موضع گیری سودویند در27مین اجلاس
شورای حقوق بشرUN
برگرفته از نشریه مدافعان حقوق بشر تورکمنصحرا http://kdhbt.blogspot.de/2014/09/27-un.html
شهادت شکوفه سخی؛
هزاران زندانی سیاسی درشهریور 1367 قتل عام شدند
هزاران زندانی سیاسی درشهریور 1367 قتل عام شدند
نسبت به پاک شدن رنج قربانیان، ازحافظه تاریخی خود مقاومت میکنیم.
پنجشنبه 11 سپتامبر 2014
روز سه شنبه 17 شهریور 1393، سازمان غیر
دولتی سودویند، درجریان بیست و هفتمین اجلاس شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد، در
پنل بحث پیرامون "آموزش تاریخ و روندهای یادآوری"، موضع گیری کرد دکتر
شکوفه سخی، فارغ التحصیل رشته حقوق سیاسی، زندانی سیاسی دهه 60، (1361-1369)، یکی
از شاهدین دادگاه ایران تریبونال، مدیر اجرایی بنیاد دادگاه ایران (2013-2014) در
این سخنرانی به نمايندگى سازمان غیر دولتی سودويند، درخصوص کشتار بیش از پنج هزار
زندانی در زندانهای ایران، بدون طی شدن روندهای قضایی، شهادت داد.
ترجمه ومتن سخنرانی دکتر شکوفه سخی، که به نمايندگى از سازمان غير دولتى "سودويند" وبه انگليسى ايراد شده، از ویدئوی موجود درلینک زیر قابل بمشاهده است:
ترجمه ومتن سخنرانی دکتر شکوفه سخی، که به نمايندگى از سازمان غير دولتى "سودويند" وبه انگليسى ايراد شده، از ویدئوی موجود درلینک زیر قابل بمشاهده است:
من شکوفه سخی هستم وهشت سال را از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۹ به
عنوان زندانی سیاسی در زندان‌ها گذرانده‌ام.
۲۷ سال پیش درهمین ماه شهریور، دست‌کم ۵ هزار زندانی پشت درهای بسته، بدون هرگونه روند قضایی واطلاع خانواده‌هایشان و حتی بدون این‌که خودشان نیز بدانند که به مرگ محکوم شده‌اند، قتل‌عام شدند.
ده‌ها تن از هم‌بندان من نیز درمیان آنان بودند. اجساد آنان مخفیانه به بیرون زندان منتقل شده ودرگورهای دسته‌جمعی و مخفی دفن شد.
خاوران یکی ازاین گورستان‌هاست. درطول ۲۷ سال گذشته، خانواده‌های آنان تلاش کرده‌اند با تجمع دراین گورستان دراین روزها یاد آنان را گرامی بدارند.
درتمامی این سال‌ها نیروهای دولتی ایران به آنان یورش برده‌اند. بسیاری از مادران آنان دیگر درمیان ما نیستند، با این حال ما وخانواده‌های آنان درمقابل پاک شدن رنج آنان ازحافظه‌ی تاریخی خود مقاومت میکنیم.%
۲۷ سال پیش درهمین ماه شهریور، دست‌کم ۵ هزار زندانی پشت درهای بسته، بدون هرگونه روند قضایی واطلاع خانواده‌هایشان و حتی بدون این‌که خودشان نیز بدانند که به مرگ محکوم شده‌اند، قتل‌عام شدند.
ده‌ها تن از هم‌بندان من نیز درمیان آنان بودند. اجساد آنان مخفیانه به بیرون زندان منتقل شده ودرگورهای دسته‌جمعی و مخفی دفن شد.
خاوران یکی ازاین گورستان‌هاست. درطول ۲۷ سال گذشته، خانواده‌های آنان تلاش کرده‌اند با تجمع دراین گورستان دراین روزها یاد آنان را گرامی بدارند.
درتمامی این سال‌ها نیروهای دولتی ایران به آنان یورش برده‌اند. بسیاری از مادران آنان دیگر درمیان ما نیستند، با این حال ما وخانواده‌های آنان درمقابل پاک شدن رنج آنان ازحافظه‌ی تاریخی خود مقاومت میکنیم.%
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر