فرا رسیدن روز جهانی زبان مادری( 21م فوریه، 2م
اسفند)، همانند روز آغاز سال تحصيلي درايران( اول مهر، 23 سپتامبر) به جای اینکه
روزی شادی بخش وامید آفرین باشد، برای غیرفارس زبانهای ایران، روز یادآور پیامدهای
دردناک ناشی از محرومیت ازحقوق اولیه ی
انسانی، بویژه درد و رنج های بی شمار ناشی از تبعیض وبرخوردهای تحقیرآمیزی است، که
با استقرار رژیم شاهنشاهی پهلوی درایران آغازشد وبا استقرار رژیم جمهوری اسلامی
ایران همچنان ادامه دارد.
محرومیت تحصیل به زبان ملیتهای غیرفارس درایران چند زبانی وچند فرهنگی،که
بیش از نیمی ازجمعیت آنرا را تشکیل میدهند،
درشرایطی تداوم دارد که حق تحصیل به زبان مادری درتمامی کنوانسيونهای مربوط
به حقوق بشر که جمهوری اسلامی ایران نیز از امضا کنندگان آن می باشد، جزئی ازحقوق
اولیه ی انسانی شناخته شده وباگذشت بیش از 36 سال از تصويب قانون اساسي، که ماده
هاي 15 و 19 آن، حق آموزش به زبان غیرفارسها را درکنار زبان فارسی مورد تأکید قرار
داده، نشانه هائی از به اجرا گذاشتن آنها مشاهده نمی شود.
ایران کشوری کثیرالمله است وزبان فارسی درایران متعلق به کسانی است که
آنرا زبان مادری خود میدانند. بنابراین تنها زبان یکی ازملیتها درایران می باشد. ولی
زبان فارسی درایران بخاطر اعمال سیاستهای نژاد پرستانه حکومتگران تبدیل به ابزاری
ایدئولوژیک برای ضعیف ونا توان نمودن دیگر زبانها به منظور محو هوویت قومى وملى
مردمان غیرفارس گردیده است. تا آنها را گرفتار درد و رنجهای ذلالت بار ناشی ازخود
بیگانگی و وادار به تسلیم به آسیمیله و نابود شدن نمایند.
تدريس نشدن زبانهاى مادرى غیرفارسی درمدارس ايران نقض آشكار قطعنامه A/RES/61/266 سازمان ملل ازجانب رژىم جمهورى اسلامی ایران است که مجمع عمومی سازمان
ملل متحد بتاریخ 16ماه مه 2007 تصویب نمود. درهمان مصوبه، در تلاش برای جلب توجه
جهانیان برای برقراری شرایط مسالمت آمیز درچارچوب تنوع وارتقای درک بین المللی
ازچند زبانی وچند فرهنگی، علاوه بر تشویق دولت ها به حفاظت وحمايت از تمامی زبانهای مورد استفاده
مردم جهان، سال2008 ، "سال بین المللی
زبانها " نامگذاری شد.
حق تحصیل به زبان مادری تنها باتصویب 2 واحددرسی
اختیاری برای دانشجویان برآورده نمی شود. ویا با پرداختن سطحی به موضوع با خواندن
قطعه ای شعر ویا بیان چند جمله به زبان ملیت های غیرفارس درجریان مبارزه ی
انتخاباتی، گره ای از معضل گشوده نخواهد شد. حق آموزش به زبان مادری، حق اولیه ی انسانی وشهروندی برسمیت شناخته شده در عهد
نامه های دولت ها وملت های جهان است که باید ازمدارس ابتدایی شروع شود.
ما، ازهمه ی انسانهای آزادیخواه ونیز ازهمه ی
تشکلهای مدنی ودموکراسی خواه کشور می خواهیم که برعلیه سیاست آسیمیلاسیون ملیتهای
غیرفارس وبرعلیه محرومیت آنها ازتحصیل به زبان مادری شان، که نزدیک به صد سال پیش
ازجانب رژیم کودتایی پهلوی شروع شده، صدای اعتراض خود را بلند کنند. وفعالیت در
راه پایان دادن به پایمال شدن حقوق انسانی وشهروندی ملیتهای تحت ستم ونیز نابودی
تروت معنوی ایران زمین را قدم بزرگی در راه استقرار مردم سالاری درایران چند زبانی
وچند فرهنگی بدانند.
ازفعالین وگردانندگان تشکلهای مدافع حقوق بشر
درایران وجهان، می خواهیم که دربه رسمیت شناختن شدن حق تحصیل به زبانهای مادری
غیرفارسی ودفاع از دیگر حقوق انسانی ملیتهای تحت ستم ملی ایران که همچنان درمعرض
سیاست های شوونیستی قراردارند، کوشا باشند.
دردنیای
امروز بدون پذیرفتن واقعیت چند زبانی وچند فرهنگی کشور ایران وبرابر حقوقی ملیتهای
آن براساس مفاد منشور جهانی حقوق بشر، حل مسائل اساسی استقرار دموکراسی وبرقراری شرایط مسالمت آمیز امکان ناپذیراست. یونسکو با اعتقاد به ضرورت پایبندی جهانیان به مفاد
"منشورجهانی حقوق بسر" درشرایط دنیای امروز، تحصیل به زبان مادری را جزو اهداف برنامه توسعه پایدارکه
تا 2030 ادامه خواهد داشت مطرح نموده و بر عملی شدن آن تأکید دارد.
حزب مردم بلوچستان
جبهه متحد بلوچستان ایران
کانون فرهنگی
وسیاسی خلق ترکمن
جبهه
مردم بلوچستان
21م فوریه 2016 برابر
با 2م اسفند 1394 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر