پیام یونس شاملی به کنگره ملیت ها
ونقد قطعنامه پایانی اجلاس سالانه آن
کنگره ملیتهای ایران فدرال
اعضا و فعالین محترم کنگره
من نیز بدینوسیله برگزاری موفقیت آمیز مجمع عمومی
کنگره ملیت های ایران فدرال در 6 ماه مای 2012 در شهر اسلو(نروژ) را به همه شما
عزیزان تبریک می گویم.
کنگره ملیت های ایران فدرال، با تمامی ضعف ها و نارسایی
هایش، جایگاه بدیلی درمعادلات سیاسی داخل کشور و خارج از آن را دارد. کنگره امروز
خواه ناخواه مسئولیت سنگین نمایندگی بلوک سیاسی متعلق به ملیت های غیرفارس در
مبارزه علیه تمامیت رژیم جمهوری اسلامی را بردوش می کشد.
دوبلوک موجود در صحنه سیاسی ایران ( بلوک سیاسی ملیت های
غیرفارس و بلوک سیاسی ملیت فارس) یک واقعیت انکارناپذیر است. شاید وزنه این دو
بلوک در شرایط کنونی یکسان نباشد. اما به مرور زمان و با گسترش مبارزات ملی-
دمکراتیک ملیتهای غیرفارس وزنه این کفه ترازو سنگین تر خواهد شد. این گرایش به
تغییر در تعادل میان این دو بلوک سیاسی را میتوان به عینه مشاهده کرد.
بنابراین کنگره ملیتهای ایران فدرال با این چشم انداز
روشن و با ایمان به راهی که در پیش گرفته است نباید از حرکت مستقل خویش دست بشوید.
فشار بلوک سیاسی جامعه فارس ایران به کنگره و یا نادیده گرفتن آن در رفتارهای
عمومی و تبلیغات سوء علیه آن نشانهء ناتوانی و فتور آن بلوک در برخورد خلاق و
دمکراتیک به جنبش عمومی ملیت های غیرفارس درایران است. تفکر استعماری دولت های
ایران در هشتاد و اندی سال گذشته این نوع نگاه مسموم را درجنبش سیاسی جامعه فارس
ایران تسری داده است. اما مقاومت خلقهای غیرفارس در دو دهه گذشته و تبدیل شدن حقوق
خلق ها به یک دیسکورس سیاسی نشانه ی آشکاری از پیشروی این جنبش ها درصحنه سیاسی
است.
محوری ترین مطالبه کنگره ملیت های ایران فدرال تحقق "
حق تعیین سرنوشت خلقهاست". مابه ازای عملی تحقق " حق تعیین سرنوشت ملت ها
" دربرپایی دولتهای مدرن درمناطق ملی خلق های ایران در چارچوب یک کشور
فدراتیو است.
کنگره ملیتهای ایران فدرال ضمن حمایت از مبارزات
دمکراتیک درکل جامعه ایران، نباید از آرمان های سیاسی خود فاصله بگیرد. مواضع
سیاسی این کنگره بویژه درمجمع عمومی آن بایستی بر آن آرمان ها منطبق باشد.
قطعنامه پایانی مجمع عمومی کنگره آنچنانکه باید رضایت
بخش نیست. چرا که انتظار میرفت کنگره دقت بیشتری به وضعیت جمهوری اسلامی در داخل
داشت و ضعف جمهوری اسلامی درمنطقه و مناسبات بین المللی را درظل تمرکز به مبارزه
علیه تمامیت جمهوری اسلامی مورد توجه قرار می داد.
درعین حال قطعنامه کنگره بایستی درخصوص مناسبات اعضای
کنگره با همدیگر، منافع مشترک خلقهای غیرفارس درایران تاکید می ورزید. همچنین
قطعنامه بایستی با طرح ایده های خلاق به برقراری پل های دوستی و اطمینان دو جانبه
میان دو بلوک سیاسی (بلوک جامعه غیرفارس وبلوک جامعه فارس) کمک مینمود.
اما قطعنامه پایانی اجلاس عمومی کنگره تنها و تنها با
تمرکز به سیاست خارجی جمهوری اسلامی و طی سه بند به طرح " مخالفت با مداخله
خارجی درایران" و محکوم کردن "سیاستهای ماجرجویانه ی جمهوری اسلامی درخارج"
بسنده کرده است. به نظرمیرسد حتی بند سوم قطعنامه اجلاس عمومی کنگره می تواند
درتعارض با منافع ملیت های غیرفارس درایران تفسیر شود. دربند پایانی کنگره می خوانیم
که : " 3- در صورت بروز هرحالتی که
خارج از اراده و نیت ما باشد، آنچه مورد نظر کنگره خواهد بود مصالح کلی ایران وملیت
های تحت ستم درکشور می باشد."
دراین بخش "مصالح ایران" بر "مصالح
ملیتهای تحت ستم" مقدم شمرده شده است. درحالی که این مصالح ملیت هاست که
مصالح ایران را می سازد ونه برعکس. تقدم "مصالح ایران" بر "مصالح
ملیت های تحت ستم" ناخودآگاه پذیرفتن نظریه استعماری حاکم برسیاست گذاری دولت
ایران وبی دقتی قابل ذکر در تنظیم قطعنامه کنگره ملیتهای فدرال ایران است. این
فورمولبندی آشکار منافع “بلوک سیاسی ملیت فارس ایران” را تامین میکند و موقعیت
درجه دومی به جنبش ملیتهای غیرفارس درایران میدهد.
استمرار تفاهم و اتحاد احزاب وسازمانهای عضو کنگره
ضامن موفقیت این کنگره درسیاستهای خویش است. امیدوارم کنگره ملیتهای ایران فدرال
بتواند با اتخاذ سیاستهای خلاق و فعال ضمن تاکید به گفتگو واتحادعمل های استراتژیک
و تاکتیکی سیاسی با دیگر نیروهای سیاسی، بتواند این کنگره را برای فردایی بهتر به
آرمانهای خود نزدیک کند.
به امید آن روز
یونس شاملی ،
20120510
منبع: http://iranfederal.org/fa/?p=2182
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر