اعتراض سه کشور اروپا به بازداشت وسرکوب گسترده معترضان

اعتراض به 'بازداشت وسرکوب گسترده معترضان'؛ بریتانیا، آلمان وفرانسه سفرای ایران را احضار کردند

 تصویر، گزارشگر سازمان ملل می‌گوید در اعتراضات آبان ماه گذشته دست‌کم ۳۰۴ شهروند از جمله چند کودک و نوجوان کشته شدند

کشورهای بریتانیا، آلمان و فرانسه، سفرای ایران را برای اعتراض به بازداشت شهروندان این کشورها وانتقاد از"سرکوب معترضان" احضار کرده‌اند.

این سه کشور درنامه‌‌ای مشترک از "نقض گسترده حقوق بشر" در داخل جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرده وگفته‌اند که این موضوع به وجهه بین‌المللی ایران به طور جدی لطمه خواهد زد.

جیمز لندیل، خبرنگار دیپلماتیک بی‌بی‌سی گزارش داده فرانسه، بریتانیا وآلمان دراین نامه از ایران خواسته‌اند شهروندان این کشورها را آزاد کند و بگذارد نزد خانواده‌شان بازگردند.

به گفته خبرنگار دیپلماتیک بی‌بی‌سی، نوشتن این نامه مشترک ازجانب سه کشور اروپایی طرف برجام که خواهان حفظ این توافق هستند و با تحریم‌های تازه آمریکا همراهی ندارند، اهمیت زیادی دارد.

شماری از فعالان مدنی و حقوق بشر وهمین‌طور مقام‌های آمریکا، کشورهای اروپایی را که در مذاکرات برجام مدافع ایران در مقابل آمریکا هستند، به "بی‌توجهی" به "سرکوب معترضان" و نقض حقوق بشر در ایران متهم می‌کنند.

انتقاد شدید پارلمان اروپا از وضعیت حقوق بشر در ایران

در روزهای گذشته اعدام نوید افکاری، کشتی‌گیر ۲۷ ساله ایرانی، که گفته می‌شود "تحت شکنجه اعتراف اجباری کرده" و همین‌طور اعتصاب غذای نسرین ستوده، وکیل فعال حقوق بشر، در جامعه جهانی با واکنش‌های گسترده روبه‌رو شده است.

دراین نامه به بازداشت "خودسرانه" شهروندان دوتابعیتی و شهروندان دیگر و نگهداری "بدون دلیل آنها در شرایط سخت" اعتراض شده است.

براساس این گزارش، شب گذشته، سه‌شنبه ۲۲ سپتامبر، وزارت خارجه بریتانیا با احضار حمید بعیدی‌نژاد، سفیر ایران درلندن به بازداشت شهروندان خود از جمله نازنین زاغری را تکلیف اعتراض کرد.

دیروز گاردین، چاپ لندن، گزارش داد که نازنین زاغری در اعتراض به "آزار و اذیت" ماموران سپاه به دادستانی تهران شکایت کرده است. به دنبال این موضوع دامینیک راب، وزیر خارجه بریتانیا از احتمال بازگشت دوباره خانم زاغری به زندان به شدت ابراز نگرانی کرد.

نازنین زاغری؛ شکایت از 'بدرفتاری' ماموران سپاه و نگرانی بریتانیا از بازگرداندن او به زندان

اما این نامه فراتر از اعتراض به بازداشت شهروندان دوتابعیتی است و در آن به "روند بازداشت ادامه‌دار مدافعان حقوق بشر در ایران" اشاره شده و آزار و فشار بر نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای و کارکنان آنها محکوم شده است.

بریتانیا، فرانسه وآلمان دراین نامه واکنش ایران به اعتراضات مردم را "نامتناسب و مرگبار" توصیف کرده وازتهران خواسته‌اند که به حق آزادی مردم برای بیان اعتراض و نظرشان احترام بگذارد.

'در اعتراضات آبان پلیس، سپاه و بسیج به قصد کشتن به معترضان شلیک کردند'

گاهشمار اعتراضات آبان ۹۸

این کشورها خطاب به سران ایران گفته‌اند که رسانه‌های آزاد ومستقل برای یک جامعه کارآ حیاتی هستند؛ همین‌طور نهادهای فرهنگی که مردم را فرای مرزها به هم متصل می‌کنند.

درچند هفته گذشته احکام اعدام مربوط به متهمان اعتراضات اخیرایران درآبان ماه۱۳۹۸ومرداد ۱۳۹۷جنجال ایجاد کرده است.

نوید افکاری؛ گزارش تناقض‌های یک پرونده

حکم اعدام سه متهم اعتراضات آبان ماه 'متوقف شد'

توضیح تصویر،

موج اعتراض‌ها به اعدام نوید افکاری در سراسر جهان کم‌سابقه بود

به جز پرونده نوید افکاری که در نهایت به اعدام "ناگهانی و بدون اطلاع خانواده" منجر شد، سه جوان دیگر هم به اتهام‌ شرکت در تظاهرات آبان ماه ۱۳۹۸ به اعدام محکوم شده‌اند که اجرای حکم آنها با اعتراض وکلایشان فعلا متوقف شده است.

سازمان عفو بین‌الملل و همین‌طور گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران درباره سرکوب گسترده معترضان و کشتن دست‌کم ۳۰۴ نفر از جمله نوجوانان و زنان در جریان اعتراضات آبان ماه سال گذشته گزارش داده‌اند.

سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت خارجه ایران، روز چهارشنبه اقدام اروپایی ها را "دخالت در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران" توصیف کرده است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا او گفت: "برای ما بسیار عجیب و غیر قابل باور است که همین کشورها نه تنها واکنشی در قبال نقض فاحش حقوق ملت ایران بواسطه سیاست ضد بشری فشار حداکثری رژیم آمریکا و تحریم‌های ظالمانه و ضد بشری آن اتخاذ نکرده اند، بلکه عملا با بی عملی خود به آن دامن می زنند ودرآن شریکند."

https://www.bbc.com/persian/iran-54270878 

نقض مستمر حقوق بشر درایران را نمی‌توان تحمل کرد

 نماینده پارلمان آلمان: نقض مستمر حقوق بشر درایران را نمی‌توان تحمل کرد

درجریان بحث درمجلس آلمان درباره نقض حقوق بشر درایران، فراکسیون احزاب مسیحی با محکوم کردن اعدام نوید افکاری، خواهان بررسی نقادانه سیاست آلمان درقبال ایران شد.

مجلس نمایندگان آلمان (بوندستاگ) روز جمعه ۲۸ شهریور بحثی عمومی در باره اعدام نوید افکاری و سیاست کنونی آلمان درقبال ایران داشت. یورگن هارت، سخنگوی فراکسیون مشترک احزاب دمکرات مسیحی وسوسیال مسیحی، به عنوان بزرگترین فراکسیون مجلس، در این رابطه گفت:

"صدور حکم اعدام علیه کشتی‌گیر ایرانی، نوید افکاری با توجیهات بی‌پایه و اجرای سریع این حکم به رغم همه تردیدها و پرسش‌ها در باره اتهاماتی که متوجه او بوده و به رغم اعتراضات بین‌المللی حلقه دیگری از سیاست پایدار نقض حقوق بشر از سوی حکومت ایران است."

به گفته هارت "رژیم آیت‌الله‌ها سال‌هاست که با خشونت و سرسختی تمام با منتقدان و دگراندیشان روبرو می‌شود و به سرکوب سیستماتیک مردم ایران مشغول است."

سخنگوی فراکسیون احزاب مسیحی سپس با بیان این که ایران بعد از چین بیشترین اعدام‌ها را در سطح جهان در کارنامه دارد، این نوع مجازات را در تضاد و تناقض کامل با ارزش‌های اروپایی توصیف کرد و آن را موضوعی دانست که "باید در مناسبات ما با ایران پیوسته مورد توجه قرار گیرد."

از نظر فراکسیون مشترک دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی مجلس آلمان مادام که حکومت ایران مردم خود را به شیوه‌ای خشونت‌بار سرکوب می‌کند، مادام که شبه‌نظامیان مورد حمایت و هدایت ایران ثبات منطقه را به خطر می‌اندازند و تهدیدی برای اسرائیل هستند و مادامی که ایران مقاصد خود از پیشبرد برنامه اتمی را مخفی نگه می‌دارد، هیچ رابطه عادی با ایران نمی‌تواند وجود داشته باشد، چه رسد به این که گسترش رابطه اقتصادی در دستور کار قرار گیرد.

هارت درپایان سخنان خود گفت که "زمان آن رسیده که ما سیاست خود دربرابر ایران را مورد یک وارسی نقادانه قرار دهیم."

در روزهای گذشته نمایندگان سایر فراکسیون‌های مجلس آلمان، از جمله سبزها و دمکرات‌های آزاد نیز با محکوم کردن اعدام نوید افکاری خواهان بازبینی سیاست آلمان واروپا در قبال ایران و برخوردی جدی‌تر ومحکم‌تر در قبال نقض حقوق بشر در این کشور شدند.

تاریخ 18.09.2020

لینک کوتاه شده https://p.dw.com/p/3ih0S

نامه شورای مدیریت گذار به وزارت خارجه آلمان

 درخواست تغییر سیاست آلمان در برابر رژیم تهران

نامه شورای مدیریت گذار به وزارت خارجه آلمان و درخواست تغییر سیاست این کشور

وزیر خارجه جمهوری فدرال آلمان
آقای‌ هایکو ماس
نماینده حقوق بشر دولت فدرال آلمان
خانم دکتر بربل کوفلر

نوید افکاری و الکسی آناتولیویچ ناوالنی، جنگ حکومت‌ها علیه مردم خود
جناب آقای‌ هایکو ماس، سرکار خانم دکتر بربل کوفلر،

ما با تحسین ناظر رفتار دولت فدرال آلمان و سایر اعضای اتحادیه اروپا نسبت به مسئله مسمومیت الکسی آناتولیویچ ‏ناوالنی رهبر مخالفان روسیه بوده‌ایم. ازنظر سیاسی کاملاً خردمندانه واز نظر اخلاقی کاملاً ضروری است که از ‏زندگی مخالفان در برابر دولت‌های دیکتاتوری محافظت شود. با این حال ما درمورد جمهوری اسلامی ایران متاسفانه ‏شاهد رفتار مشابهی نیستیم.

پس از اعتراضات گسترده مردم ایران دراوت ۲۰۱۸ ونوامبر ۲۰۱۹ رژیم تهران درحال ‏جنگی واقعی علیه مردم خود است. مخالفین و شهروندانی که فقط از حق اعتراض خود استفاده کرده‌اند هفته به هفته ‏محاکمه و برخی نیز اعدام می‌شوند. دولت شما نیز اینجا و آنجا به این اعدام‌ها اعتراض نموده اما این اعتراضات ‏تاکنون هیچ تاثیری نداشته‌اند. حال باید پرسید که آیا سیاست مشابهی که درمورد روسیه اعمال می‌شود نتیجه ‏موثرتری نخواهد داشت؟

پس از قتل‌های رستوران میکونوس برلین در۱۷ سپتامبر ۱۹۹۲ کشورهای اتحادیه اروپا ‏ابتدا سفیران خود را فراخواندند و سپس روابط اقتصادی خود را کاهش دادند. درآن زمان سه رهبر حزب دموکرات ‏کردستان ایران ومترجم آنان در توسط قاتلان مزدور جمهوری اسلامی ایران به قتل رسیدند. سیاست کشورهای اتحادیه ‏اروپا در قبال این جنایت تأثیر داشت و پس از آن قتل مخالفین جمهوری اسلامی در اروپا متوقف شد. ‏

درمقایسه با حوادث سال ۱۹۹۲رژیم تهران طی سالهای اخیر کاملاً بی‌بند و بارشده است. فقط دراعتراضات نوامبر‏‏۲۰۱۹ بیش از۱۵۰۰ شهروند ایرانی به عمد کشته وبیش از ۳۰۰۰ نفر دستگیر شدند. دستگیر شدگان به تدریج، بدون ‏وکیل در دادگاه‌های دربسته محاکمه می‌شوند. تقریباً هرهفته احکام اعدام جدیدی صادر می‌شوند که کسی از آن ‏خبردار نیست.

طبق اطلاع ما نوید افکاری پیش از اعدام به شدت شکنجه شده بود و به همین دلیل جسد وی در اختیار ‏خانواده قرار داده نشده بلکه شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شده است. علاوه برکشتار معترضین داخل کشور خارج از ‏مرزهای ایران نیز مخالفین با خطر آزار و کشتار مواجه هستند.

براساس اطلاعات ارگان‌های امنیتی آمریکا رژیم تهران ‏اکنون برای جان رهبران شناخته شده مخالف در اروپا و آمریکا منبع خطر است. با توجه به آنچه گفته شد وضعیت ‏کنونی ایجاب می‌کند که دولت جمهوری فدرال آلمان و دیگر کشورهای اروپایی فوراً سیاست خارجی خود در قبال ‏رژیم تهران را مورد بازنگری قرار دهند.

ما معتقدیم که سیاست جدی حقوق بشر و حمایت از جان مخالفین کشورهای ‏استبدادی نباید به الکسی آناتولیویچ ناوالنی محدود شود. شبیه همان گام‌هایی را که در رابطه با رژیم آقای پوتین ‏برداشتید باید اکنون در قبال رژیم قاتل تهران نیز دنبال شود. چنین سیاستی می‌تواند حتی منجر به محدود شدن فعالیت‌های تروریستی توسط سپاه پاسداران ایران در کشورهای عربی همسایه و یمن شود، سیاستی که حتما به نفع امنیت ‏کشورهای اروپایی نیز خواهد بود.‏

با احترام
از طرف هیئت دبیران شورای مدیریت گذار
دکتر مهران براتی
دبیر امور بین الملل
‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰‏

http://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/85867/

یاد داشت جمعی ازترکمنهای مقیم اروپا بمناسبت درگذشت نیکوکاری ازترکمنصحرا

 یاد داشت جمعی از ترکمنهای مقیم اروپا بمناسبت درگذشت مرد نیکوکار سرشناسی از تورکمنصحرا

احمد محمدی سرمایه دار سرشناسی درامور خیریه ونیز کارخانه داری باسابقه وموفق و خوشنام ترکمنصحرا واهل گنبد کاووس، کسی که از سال های پس از پایان جنگ دوم جهانی وقتی که در ترکمن صحرا و شهر گنبد رونق اقتصادی آغاز می شود موجب اشتغال نزدیک به هزار نفر درمجموعه  کارخانجات و مزارع اش شده بود، درگذشته است.

در رابطه با میزان رضایت توده ی مردم از مرحوم احمد محمدی کافی است یادآوری شود، وقتی ارگانهای حکومتی مستقر درگنبد او را دستگیر کردند و ترتیب دادند که در ملاء عام شلاق زده شود. اهالی بسیاری از روستاهای ترکمنصحرا به اعتراض درشهر گنبد کاووس تجمع کرده از این اقدام شنیع که در واقع بقصد تحقیر کردن و زهر چشم گرفتن از ترکمنها  صورت می گرفت، مانع  شدند.  

مراسم تشییع جنازه این مرد کارآفرین نیکوکار در روز ۱۹ شهریور با شرکت تعداد زیادی از مردم ترکمن صحرا در کارخانه آرد محمدی برگزار گردیده است.

 مرحوم ینگ ایزی یارا سین وغالان لاری نینگ یاشی اوزین بولسین

روحش شاد و یادش گرامی.

جمعی از ترکمنهای مقیم اروپا ، ۲۲شهریور ۱۳۹۹- ۱۲سپتامبر ۲۰۲۰     

*­-در زیر یادداشت دبیری از مدارس گنبد. برگرفته از سایت اولکامیز

یادنامه ي دبیر ادبیات مدارس گنبد

لطیف ایزدی، اولکامیز : چهارشنبه نوزدهم شهریورماه ۹۹ دردبیرستان ابوحنیفه یکی از بهترین مدارس گنبد تدریس داشتم. مدرسه ای ازنظر آموزشی بالاست ولی محروم. ساختمانی قدیمی و تخریبی دارد که نیاز به تجدید بنا دارد. طبقه بالا کلاس ۲۰۵. پنجره های بزرگ باز بود بیرون چشم انداز زیبایی داشت کمی آن طرفتر رود گرگان با پیچ و خم هایش و پل اخوند آباد دیده می شد. شرایط کرونایی بود و تعداد دانش آموزان محدود. همان روز درس اول فارسی ۲  که شعری زیبا از شیخ اجل سعدی شیرازی بود را تدریس کردم . دربخشی از آن آمده بود :

کسی نیک بیند به هردو سرای،   که نیکی رساند به خلق خدای،

معنی و مفهوم شعر را توضیح دادم و به دانش آموزان گفتم که درحد توان نیکوکار باشند. از افراد نیکوکار و خیر منطقه چون محمدی ها ، طاهری ها ، موحدها ، شهرکی ها ، ابراهیمی ها ، آق پورها و آل جلیل ها و...  به نیکی یاد کردم که منشا خیر و خدمت به جامعه بوددند که باید نامشان را به نیکی یاد کنیم.

پس از مدرسه وقتی که به منزل رسیدم، از طریق فضای مجازی خبر وفات احمد محمدی را خوانده سخت متاثر شدم . همین ماه گذشته بود که شهردار آنامحمد نیازی دعوت حق را لبیک گفته بود. دو مرد کارآفرین. دوفعال اقتصادی که ازمردان نیک روزگار بودند.

احمد محمدی در۸۴ سالگی و دربحبوحه ی تبلیغات انتخابات مرحله دوم انتخابات مجلس یازدهم درحوزه غرب ترکمن صحرا واستان گلستان وفات یافت. مردی که برای حداقل چهاردهه۴۰ و۵۰ و ۶۰ و۷۰ چهره ای محبوب بود. یک نوع نوستالژی. نامش پرخاطره بود ویادآور روزی رساندن به دیگران. بیانگر مدیریت. راوی امیدواری وحکایت اقتدار، قاطعیت، صلابت و درستکاری.

به باوراین قلم احمدی محمدی یک وطن پرست نمونه بود .با جود تمال ناملایمات ومشکلاتی که برایش ایجاد شد و بوجود آوردند ولی باز به عشق وطن و برای اعتلا و پیشرفت کشورکوشید. همچو بسیاری از اغنیا به دیار بیگانه نکوچید. درخوشی ها وناخوشی ها کنار مردم بود. شدائد را به جان خرید  اگر چه بخش هایی از املاک و دارایی ها و کارخانه اش را  از وی گرفتند ولی با اراده ای آهنین از باز دوباره برخاست کارخانه نورد را راه انداخت کارخانه آرد وی درایران سرآمد بود.

دراین بیست سالی که درگنبد هستم هنوز احمد محمدی را از نزدیک ندیدم. ولی بارها نام نیکش را شنیده ام. همه ازاو به نیکی یاد میکردند. دوست داشتم با وی گفتگوی رسانه ای داشته باشم ولی می شنیدم که وی اهل مصاحبه وتبلیغات نیست. به سراغش نرفتم.

جعفر آقچه لی یکی از جماعت مسجد کوله حاجی وکیلی که۳۰ سال درکاخانه اش کار کرده بود از راستی و درستی و بذل وبخشش و رعایت حق کارگزان واهمیت دادن به رزق حلال توط احمد محمدی برایم سخن ها گفت که انشا”الله درآینده متتشر خواهم کرد.

احمد محمدی مدیر واقعی بود. ژن مدیریت را از پدرش به ارث برده بود. اقتدار وصلابت ودرستکاری اش زبانزد بود. خاندان اصیل وخوشنامی داشت. واکنون امین محمدی فرزند برومند وکار آفرین احمد محمدی راه واهداف وآرمان پدرش را تداوم میبخشد. این یادداشت را با شعری ازحضرت مولانای بلخی به پایان می برم و زنده یاد احمد محمدی را مصداق واقعی اش می پندارم .

 لطیف ایزدی، دبیر ادبیات مدارس گنبد

جمعه ۲۱ شهریور ۹۹

برگرفته از نشریه گفتمان ترکمنها

https://turkmentalk.wordpress.com/2020/09/13/%d8%a8%d9%85%d9%86%d8%a7%d8%b3%d8%a8%d8%aa-%d8%af%d8%b1%da%af%d8%b0%d8%b4%d8%aa-%d9%85%d8%b1%d8%af-%d9%86%db%8c%da%a9%d9%88%da%a9%d8%a7%d8%b1-%d8%b3%d8%b1%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%a7%d8%b2/#more-30304

 

نشریه صحرا وخاموش کردن صدای ترکمن‌ها

 لغو مجوز نشریه صحرا با موج مخالفت روزنامه‌نگاران وکنشگران سیاسی منطقه ترکمن‌ صحرا همراه شد

سوم شهریور ۹۹ خبری کوتاه درصفحه‌های اجتماعی وبرخی خبرگزاری‌های استانی دراستان گلستان منتشرشد: «مجوز نشریه صحرا لغو شد»

با وجود پیگیری‌های روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای استان گلستان، هنوز پاسخ روشنی در مورد دلیل لغو مجوز «نشریه صحرا» داده نشده و مشخص نیست دلیل این اقدام دولت دوم تدبیر و امید چه بوده است.

نشریه صحرا اولین رسانه رسمی ترکمن‌های ایران بود. این نشریه در اسفند سال ۷۶ با شعار «با بهار می‌آییم» فعالیت خود را آغاز کرده بود. بعد از ثبت نشریه صحرا راهی برای ترکمن‌ها هموار شد که در آن توانستند طی سال‌های گذشته چندین نشریه دو زبانه فارسی-ترکمنی دیگر را نیز به ثبت رسمی برسانند. از جمله این نشریات می‌توان به فصل‌نامه «یاپراق» به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی «یوسف قوجق»، فصلنامه «مختومقلی» به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی «محمد سارلی»، فصلنامه «ترکمن نامه» به صاحب امتیازی ومدیر مسئولی «عبدالقهار صوفی راد» وهفته‌نامه «عصر گلستان» به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی «قیوم آق‌آتابای» اشاره کرد.

با گسترش تکنولوژی و دسترسی مردم به اینترنت، رسانه‌هایی اینترنتی چون وب‌سایت «دانشجویان ترکمن» و وب‌سایت «اولکامیز» نیز به جمع رسانه‌های ترکمنی اضافه شدند.

با این حال لغو امتیاز نشریه باسابقه صحرا که از پیشگامان توسعه آزادی بیان در ترکمن صحرا بود، موجب اعتراض گسترده در فضای مجازی و بین اصحاب رسانه دراین منطقه شد.

بسیاری از روزنامه‌نگاران محلی ضمن انتقاد ازلغو مجوز این نشریه دوزبانه، این کار را مغایر اصل ۲۴ قانون اساسی کشور دانستند.

اصل ۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی درباره آزادی مطبوعات است ومی‌گوید:

«نشریات ومطبوعات دربیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد. تفصیل آن را قانون معین می‌کند.» 

همچنین دراصل ۱۷۵ قانون اساسی نیز آمده است تأمین آزادی انتشار وبیان، برطریق موازین اسلامی در رسانه‌های گروهی (رادیو وتلویزیون) ضرورت دارد.

جدای ازاینکه لغو مجوز نشریه صحرا را می‌توان اقدامی علیه آزادی بیان و مطبوعات دانست، این نشریه نقش مهمی هم در تربیت روزنامه‌نگاران نسل جدید ترکمن صحرا داشت که با تعطیل شدن این نشریه عملا امکان کار و اشتغال از آنان سلب شده است.

«امان محمد خوجملی» که از روزنامه‌نگاران شناخته شده استان گلستان است، از جمله کسانی‌ست که کار رسانه‌ای خود را از نشریه صحرا آغاز کرده. او که ساکن شهر گنبد کاووس است، به تازگی به اتهام «نشر اکاذیب» و «تشویش اذهان عمومی» به جریمه نقدی چهار میلیون تومانی محکوم شده بود که این حکم در دادگاه تجدید نظر به یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان کاهش پیدا کرده است. خوجملی به دلیل انتشار مطالبی درباره وضعیت بحران اقتصادی و با شکایت نهادهای امنیتی به دادگاه رفت. او بهمن ماه ۹۸ بازداشت و با تأمین کفالت آزاد شده بود.

درهمین زمینه: گزارش‌گران بدون مرز سرکوب روزنامه‌نگاران ایرانی را محکوم کرد

امان محمد خوجملی درباره جایگاه نشریه صحرا به زمانه می‌گوید:

«درآن سال‌ها ما ترکمن‌ها نشریه نداشتیم و این نقص بزرگی برای ما بود. حفظ و تداوم و زنده ماندن یک اتنیک حتماً به نشریات مکتوب مانند روزنامه و هفته‌نامه و ماهنامه و مجلات و کتب نیازمند است. اوایل نشریه ماهنامه بود، بعد هفته یا دوهفته‌نامه شد.»

او درباره فشارهای دولتی به مطبوعات هم می‌گوید:

«فشار برمطبوعات درسال‌های اخیر و به‌خصوص از زمان دولت محمود احمدی‌نژاد تشدید شد. گرچه بهار مطبوعات در همان زمان دولت اول خاتمی در سال ۷۹ به خزان گرایید و روزنامه‌ها به صورت فله‌ای بسته شدند.»

نشریه صحرا و رویکرد انتقادی

شماره دوم نشریه صحرا دراردیبهشت ۱۳۷۷ با تیتر اصلی «آیا ترکمن‌ها درپست‌های کلیدی استان گلستان نقش خواهند داشت؟» منتشر شد.

-زیرنویس عکس:  شماره دوم نشریه صحرا، اردیبهشت ۱۳۷۷

نقدی مهم که انعکاسی وسیع درکل منطقه داشت چرا که تا آن روزهیچ نشریه‌ای به این صراحت از حقوق ترکمن‌های ایران در رسانه‌ها دفاع نکرده بود. ترکمن‌هایی که به دلیل تعلقات مذهبی و اتنیکی از بسیاری از حقوق شهروندی محروم بودند وبه بهانه‌های مختلف از مدیریت‌های استانی و شهری کنار گذاشته می‌شدند ومسئولان استانی و کشوری نیز تحمل کوچک‌ترین حق‌طلبی، هویت طلبی و اعتراض ترکمن‌ها را که گویی به لگدمال شدن حقوقشان عادت کرده بودند، نداشتند. ازاین‌ رو نشریه صحرا درمدتی کوتاه توانست به تریبونی برای دفاع ازحقوق فرهنگی، سیاسی و اجتماعی ترکمن‌ها بدل شود اما «دکتر عبدالرحمن دیه‌جی»، مدیر مسئول نشریه صحرا پس ازسال‌ها تجربه سردبیری وصاحب امتیازی این نشریه، نهایتاً به دنبال فشار نیروهای امنیتی ازایران به ترکیه مهاجرت کرد. او اکنون سال‌هاست عضو هیأت علمی دانشگاه تراکیا ترکیه است.

دیه‌جی که فارغ‌التحصیل رشته هنرهای نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ودارای مدرک دکترای تاریخ هنر ازدانشگاه استانبول است درباره وضعیت آزادی رسانه‌ها در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی ومحمود احمدی نژاد به زمانه می‌گوید:

«در دوره خاتمی نسبتاً خوب بود. بعضاً تذکراتی از سوی مقامات  امنیتی می‌گرفتیم اما مشکل حادی پیش نمی‌آمد. گاه به خاطر نوشتن مطلب انتقادی از عدم نبود امنیت در ترکمن صحرا از سوی فرماندهی نیروی انتظامی استان گلستان به دادگاه کشیده می‌شدیم و گاه تابلوی نمایندگی‌مان در گرگان را می‌شکستند و پایین می‌کشیدند اما از دوره احمدی نژاد به بعد فضا کاملاً امنیتی شد. مخصوصاً صحرای ما که در هماهنگی اصلاح‌ طلبان ترکمن صحرا و حمایت از کاندیدای ریاست جمهوری اصلاح طلبان نقش عمده‌ای ایفا می‌کرد، به نقطه تهاجم جناح اصولگرا و نیروهای امنیتی تبدیل شد و در جلسات امنیتی از من به عنوان شخصی خطرناک یاد می‌کردند. به دنبال آن سعی کردند با قطع یارانه کاغذ نشریه ما را زمین بزنند. کسانی که اهل مطبوعات هستند می‌دانند نشریاتی که بنیه مالی ضعیفی دارند، بدون کاغذ یارانه‎ای نمی‌توانند روی پای خود بایستند.»

اعمال این فشارها به نشریه صحرا با وجود آن بوده است که بر اساس حقوق مطبوعات که در فصل سوم قانون مطبوعات آمده، حق انتقاد، اظهار نظر و حق کسب و انتشار آزادانه اخبار داخلی و خارجی از جمله حقوق مطبوعات عنوان شده است.  همچنین، در ماده چهار این قانون آمده است که هیچ مقام دولتی و غیر‌دولتی‌ای حق ندارد برای چاپ مطلب یا مقاله‌ای در صدد اعمال فشار بر مطبوعات برآید یا به سانسور و کنترل نشریات مبادرت کند.

نشریه، جایگزین حزب

در دهه ۸۰ شمسی نشریه صحرا درنبود احزاب و سازمان‌های سیاسی مستقل درترکمن‌ صحرا به محل همفکری وانسجام روشنفکران ترکمن تبدیل شد؛ ظرفیتی که حساسیت نیروهای امنیتی را برانگیخت.

دیه‌جی درباره فشارهای مضاعف مقامات اطلاعاتی و دولتی درآن سال‌ها می‌گوید:

«سالی که احمدی‌نژاد روی کارآمد، یک‌ بار یکی از سخنان احمدی‌نژاد را که از سایت “روز” گرفته بودم تیتر کردم. بنا به گزارش سایت روز احمدی‌نژاد به ترکمن‌های “بجنورد” که تقاضای کمک کرده بودند گفته بود: بروید از همان کسی کمک بخواهید که به او رأی داده‌اید. چون ترکمن‌ها به معین رأی داده بودند. همان سال ما ازکاغذ یارانه‌ای محروم شدیم. گاه نیرو های امنیتی به دفتر نشریه صحرا می‌آمدند وبه خاطر چاپ برخی مطالب درنشریه تذکراتی می دادند وگاهی هم تهدیدهایی می کردند. البته بعضاً پیشنهادهای خوبی هم می‌کردند ولی  انتظار داشتند که نشریه را در راستای سیاست‌هایشان قرار دهیم  و به ما مطالبی کاملاً برنامه‌ریزی‌شده بدهند که در شماره‌های مختلف به چاپ برسانیم. به نظرم بیشتر در پی اهداف مذهبی و آسیمیلاسیون درمیان ترکمن‌ها بودند اما من فقط به هدف خود و رسالت خود فکر می‌کردم و وجدانم اجازه معامله را نمی‌داد. راه خودم را ادامه دادم.»

عبدالرحمن دیه‌جی درطی سال‌های فعالیت خود بارها آماج حملات تهدید آمیز با شماره‌های ناشناس قرارگرفت. او حتی یک بار توسط افراد ناشناس مورد ضرب و جرح قرار گرفت و به شدت زخمی شد.

او درباره این ماجرا می‌گوید:

«معلوم نبود چه کسانی بودند و دردادگاه نمی توانستم اثبات کنم اما برای من مثل روز روشن بود که تحت امر کجا هستند. کلا زندگی را درهمه زمینه‌ها برایم بسیار تنگ کرده بودند که بیان تمام آن‌ها درحوصله این گزارش نخواهد بود ودرآینده شاید موضوع یک رمان قرار بشود.»

دیه‌جی اما به دنبال این اعمال فشارها نهایتا مجبور به مهاجرت شد گرچه هیچ‌وقت از مدیریت نشریه دست برنداشت و گاهی هم مطالبی برای انتشار درآن می‌فرستاد.

صاحب امتیاز نشریه صحرا درهمین باره می‌گوید که هیچ‌وقت به فکر مهاجرت طولانی نبوده واساسا هدف او از مهاجرت این بوده است که وقتی شرایط سیاسی درایران بهتر شد دوباره به وطن برگردد؛ گرچه این شرایط با گذشت سال‌ها نه تنها بهتر نشده بلکه روند، نزولی بوده است.

دیه‌جی اما در ترکیه هم دست از فعالیت درمطبوعات برنداشته. او به نوشتن مقالات انتقادی به فارسی و ترکی ادامه داده و برای معرفی ترکمن صحرا و وضعیت سیاسی و اجتماعی آن در رسانه های ترکیه نیز تلاش کرده است:

«نشریه را به دوست سردبیر سپردم که چند سال زحمت انتشارش را کشید. اما نشریه‌ای که دیگر مدیر مسئول بالای سرش نبود، نمی توانست آزادی عمل زیادی داشته باشد. مجبور به خودسانسوری بود. یک بار یکی از اهل قلم ترکمن صحرا را به عنوان مدیر مسئول معرفی کردم و نامه کتبی نوشتم و فرستادم. نپذیرفتند. گویا نشریه‌ای که مدیر مسئولش در دور دست بود برایشان بی‌خطرتر بود. به این صورت چند سالی گذشت اما صحرا هرگز از آن مسیر رسالت اصلی خود جدا نشد. من هم از دور کنترل داشتم وگاه مطالبی می‌فرستادم تا این که کار به لغو مجوز آن کشیده شد.»

مخالفت‌ها با لغو مجوز صحرا

لغو مجوز نشریه صحرا با موج مخالفت روزنامه‌نگاران وکنشگران سیاسی منطقه ترکمن‌ صحرا همراه شد، به طوری که برخی از آن‌ها صراحتاً این اقدام را نقض آزادی بیان و نقض حقوق بشر دانستند.

طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هرکس حق آزادی عقیده و بیان دارد؛ این حق دربرگیرنده آزادی، داشتن عقیده بدون مداخله وآزادی در جست‌وجو، دریافت و انتقال اطلاعات و عقاید از طریق هرنوع رسانه‌ای بدون درنظر گرفتن مرزهاست.

همچنین آزادی بیان وعقیده درماده ۱۹میثاق بین‌المللی حقوق مدنی وسیاسی نیز مورد تأکید قرارگرفته است.

توقیف، لغو مجوز وپاک‌سازی روزنامه‌نگاران اما پس از پیروزی انقلاب سال ۵۷ وبه‌ قدرت رسیدن روح‌الله خمینی در کارنامه جمهوری اسلامی دیده می‌شود واین جریان تا به امروز ادامه دارد.

حالا اما بد اقبالی گریبان‌گیر «نشریه صحرا» شده است. نشریه‌ای که روزنامه‌نگاران آن به دنبال روزنه‌ امید برای حل بحران‌های ترکمن‌های ایران بودند. همکاران این مجموعه برای حفظ استقلال مالی این نشریه گاهی حتی به صورت افتخاری درآن قلم می‌زدند.٪

 دانیال بابایانی ، سایت رادیو زمانه ، ۹سپتامبر ۲۰۲۰  

برگرفته ازسایت رادیو زمانه

https://www.radiozamaneh.com/535445