با سلام و عرض ادب خدمت حضار گرامی
درآغاز
باید بگویم که بخاطر ایجاد تنوع و پرهیز از تکرار موارد مطرح شده در صحبت سخنرانان
در دو روز گذشته و امروز سعی می کنم بسخنان ام جنبه ی محلی و منطقه
ای بدهم تا تنوع و تفاوتی ایجاد کرده باشم.
بنابراین از سه عنصر موضوع کنفرانس دو روزه که عبارت از "نه به انتخابات
نمایشی، آری به سرنگونی جمهوری اسلامی و پیش به سوی جمهوری فدرال ایران" می
باشد در رابطه با "نه به انتخابات نمایشی" کوتاه اشاره می کنم که خوشبختانه
مردمان ایران از جمله مردم ترکمن ایران درحد وسیع و گسترده ای به نمایشی بودن
انتخابات درنظام جمهوری اسلامی پی بردند. در واقع شکاف بین مردم وحکومت آنچنان
تعمیق یافته وبا هم به تقابل کشیده شده اند که دیگر ریا و دروغ حکومتی ها کارساز
نیست.
دررابطه با جدایی ناپذیر بودن دمکراسی وبرقراری شرایط دمکراتیک مورد
نیاز کشور با فدرالیزم درشرایط ناشی از ویژه گیها ومشخصه های بافت جمعیتی مردمان
ایران ، می خواهم ازتجربه ای که جنبش ترکمن صحرا بجا گذاشت صحبت نمایم.
برای حفظ شرایط دمکراتیک
حاصل از پیروزی مردمان ایران در سرنگونی رژیم دیکتاتوری پادشاهی دربهمن 57 ، فعالین
و اهالی ترکمن صحرا به کوشش های گسترده ای روی آوردند. زحمات آنها از طریق پاسخ بضرورت تشکیل
مرکزهماهنگی برای تشکل های زحمتکشان
ترکمنصحرا با نام "ستاد مرکزی شوراهای ترکمن صحرا " منجر به شکل گیری
نوعی از حاکمیت دوگانه به حالت خودمختاری غیر رسمی گردید که برای حاکمان توتالیتر وفرقه
گرای ضد دمکراسی قابل تحمل نبود. بنابراین پس ازحدود یکسال متوسل شدند به توطئه ی
ربودن وقتل کنشگران وافراد معتمد و ریش سفید ترکمن که بار اول درشب 18 بهمن 1358
چهار تن از رهبران جنبش ترکمن را ربوده، اجساد شکنجه شده شان را زیر پلی انداختند
وحدود یک هفته بعد نیز چهار تن از معتمدین ترکمن در غرب ترکمن صحرا را ربودند و سه
نفرشان را وحشیانه بقتل رساندند. تا به خیال خود در مردم وحشت ایجاد نموده آنها را
وادارند که از مطالبه حقوق پایمال شده شان دست بردارند. ولی جنبش ترکمن درآن یکسال
حاکمیت محلی درسی شد و نشان داد که دمکراسی وتحقق آرمان و آرزوهای مردم برای داشتن
کشوری آزاد، دمکراتیک وپیشرفته بدون وجود سیستم حکومتی فدرالی امکان پذیر نیست.
برای این که ضرورت برقراری حالت وشرایط غیر متمرکز درمناسبات بین مردم منطقه با
مرکز اداری کشور نمی تواند یکطرفه باشد.
واقعیت این است که درایران
متنوع فرهنگی و زبانی وغیره بدون نظام فدرال تحقق هیچ آرمان و پاسخ بضرورتی مقدور
نیست. بنابراین حتی مفید شدن ملی گرایی
شناخته شده هم در روزگار کنونی بستگی به پذیرش دمکراسی ناشی از اشتراک مردمانی متنوع بلحاظ زبان وفرهنگ
وغیره دارد. بطوریکه "ملی" بودن بشکل دوران گذشته موجب برخوردی انحصار
گرایانه شده منجر به برخورد تبعیض گرایانه و ضد حقوق بشری و مخرب به حال جامعه وکشور
می شود.
در رابطه با برخوردهای توطئه
گرانه و مخرب جمهوری اسلامی با ترکمن و ترکمن صحرا اشاره می کنم به ممانعت از کشت
و تامین محصولات صنعتی و بطور مشخص کشت پنبه در ترکمنصحرا. این توطئه حکومتی از یک طرف به خواباندن صنعت تکستیل(
نساجی) بطور مشخص درشهر قایم شهر( شاهی سابق) اقدام کرد و از سوی دیگر ببهانه ی
خودکفایی در تولید گندم کارخانه های پنبه
پاک کنی و روغن کشی ترکمن صحرا خواباند و به جاهای دیگری انتقال داد.
توطئه تخریبی دیگر جمهوری اسلامی
تداوم تقویت اهل شیعه در ترکمن صحرا و اطراف آن با ایجاد استان گلستان وبکار گماری
گسترده اهل تشیع مهاجرت درامور نظامی ، امنیتی، اداری و غیره و ایجاد صنایع جدید
برای محصولات جدید کشاورزی با حمایت همه جانبه از بخش مهاجر جامعه است. یکی از
عوارض مخرب تدابیر تقویتی مهاجرین اهل تشیع بطور مثال مورد سیل سال 1398 است که موجب تخریب
جانی و مالی فراوانی بر بومیان ترکمن تحمیل نمود.
در وقت کوتاه پس از تذکر
گرداننده محترم از رو به اتمام بودن مهلت ده دقیقه ای برای سخنرانان، تلاش کردم به
ضرورت توجه به از بردن تبعیض درجوامع متکثر ایران درعصر کنونی به پردازم. ضرورت پذیرش
منشور جهانی حقوق بشر ومیثاق های الحاقی آن، و ضرورت پای بندی عملی به مفاد آن در
دوره ای که تغییر و تحولات جهانی سرعت تصاعدی گرفته، بیشتر شده و برای ایرانیان نیز
گریز ناپذیر نموده است.
یوسف کرُ
10 ژوئن 2021
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر