‌‌تر حقوق‌بشری» و «وخیم‌تر شدن وضعیت» افرادی است که تلاش می‌کنند از حق مشارکت مدنی خود در ایران استفاده کنند.

آقای رحمان دراین زمینه گفت: «زنان و دختران ایرانی درمعرض آپارتاید جنسیتی وتبعیض قرار دارند واقلیت‌های قومی با تبعیض و آزار و اذیت سیستماتیک مواجه هستند، زیرا ازهمه پلتفرم‌های گفتگو یا اصلاحات دموکراتیک کنار گذاشته شده‌اند.»

با استفاده از گزارش هرانا و رادیو فردا/پ.م/ ف.دو.

فردا ، یکشنبه ۷ آبان ۱۴۰۲ – 29 اکتوبر 2023

https://www.radiofarda.com/a/united-nations-meeting-on-the-issue-of-minorities-in-iran/32657847.html

تعداد آوارگان اجباری جهان 114 میلیون شده ودرحال افزایش است

سازمان ملل: تعداد آوارگان اجباری درجهان به رکورد جدید ۱۱۴میلیون نفر رسیده است

سازمان ملل روز چهارشنبه سوم آبان گفت٬ تخمین می‌زند که تعداد آوارگانی که مجبور به ترک سرزمین خود شده اند از مرز ۱۱۴ میلیون نفر عبور کرده است که رکورد جدیدی محسوب می‌شود.

دفتر امور پناهجویان سازمان ملل در بخشی از بیانیه خود گفت:«به احتمال فراوان شمار جمعیتی که به دلیل جنگ، سرکوب، خشونت و نقض حقوق بشر مجبور به ترک سرزمین خود شده اند در ماه سپتامبر امسال از مرز ۱۱۴ میلیون نفر فراتر رفته است.»

به گفته این نهاد در نیمه اول سال ۲۰۲۳ عوامل اصلی مهاجرت اجباری مردم تداوم جنگ و درگیری‌های نظامی در اوکراین، سودان، میانمار و جمهوری دمکراتیک کنگو، تداوم و تشدید بحران انسانی در افغانستان و ترکیبی از خشکسالی، سیلاب شدید و ناامنی در سومالی بوده است.

دفتر امور پناهجویان سازمان ملل در بخش دیگری از بیانیه خود افزود:«در حال حاضر توجه جامعه جهانی به درستی روی فاجعه انسانی در نوار غزه متمرکز است. ولی بحران‌های بشری بسیاری در گوشه و کنار جهان تشدید شده‌اند و جان و امنیت مردم را به خطر انداخته و آنها را وادار به مهاجرت می کند.»

فیلیپو گرندی، رئیس این نهاد افزود:«ناتوانی جامعه بین‌المللی درحل بحران‌های شدید و پیشگیری از وقوع بحران‌های جدید عامل اصلی آوارگی و مصیبت مردم بیگناه است. ما باید به خود بنگریم و برای پایان دادن به این بحران‌ها و فراهم کردن زمینه مناسب برای بازگشت پناهجویان و مهاجران اجباری همکاری کنیم.»

دفتر امور پناهجویان سازمان ملل در گزارش جدید خود که مهاجرت اجباری طی شش ماه اول سال جاری میلادی را بررسی کرده است خاطر نشان می‌کند که تا پایان ژوئیه امسال تعداد پناهجویان و مهاجران اجباری در سراسر جهان ۱۱۰ میلیون نفر بود که در مقایسه با رقم مشابه در شش ماهه اول سال قبل ۱.۶ میلیون افزایش نشان می‌دهد.

سخنگوی این نهاد به خبرگزاری‌ها گفت شمار مهاجران اجباری در شش ماهه اول سال ۲۰۲۳ از آغاز جمع آوری آمار در سال ۱۹۷۵ بالاترین رقم است.

به گفته نهادهای سازمان ملل از آغاز حملات هوایی وموشکی اسرائیل به نوار غزه در روز ۱۵مهر، حدود ۱.۴میلیون نفر در داخل مرزهای نوار غزه آواره شده‌اند.
دفتر امور پناهجویان سازمان ملل درگزارش خود یادآوری می‌کند که بیش از نیمی از مهاجران اجباری معمولا در داخل کشورهای خود آواره می‌شوند واز مرزهای بین‌المللی عبور نمی‌کنند.%

فردا، ۴ آبان ۱۴۰۲  -۲۶ اکتبر ۲۰۲۳ 

https://www.radiofarda.com/a/record-114-million-people-now-displaced-worldwide-un/32653995.html 

بیانیه جامعه شناسان جهان درهمبستگی باغزه ومردم فلسطین

بیانیه جامعه شناسان سراسر جهان در همبستگی با غزه ومردم فلسطین

بیش از هزار و هفتصد نفر (تاکنون) از جامعه شناسان سراسر جهان و اعضای انجمن بین المللی جامعه شناسی که در میان آنها اسامی ده ها استاد برجسته جامعه شناسی دانشگاه های سراسر جهان از آمریکا اروپا، آسیا و آفریقا به چشم می خورد، با امضای بیانیه ای، خشونت های اخیر علیه مردم غزه و فلسطینان را محکوم کرده اند. جامعه شناسی به عنوان یک رشته ی دانشگاهی، ریشه در شناخت روابط قدرت و نابرابری دارد. ما به عنوان جامعه شناس و همچنین عضوی از جامعه ی بشری، خشونت اخیر علیه مردم فلسطین درغزه و کرانه باختری توسط رژیم اسراییل را بدون قید و شرط محکوم می کنیم. طی هفت روز گذشته، دولت اسرائیل، بنابه گفته ی خود، «محاصره کامل» غزه را انجام داده است. غزه با ۲.۱ میلیون نفر جمعیت دومین نقطه ی پرتراکم دنیا است، از این جمعیت ۱.۷ میلیون نفر پناهنده محسوب می شوند. اگرچه اسرائیل ادعا می کند که اقدامات اش پاسخی موجه به خشونت های اخیر حماس علیه غیرنظامیان اسرائیلی است، اما خود با در نظر نگرفتن تلفات جانی، جمعیت غیرنظامی فلسطینی غزه را هدف قرار داده است. یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، با به کار بستن زبانی نژادپرستانه و غیرانسانی، تصریح کرده است که: «ما با حیوانات انسانی در حال جنگ هستیم و مطابق با چنین شرایطی عمل می کنیم».

   تنها در ده روز، اسرائیل بیش از ۶۰۰۰ بمب بر روی غزه پرتاب کرده است، چندین بار به گذرگاه رفح در مرز مصر حمله کرده و بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها، اعضای مطبوعات، دانشگاه‌ها، مدارس و دفاتر امدادی سازمان ملل را نیز هدف قرار داده است و در عملیات خود فسفر سفید را استفاده کرده است که سازمان ملل استفاده از آن را در مناطق متراکم غیرنظامی ممنوع کرده است. نیروهای اسرائیلی همچنین با قطع آب، غذا، برق و تجهیزات پزشکی بیمارستان‌ها، غزه را به نقطه بحرانی رسانده اند. این مجازات دسته جمعی، در تضاد با قوانین بین المللی است که زندگی بیش از دو میلیون نفر را که نیمی از آنها کودک هستند، با خشونت و آوارگی غیرقابل تصور تهدید می کند. تا لحظه نگارش این نامه، بیش از ۲۹۵۰ فلسطینی از جمله ۱۰۳۰ کودک کشته شده و بیش از ۱۱۲۵۰ نفر زخمی شده اند.

https://t.me/AkhbarRouz/59985

( لحظه‌ای که هواپیماهای اسرائیلی خانه ای را در دیرالبلاح در مرکز نوار غزه هدف قرار دادند.)

عملیات نظامی اسرائیل همچنین نزدیک به نیمی از جمعیت غزه را آواره کرده است و به شکلی غیراخلاقی در پی نقل مکان ۱.۱ میلیون نفر از ساکنان غزه از شمال به جنوب غزه در ۲۴ ساعت شده است، در حالی که همزمان کاروان های کسانی را که قصد تخلیه آن مناطق را دارند بمباران می کنند و به بمباران بخش جنوبی غزه نیز ادامه می دهند. فراخوان‌ها برای «تخلیه» در راستای جنایات نظامی سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ انجام می شود، زمانی که فلسطینی‌ها مجبور به ترک خانه‌های خود شدند و هرگز اجازه بازگشت نداشتند. اکثریت مردم غزه پناهندگان طولانی مدت هستند و اکنون دوباره با نسل کشی و پاکسازی قومی روبرو هستند. همزمان، شهرک نشینان اسرائیلی در سراسر کرانه باختری، که اخیراً توسط دولت اسرائیل با ۱۰۰۰۰ تفنگ مسلح شده اند، غیرنظامیان فلسطینی را هدف قرار داده اند به طوری که در هفته گذشته بیش از ۵۰ نفر به قتل رسیده اند و دو روستا خالی از سکنه شده است.

ما شاهد نسل کشی ای هستیم که مورد حمایت بین المللی است. محاصره اخیر در امتداد تشدید خشونت روزانه فلسطینیان در چندین دهه استعمار اسرائیل صورت می گیرد. رژیم آپارتایدی که اشغالگری آن نقض آشکار قوانین بین‌المللی است، اما با حمایت دولت‌های قدرتمند در سطح جهانی همچنان به این اشغال ادامه می دهد. تنها در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده ۳.۸ میلیارد دلار برای حمایت از ارتش اسرائیل ارسال کرده و به طور مداوم نقض حقوق بشر اسرائیل را در صحنه جهانی مشروعیت بخشیده است. اتحادیه اروپا نیز با وقاحت از تجاوز اسرائیل حمایت کرده است، در حالی که به شکلی طنزآلود نتوانسته است تاثیری بر روی شعار “دیگر هرگز مرتکب نسل کشی نشوید» بگذارد.

علاوه بر این، زبان غیرانسانی که توسط سران کشورها، رهبران نظامی و روزنامه نگاران در سراسر غرب استفاده می شود، به افزایش احساسات و خشونت ضد فلسطینیان و مسلمانان دامن زده است. این مسئله قبلاً منجر به عواقب وحشتناکی همچون قتل وادیا الفیوم، کودک شش ساله فلسطینی آمریکایی، جنایت نفرت انگیز علیه یک نوجوان سیک، و افزایش آزار و اذیت طرفدار فلسطین در سراسر جهان شده است.

ما به مردمی در سراسر جهان می‌پیوندیم که در اعتراض به این حملات به زندگی انسان‌ها صدای اعتراض خود را بلند کرده اند.

وظیفه ی ما به عنوان مدرسان دانشگاهی این است که بر اصول پژوهش و یادگیری انتقادی بایستیم، و دانشگاه را به عنوان فضایی برای گفت‌وگو قرار دهیم که بر مبنای حقایقی تاریخی استوار است. [در این راستا] خشونت اخیر را در چارچوب و زمینه ی تاریخیِ ۷۵ سال اشغال استعماری شهرک‌نشین‌ها و امپراتوری اروپا می بینیم. ما همچنین از فقدان حمایت های لازم و مراقبت از دانشجویان فلسطینی و مسلمان در بسیاری از دانشگاه‌هایمان و همچنین تلاش‌ها برای سرکوب سازمان‌دهی دانشجویان و آزادی بیان به شدت نگران هستیم.

ما نمی توانیم بنشینیم و شاهد ادامه این نسل کشی باشیم. ما از دولت هایمان می خواهیم که برای آتش بس فوری فشار بیاورند. این موضع از سنت جنبش حقوق مدنی، اعتراضات ضد جنگ و ضد آپارتاید در دهه های گذشته پیروی می کند. ما با همسو شدن با این مبارزات آزادی، از همه همکاران خود می خواهیم که در همبستگی با فلسطینی ها و علیه استعمار شهرک نشینان، امپریالیسم و نسل کشی بایستند.

منبع : اخبار روز دوشنبه, ۱ آبان ۱۴۰۲

متن انگلیسی و امضاهای این بیانیه را اینجا ببیند

https://www.akhbar-rooz.com/220893/1402/08/01/

 

انشعاب 16عضو حزب چپ آلمان برای تشکیل حزب جدید

به منظور تاسیس حزب جدید، شانزده عضو حزب چپ آلمان استعفا دادند

 اخبار روز ، ۱ آبان ۱۴۰۲- ۲۳ اکتوبر ۲۰۲۳ :  سارا واگنکنشت و پانزده نفر از کادرهای حزب چپ آلمان، از جمله تعدادی از نمایندگان این حزب در پارلمان، روز دوشنبه رسما از این حزب جدا شدند. واگنکنشت در یک کنفرانس مطبوعاتی در برلین گفت: ما تصمیم گرفتیم یک حزب جدید تأسیس کنیم. امیرا محمدعلی، رهبر قبلی گروه چپ درپارلمان نیز گفت زمان ترک حزب چپ فرا رسیده است. آن ها اعلام کرده اند در «سمت چپ» باقی خواهند ماند. واگنکنشت و همراهانش در بیانیه ای کتبی تاسیس انجمن “اتحاد سارا واگنکنشت – برای خرد و عدالت” به منظور آماده سازی یک حزب جدید را را اعلام کردند.

سارا واگنگنشت درآلمان شخصیت شناخته شده ای است. «برلینر سایتونگ» درتفسیری می نویسد: پتانسیل رأی دهندگان برای حزبی که سارا واگنکنشت قصد دارد تاسیس کند بسیار زیاد است: ۲۷ درصد از آلمانی ها رای دادن به او را محتمل می دانند. این نتیجه نظرسنجی موسسه تحقیقاتی اینسا  به نمایندگی از روزنامه بیلد است که  ۱۰۰۲ آلمانی این هفته در آن شرکت کردند.
براساس این نظرسنجی، ۵۵ درصد به او رای نخواهند داد و ۱۸ درصد پاسخی به این سوال ندادند.

براساس این نظرسنجی، درشرق آلمان تقریباً یک نفر از هر سه نفر – ۳۲ درصد از واجدین شرایط رای دادن – می گویند می توانند به حزب او رای دهند. علاقه حامیان AfD [حزب راستگرای افراطی] درشرق وغرب حتی بیشتر است. ۴۰ درصد گفتند که محتمل است به حزب واگنکنشت رای دهند.

متن بیانیه ای را که گروه واگنکنشت روز دوشنبه در برلین منتشر کرد، در زیر می خوانید:

چرا ما حزب چپ را ترک می کنیم

اعضای محترم حزب چپ؛

ما تصمیم گرفته ایم که حزب چپ را ترک کنیم و یک حزب جدید بسازیم. این تصمیم برای ما آسان نبود. زیرا حزب چپ سالها یا حتی دهه ها خانه سیاسی ما بود. دراین حزب با همکاران مبارز خود آشنا، با بسیاری همراه وبا برخی دوست شدیم. ما عصرها و آخر هفته ها را مشترکا در رویدادهای حزبی می گذراندیم و درطول مبارزات انتخاباتی زمان بیشتری را با هم کار می کردیم. برای ما؛ چه از نظر سیاسی و چه از نظر شخصی سخت است که همه اینها را پشت سر بگذاریم. اگر راه بهتری وجود داشت از آن استقبال می کردیم. از آنجایی که با بسیاری از شما ارتباط داریم، می خواهیم تصمیم خود را برای شما تشریح کنیم.

چند سال است درخط مشی سیاسی حزب چپ اختلافاتی وجود داشته است. ما بارها استدلال کردیم که اولویت‌های اشتباه و عدم تمرکز بر عدالت و صلح اجتماعی، چهره حزب را کمرنگ می‌کند. ما بارها هشدار دادیم که تمرکز برمحیط‌های شهری، جوان و فعال، رای‌دهندگان سنتی را از ما دور می‌کند. ما بارها تلاش کردیم با تغییر خط مشی سیاسی، جلوی افول حزب را بگیریم. ما در این مورد موفق نبودیم. در نتیجه حزب موفقیت کمتر و کمتری در به دست آوردن آرا داشت. تاریخ حزب چپ از زمان انتخابات اروپا در سال ۲۰۱۹، تاریخ شکست های سیاسی است. رهبری حزب و مقامات حامی آن درسطح ایالتی؛ مصمم بودند که تحت هیچ شرایطی درباره این شکست ها بحث انتقادی نکنند. هیچ مسئولیتی در این مورد بر عهده گرفته نشده و هیچ پیامد اساسی هم حاصل نشده است. در برابر؛ کسانی که نسبت به روند رهبری حزب انتقاد داشتند، مقصر نتایج شناخته شده و به طور فزاینده ای به حاشیه رانده شدند.

ما دیگر جایی برای برای خود در حزب نمی بینیم. به عنوان مثال، “قیام برای صلح” فوریه ۲۰۲۳ را باید به خاطر آورد. این بزرگترین تجمع صلح در ۲۰ سال اخیر بود. ده ها هزار نفر در مقابل دروازه براندنبورگ تجمع کردند. زیرا حدود نیمی از مردم نظامی گری دولت را رد می کنند. کل تشکیلات سیاسی کشور در برابر این تجمع ایستادند و آن را بدنام کردند. رهبری حزب چپ، به جای حمایت از ما در این مبارزه، در کنار احزاب دیگر قرار گرفت. آنها مبتکران تظاهرات را متهم به “هم گامی با راست ها” کردند و آتش بیار اتهامات علیه ما شدند.

فضای سیاسی در حزب برای ما به قدری کوچک شده است که دیگر نمی توانیم در آن جا بگیریم. ما از تشکیلات منطقه ای خود شناخت داریم، می دانیم این احساس بسیاری از اعضای حزب چپ است. ما می خواهیم با تشکیل یک حزب جدید یک خانه سیاسی جدید برای آنها ایجاد کنیم.

ما این کار را از روی اعتقاد درونی انجام می دهیم، زیرا تشکیل حزب به خودی خود هدف نیست. پس ما چه هدفی داریم؟ ما دیگر نمی خواهیم وضعیت فعلی را بپذیریم. سیاست ویرانگر اجتماعی چراغ راهنمایی [دولت فعلی آلمان متشکل از سوسیال دموکرات ها، سبزها و دموکرات های آزاد] بخش بزرگی از درآمد و کیفیت زندگی مردم را هدف قرار داده است. سیاست خارجی آلمان به جای جستجوی راه حل های صلح، به ارسال تسلحیات می پردازد. درگیری ها در سطح بین المللی در حال تشدید هستند، تشکیل بلوک در حال ظهور تهدیدی برای صلح جهانی است و تحولات اقتصادی عظیمی را به همراه خواهد داشت. مخالفت با این تحول سیاسی به طور فزاینده‌ای در بحث عمومی مورد تحریم و تمسخر قرار می‌گیرد. اما دموکراسی به تنوع نظرات و بحث های آزاد نیاز دارد. ناتوانی دولت درمقابله با بحران های زمانه ما و تنگ شدن فضا برای افکار دیگر، AfD [حزاب راست گرای افراطی آلمان] را به اوج رسانده است. بسیاری از مردم دیگر نمی دانند اعتراض خود را از چه راه دیگری بیان کنند. در این وضعیت، حزب چپ دیگر به‌عنوان یک اپوزیسیون وضعیت موجود به حساب نمی آید؛ بلکه به‌عنوان یک حزب نرم‌شده «بله، اما…» شناخته می شود. با این سیاست به زیر مرز ۵ درصد [برای حضور در پارلمان] رسیده است. درحال حاضر همه نشانه ها حاکی است در بوندستاگ [پارلمان] بعدی نماینده ای نخواهد داشت. این در وضعیتی است که طبق نظرسنجی ها، آرای AfD به بیش از ۲۰ درصد رسیده است. ما موظفیم مبارزه برای جهت گیری سیاست و آینده کشورمان را جدی بگیریم. برای انجام این کار، ما قصد داریم یک نیروی سیاسی جدید، یک صدای دموکراتیک برای عدالت اجتماعی، صلح، خرد و آزادی بسازیم.

ما بدون کینه و بدون واکنش به مخالفت با حزب قدیمی خود، آغاز خواهیم کرد. درگیری برای ما تمام شده است. می دانیم: برخی از شما درحسرت این مرحله بوده اید، برخی دیگر ناامید خواهند شد و برخی دیگر منتظر خواهند بود تا ببینند اوضاع چگونه پیش می رود. ما به همه شما می گوییم: ما می خواهیم خردمندانه از هم جدا شویم. جنگ زرگری به همه ما آسیب می رساند. حزب چپ مخالف سیاسی ما نیست. ما می‌خواهیم به بسیاری از شما که سال‌ها با اعتماد با هم کار کرده‌ایم بگوییم: ما آماده گفتگو هستیم و خوشحال می‌شویم در زمان مناسب پذیرای شما باشیم.

سارا واگنکنشت، امیرا محمد علی، کریستین لی، لوکاس شون، یوناس کریستوفر هوپکن، فادیمه آسکی، علی الدیلامی، سویم داگدلن، جان لوکاس دیتریچ، کلاوس ارنست، آندری هونکو، زاکلین ناستیچ، عمید ربیه، الکساندر اولریشت، سابین زیمرمن

https://www.akhbar-rooz.com/220887/1402/08/01/ 

چرا تلاش مراجعه بوجدان بشریت ناکام باید بماند

درمراجعه به وجدان بشریت تلاش هیچکس نباید ناکام بماند

تلاش روسیه برای بازگشت به شورای حقوق بشر سازمان ملل ناکام ماند

رادیو لیبرتی بفارسی ، ۱۸/مهر/۱۴۰۲- 10 اکتوبر 2023 : مجمع عمومی سازمان ملل روز سه‌شنبه ۱۸ مهر به تلاش روسیه برای بازپس‌گیری عضویت خود در شورای حقوق بشر این سازمان که بعد از تهاجم نظامی به اوکراین لغو شده بود، رأی منفی داد.

روسیه برای دو کرسی خالی این شورا که سهمیه منطقه اروپای شرقی بود، با بلغارستان و آلبانی رقابت می‌کرد، اما از ۱۹۳ عضو مجمع عمومی تنها ۸۳ رأی به دست آورد.

این رأی گیری تنها چند روز پس از حمله موشکی مسکو به روستای گروزا دراوکراین که بیش از ۵۰ نفر را کشت، انجام شد، هرچند که در روزهای اخیر توجهات جهانی به سمت جنگ میان اسرائیل و گروه شبه‌نظامی حماس جلب شده است.

در این رأی‌گیری، بلغارستان ۱۶۰ رای مثبت و آلبانی ۱۲۳ رأی به دست آوردند و دو کرسی شرق اروپا را به مدت دو سال در اختیار گرفتند.

پیش از این رأی‌گیری، شبکه جهانی بی‌بی‌سی اعلام کرده بود نسخه‌ای از نامه روسیه به ۱۹۳ عضو سازمان ملل را که قرار است در این رأی‌گیری شرکت کنند در اختیار دارد که در آن وعده داده شده بود طی عضویت خود در شورای حقوق بشر از «تبدیل این نهاد به دستگاه مجازات» جلوگیری کند.

این تلاش‌ها در حالی انجام شد که سرکوب مخالفان کرملین در داخل روسیه به سطحی کم‌سابقه رسیده و حملات روسیه به مناطق غیرنظامی در اوکراین نیز ادامه دارد.

خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از دیپلمات‌های غربی گزارش داده بود که روسیه در هفته‌های اخیر رایزنی‌های فشرده‌ای داشت و کوشیده بود با سیاست تشویق و تنبیه آرای لازم را به دست آورد.

هیلِل نویر، مدیر اجرایی دیده‌بان سازمان ملل، به وال‌استریت جورنال گفت برخی کشورها که در صحن علنی رویکرد روسیه را محکوم می‌کنند در رأی‌گیری شورای حقوق بشر که به صورت غیرعلنی انجام می‌شود ممکن است در ازای دریافت غلات، اسلحه یا منابع هیدروکربن از روسیه به نفع این کشور رای دهند.

اما در جلسه روز سه‌شنبه مشخص شد که حمایت خاموش از مسکو در میان کشورها به اندازه‌ای نبود که کرسی از دست رفته شورای حقوق بشر را به روسیه بازگرداند.

مدیر دیده‌بان حقوق بشر بعد از ناکامی مسکو در این رأی‌گیری گفت کشورهای عضو سازمان ملل «پیام محکمی» برای رهبران روسیه فرستادند مبنی بر آن که «حکومت مسئول بی‌شمار جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت»، در شورای حقوق بشر جایی ندارد.

رابرت وود، نماینده آمریکا در سازمان ملل نیز در آستانه رأی‌گیری روز سه‌شنبه گفت که «صدای موشک‌های روسیه از وعده‌های کرملین رساتر است.»

او افزود: «حمایت از روسیه، ننگی برای شورای حقوق بشر و سازمان ملل خواهد بود.»

آلکساندر پچلیاکوف، سخنگوی نمایندگی روسیه در ژنو، این اتهامات را رد و در مقابل آمریکا را متهم کرد که «با تحریک به روسیه‌هراسی و فشار بر اعضای سازمان ملل» زمینه اخراج روسیه از شورای حقوق بشر سازمان ملل را فراهم آورده بود.

شورای حقوق بشر سازمان ملل، مستقر در ژنو، متشکل از ۴۷ عضو است که به مدت سه سال انتخاب می‌شوند.

این اعضا بر اساس مناطق جغرافیایی سهمیه دارند و هر گروه منطقه‌ای بزرگ معمولا نامزدهای خود را از قبل انتخاب می‌کند که مجمع عمومی عموما آن‌ها را تأیید می‌کند. اما امسال دو گروه منطقه‌ای نامزدهای بیشتر از تعداد کرسی‌های خود داشتند که یکی از آن‌ها اروپای شرقی و دیگری آمریکای جنوبی بود.

روسیه دو سال پیش عضو شورای حقوق بشر شد اما یک سال بعد در پی تهاجم گسترده نظامی علیه اوکراین و افشای شواهد کشتار گسترده در بوچا و دیگر شهرهای حومه کی‌یف با رای ۹۳ کشور از این نهاد اخراج شد؛ ۵۸ کشور رأی ممتنع و ۲۴ کشور از جمله چین، ایران، سوریه و کره شمالی رأی مخالف دادند.

https://www.radiofarda.com/a/russia-is-campaigning-for-a-return-to-the-united-nations-human-rights-council/32631160.html