۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۱, یکشنبه

اطلاعیه

اطلاعیه ی کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال اول ماه مه را به کارگران ایران صمیمانه تبریک می گوید

اول ماه مه گرامی داشت یاد- روزِآغازاعتصاب کارگران شهرشیکاگو، درسال (1886) می باشد، که برای تقلیل ساعت کارازده ساعت به هشت ساعت آغازشد وسه روزبعد درچهارم ماه مه پس ازیک انفجارکوچک، با تیراندازی انتقامی پلیس، بکشته وزخمی شدن عده ازکارگران پایان یافت। درسال(1890) درشمال فرانسه اعتصاب کارگری، بمناسبت گرامی داشت یاد - روز اول ماه مه آغازشده بود، باز، درروزبعد با کشتارکارگران به پایان خودرسید. اما ازآن پس همچون روزهمبستگی کارگران، موردحمایت جدی تمام کارگران کشورهای صنعتی قرارگرفت. درروسیه نیزاز( 1920 ) بعنوان عید رسمی پذیرفته شد. چون از میان پنج تن ازمُسببین و رهبران اعتصاب شیکاگو، که همگی آلمانی تبار بودند، روزپنجم ماه مه، چهارتن ازآنان بدارآویخته شدند، ازسال (1933) یعنی بعدازروی کارآمدن هیتلر، بسبب تبارآلمانی داشتن رهبران اعتصاب کارگری شیکاگو، دررژیم نژاد پرست آلمان آنزمان نیزاول ماه مه رسمیت یافت (جز درخودامریکا و به تبع آن درکانادا، جهت فراموش کردن این خاطرۀ تلخ، روزکارگراولین دوشنبۀ ماه سپتامبرهرسال است وتعطیل عمومی می باشد.)

درجمهوری اسلامی ایران که کارگران صنعتی وکشاورزی بمعنی واقعی با "سرمایه داری وحشی" دست بگریبانند، اغلب ازرژیم مدعی پیروی از"عدل علی" (امام اول شیعیان)، ماه ها حقوق دریافت نمی کنند. طبقۀ کارگر، درایرانِ آخوندی بیقین از نظرِ اجتماعی: (تشکیل سندیکای آزاد کارگری)، سیاسی :( تشکیل حزب طبقۀ کارگر)، واقتصادی (دریافت مزد اندک کارخود)، ازمحروم ترین طبقات جامعۀ کنونی ایران وشاید جهان اند.

مسألۀ کارگران وموضوع لاینحل بیکاری جوانان( بسبب غارت آخوندانه )، درکنارسئلۀ بانوان، مسئلۀ ملیتها ومسئلۀ عقاید سیاسی ومذاهب وادیان، جزو مسائل اساسی سیاسی جامعۀ ما دررسیدن به دموکراسی: ( آزادی و برابری ) است که جزبا، نابودی جمهوری اسلامی وایجاد حکومت فدرال لائیک یاسکولاربجای آن به پایان خود نخواهد رسید.

چون حیات و بقاء دولتهای رانت خوارو نفت فروش درایران، تنها به تداوم فروش نفت متکی است، کارگران شرکت نفت درواقع شیشۀ جان این دولتهای آزادی کُش و برابری ستیز نفتی را، دردست های توانمندخود دارند، لذا اهمیت کیفی طبقۀ کارگرایران دررسیدن به دموکراسی یعنی آزادی و برابری :( یعنی رفع تبعیض شغلی و کاری، فرهنگی و زبانی، جنسی، دینی و نژادی ) و جدائی دین از نهاد دولت، یک امر تعیین کننده واستراتژیک است. کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال شرط رسیدن به دموکراسی: (آزادی و برابری) را درکنارایجاد سیستم فدرال، وجدائی دین ازدولت ، درایجاد عدالت اجتماعی یعنی پایان دادن به فقر و بینوائی با ایجاد اشتغال درکشورثروتمندی و وسیعی چون ایران می داند که درآن: تحصیل و بهداشت و کار، با بسیج عمومی تضمین قانونی خواهد شد.

برای آزادی منصوراُسانلو این سمبل شجاع و شخصیت دموکرات کارگران ایران بپاخیزیم. به امید روزی که: کاروزبان، ودین وزنان بیاری هم آزاد شوند.

کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال

هیچ نظری موجود نیست: