درباره لغو مجوز «صحرا» بقلم صاحب امتیاز اش دکتر ع.دیه جی

خبر لغو مجوز صحرا را گرفتیم اما...

خبر لغو مجوز «هفته نامه صحرا» را گرفتیم و بدین صورت پرونده ۲۲ سال تلاش نشریه صحرا بسته شد.
بیست و دو سال خود حکایت درازی دارد که دراین یادداشت کوتاه نخواهند گنجید.
اما صحرا در دل مردم پاکدل ترکمن صحرا جای ویژه ای برای خود باز کرده بود.
مردم به آن اعتماد کرده بودند و تمام تلاش ما در این سالیان این بود که زبان گویای مردم خود باشیم و به هیچ وجه آمال و ایده های مردممان را فدای اهداف بی ارزش و گذاری دنیوی نکنیم. زبان رسای فرهنگ و هنر و مسائل اجتماعی و سیاسی مردم ترکمن صحرا باشیم و به احیاء زبان مادریمان نیز درصفحاتمان بپردازیم.
هر آغازی بالاخره پایانی برای خود دارد، مخصوصاً دراین دوره فشارهای اقتصادی وسیاسی هیچ نشریه محلی مستقل برای همیشه نمی تواند روی پای خود بماند.
بالاخره یک روز این نقطه پایان سر می رسد. اما مهم این است که وقتی که دفتر فعالیتهای انسان در بخشی از زندگی بسته می شود وچون تاریخی درپشت سرش می ماند، حداقل انسان با نگاه به آن احساس شرم و پشیمانی نکند.
دفترش چون لکه سیاهی در تاریخ نماند. با افتخار وسربلندی به آن بنگرد و ما امروز وجدانمان بسیار راحت است که با اولین نشریه ترکمن صحرا اولین نداهای حق طلبانه مردم مظلوم ترکمن را درمیانه رسانه ها سر دادیم.
بسیاری از ریسک ها و خطرات را به جان پذیرفتیم وچون برخی‌ها به دام معاملات و پیشنهادات طمع انگیز نیافتادیم. به قلمی که خداوند در دستمان نهاد سوگند یاد کردیم که قداست قلم را حفظ کنیم و تا آخر خط در حق قلم خیانتی نکردیم. البته خطاهای غیرعمدی درهر زمینه ای وجود دارد و امید آن داریم که اگر خطاهای سهوی در این سالیان گذشته از نشریه ما سر زده باشد، خوانندگان ومخاطبان عزیزمان به دیده بزرگواری و گذشت بنگرند و انشاا... که مردم ما از ما راضی بوده باشند.
از تمام دوستانی که در سالیان گذشته با خلوص نیت با صحرا همکاری کرده اند و برای آن از جان مایه گذاشته اند چون حاج حمید کمی آخرین و بلند مدت ترین سردبیر نشریه، آنا محمد بیات که از بنیانگزاران صحرا هستند، شاه قربان قاضی و منصور آق وحاج قربان موخامی و قیوم آتابای که هر یک در دوره ای با جذب آگهی و رپرتاژ بنیان اقتصادی صحرا را مستحکم ساختند، مرحوم نازم محمد پقه، محمود آتاگزلی، عیدمحمد اسکندرلی و ناصر دیه جی که در دوره های مختلف به عنوان سردبیران صحرا برای نشریه زحمت کشیدند، حال محمد پروین و صالح شیخی و رجب سمیعی زاده و بسیاری از دوستان بی ادعای دیگر که برای رفع مشکلات مختلف با صحرا خالصانه همکاری داشتند و خبرنگارانی کوشا و دلسوز چون حاج قربان طریک و لطیف ایزدی که تا آخرین شماره ها صحرا را همراهی کردند و تمام دوستان اهل قلمی که نمی توانم تک تک نامشان را ذکر کنم و شماره های نشریه گواه آن است، و بالاخره مرحوم اترک طیار که برای تایید صلاحیت اینجانب به هنگام اخذ مجوز نشریه حمایت کرده بودند، از صمیم قلب تشکر می کنم.
از سویی خوشحالم که امروز به جای یک صحرا، صحراهای بسیاری از میان ترکمنها برخاسته اند و مسئولان دلسوز آن نشریات خالصانه برای مردم محروممان جان فشانی می کنند.
خداوند به همه آنها توفیق بدهد.
امروز دنیا، دنیای مجازی و تکنولوژیهای جدید است. زمانی که صحرا را آغاز به چاپ کردیم، چیزی بنام اینترنت وجود نداشت اما امروز در سایه اینترنت ارتباطات اجتماعی و رسانه ای و ادبی و فرهنگی بسیار سهل و آسان شده است.
صحرا فقط وسیله ای بود برای انتقال حرفها وایده هایمان.
امروز اگرچه صحرا لغو مجوز شده، اما ایده ها و قلبهایمان لغو مجوز نشده اند، آنها همچنان برای مردم خود سخن خواهند گفت و از طریق دنیای مجازی آرمانهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و ادبی خود را به مردم دیارمان منتقل خواهند کرد.
قلب ما همیشه برای ترکمن صحرا می تپد و همیشه خود را در قبال مسائل ترکمن صحرا مسئول احساس می کنیم و همچنان با مردم خود خواهیم بود.
به امید روزهای روشن و پر امید برای ترکمن صحرای عزیزمان.

 https://kdhbt.blogspot.com/2020/08/blog-post_27.html

https://bepish.org/node/4187