روز جهانی زن برهمه ی بانوان وکل بشریت مبارک باد
گرامی
داشتِ روزِ زن، اَرج گذاری به عشق وانسانیت،
به
دموکراسی، حقوق بشر وعقلانیتِ علمی است
مادر، خواهر و دختر، درواقع خود، سه چهرۀ
دیگر از زن و همسرند. حرمت به زن دراحترام به همۀ آنها و حرمت به بشریت در کلیت آن
است. احترام و حرمت به مادر و گاه خواهر، و زورگوئی و تحقیر زن و دختر، در مذهب
دکانداران همۀ ادیان مرد سالار و نظام های پدرتبار وجود داشته، و برای کل
بشریت، همواره فاجعه آفرین بوده است،
بقول درستِ " ابن رشد " آخرین فیلسوف جهل ستیز، قرن ششم هجری اندلُس:
" سقوط تمدن اسلامی، ناشی از سقوط مقام زن درعالم اسلام است " که تاکنون
هم همچنان ادامه دارد.
تمدن درسرزمین
ایران، با تمدن ایلامی ( در4850 پیش ازمیلاد) ودرشهرشوش آغاز شد، که تمدنی متکی به زن و مادر تباری بود، پادشاهان به
دلیل تبارِمادری خود و با تأئید مجلس ایلام،
به سلطنت می رسیدند، و بنابراین سلطنت ارثی، در معنای جانشینی پسر به جای
پدر نبود. لباسهای بسیار زیبا و فاخرِ زنان ایلامی، همانند وصیتنامه های مردان و
زنان ایلامی، بیانگرآزادی زن، و برابری حقوقی بانوان با مردان درتمدن ایلامی بود.
اما دوهزارو پانصد سال است که با استقرارِ پدرتباریِ توأم با مرد سالاری، زن به
اندرون رفته، و بعد ازانقراض ساسانیان و پایان سیستم مردسالارانۀ توام
با سیستم کاست، گُلِ سُنت مرد-
سالاری دیرینۀ جامعۀ ما، به سبزۀ اسلامِ آخوندهای مرتجع وجاعل هم آراسته شد. اززمان
سلطۀ تشیع سیاسی صفویّه ( 1501 میلادی= 880 ه.ش. )، در معنای واقعی کلمه،
" زن "، تبدیل به " جنس دوم " در دست سیستم توام
" شه و شیخ " شد، وبا استقرار بدعت مذهبی ولایت فقیه خمینی - خامنه ای،
بدین غایت رسید.
چون تمدن مدرن،
براساس جدائی دین از نهادحکومت و دولت، و آزادی های قانونی وبرابری انسانیِ مبتنی
برحقوق بشر بنا شده است، نابرابری زن با مرد را با هیچ توجیهی برنمی تابد، کنگرۀ
ملیتهای ایران فدرال همچون یک تشکُل دموکرات ( آزادی خواه و برابری طلب در معنای
تبعیض ستیزِ آن )، معتقد است که بدون تأمین آزادی و برابری زن با مرد، وآزادی و
برابری فرهنگها و زبانها، ادیان واعتقادات سیاسی، و جدائی کامل نهاد دین از نهاد
دولت وحکومت، تحقق دموکراسی واقعی درایران http://iranfederal.org/fa/?p=2463#more-2463ناممکن است. مبارزه برای آزادی زبان،
جدائی ناپذیر با، مبارزه برای آزادی زنان است و آزادی و برابری زن، آغاز
پایان ستم بر کودکان است.
ملاک
قضاوت دربارۀ هر تمدن و حکومتی، به طرزِ نگرش آن، به زن یعنی به حیات، وبه کودک
یعنی اراده به ساختن آینده مربوط است. %
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر