یک عنصر دیگر حکومتی درباره ی چگونگی قتل
چهار رهبر ربوده شده خلق
تركمن درشب18بهمن1358 صحبت کرد
اعتراف تكان دهنده جدیدی درمورد
قتل ناجوانمردانه چهار رهبر تركمن؛ زنده یادان شيرمحمد درخشندۀ توماج، عبدالحكيم
مختوم، طُواق محمد واحدي وحسين جرجاني دربهمن ماه سال 1358
سی و هفت سال از اعدام رهبران خلق ترکمن توسط جمهوری اسلامی میگذرد.
پاسداران جمهوری اسلامی درشب 18بهمن سال 1358 چهار تن از رهبران خلق ترکمن، زنده
یادان: 1-شيرمحمد درخشندۀ توماج، 2-عبدالحكيم مختوم، 3-طُواق محمد واحدي و4-حسين
جرجاني را شبانه دزدیده به زندانی درتهران منتقل کردند. آنها بعداز شکنجههای
وحشیانه در 29 بهمن 1358 به جوخه اعدام سپردند وجسدشان را زیر پلی در125 کیلومتری
جاده گنبد- بجنورد انداختند. اجساد را چوپانی دیده رهگذران خبر میدهد.
سالهاست که هيچ يك از عاملان اين كشتار وحشيانه، ارتكاب اين جنايت را به گردن نگرفتند. امّا، بعدها، آیت الله صادق خلخالي، به اين جنايت فجيع اعتراف كرد و درمجلس شورای اسلامی، گفت: «... من با قاطعيت درگنبد وارد شدم ويكي از كارهاي برجسته و انقلابي ام درگنبد بود... ما دستور داديم هركسي را كه مسلّح باشد، بياورند، كه آوردند. يكي، دو تا، سه تا، پنج تا. هر كسي را كه مسلّح آوردند، ما اعدام كرديم. اين جريان را كه مي گويم شاهد زنده دارم: آقاي مُصحَف، استاندار آن زمان مازندران، دادستان كل وآقاي درويش، رئيس سپاه پاسداران گنبد، آقاي درازگيسو، آقاي نوروزي اصفهاني ... آقاي بنفشه، رئيس سپاه پاسداران ايلام... و چه بگويم براي شما. آقاي هاشمي [رفسنجاني]، حاج احمدآقا [خميني]، شخص حضرت امام، خود آقاي منتظري وهمۀ مسئولين، آقاي دكتر بهشتي وآقاي قدّوسي... همه مي دانستند؛ آقاي رفيقدوست هم مي داند. 94 نفر، مِنجمله، توماج، واحدي، مخدوم، جرجاني، اينها را بنده اعدام كردم؛ 94 نفر را اعدام كردم نه يك نفر را... من با قاطعيّت اسلامي درگنبد وارد جريان شدم وخلق تركمن را درآن جا كوبيدم...» (روزنامۀ آزادگان، 28 شهريور1363).
زنده یادان توماج، مختوم، واحدی و جرجانی با سينهای از امید و آرزو برای مردم ايران و ترکمن صحرا، پرچم مبارزه را بدست گرفتند، با مردم ارتباط نزديک برقرار کردند وبرای دستيابی به خواستها و مطالبات آنها شبانه و روز تلاش نمودند. آن ها از میان مردم بپا خواسته بودند، به زبان مردم سخن میگفتند وجان و جوانیشان را برای نیک بختی مردم و برای آرمانهای انسانی و شریفشان فدا کردند. ياد آنها در خاطره مردم ترکمن و مردم ایران باقی خواهد ماند.
سالهاست که هيچ يك از عاملان اين كشتار وحشيانه، ارتكاب اين جنايت را به گردن نگرفتند. امّا، بعدها، آیت الله صادق خلخالي، به اين جنايت فجيع اعتراف كرد و درمجلس شورای اسلامی، گفت: «... من با قاطعيت درگنبد وارد شدم ويكي از كارهاي برجسته و انقلابي ام درگنبد بود... ما دستور داديم هركسي را كه مسلّح باشد، بياورند، كه آوردند. يكي، دو تا، سه تا، پنج تا. هر كسي را كه مسلّح آوردند، ما اعدام كرديم. اين جريان را كه مي گويم شاهد زنده دارم: آقاي مُصحَف، استاندار آن زمان مازندران، دادستان كل وآقاي درويش، رئيس سپاه پاسداران گنبد، آقاي درازگيسو، آقاي نوروزي اصفهاني ... آقاي بنفشه، رئيس سپاه پاسداران ايلام... و چه بگويم براي شما. آقاي هاشمي [رفسنجاني]، حاج احمدآقا [خميني]، شخص حضرت امام، خود آقاي منتظري وهمۀ مسئولين، آقاي دكتر بهشتي وآقاي قدّوسي... همه مي دانستند؛ آقاي رفيقدوست هم مي داند. 94 نفر، مِنجمله، توماج، واحدي، مخدوم، جرجاني، اينها را بنده اعدام كردم؛ 94 نفر را اعدام كردم نه يك نفر را... من با قاطعيّت اسلامي درگنبد وارد جريان شدم وخلق تركمن را درآن جا كوبيدم...» (روزنامۀ آزادگان، 28 شهريور1363).
زنده یادان توماج، مختوم، واحدی و جرجانی با سينهای از امید و آرزو برای مردم ايران و ترکمن صحرا، پرچم مبارزه را بدست گرفتند، با مردم ارتباط نزديک برقرار کردند وبرای دستيابی به خواستها و مطالبات آنها شبانه و روز تلاش نمودند. آن ها از میان مردم بپا خواسته بودند، به زبان مردم سخن میگفتند وجان و جوانیشان را برای نیک بختی مردم و برای آرمانهای انسانی و شریفشان فدا کردند. ياد آنها در خاطره مردم ترکمن و مردم ایران باقی خواهد ماند.
یاد و نامشان گرامی باد!
ارسالی هواداری
بتاریخ 12.10.2017 ازفیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر