۱۳۸۹ تیر ۵, شنبه

۲۶ ژوئن روز جهانی مبارزه با شکنجه

روزجهانی مبارزه با شکنجه؛ «رواج شکنجه سفید»

*- ۱۳۸۹/۰۴/۰۵ ، الهه روانشاد ، سایت رادیو فردا

۲۶ ژوئن روز جهانی مبارزه با شکنجه است

در دهم دسامبر سال ۱۹۸۴ سازمان ملل متحد پیمان منع شکنجه را تصویب کرد ودرنهایت در ۱۴ سال بعد ودر پنجاهمین سالگرد تصویب بیانیه حقوق بشر، روز ۲۶ ژوئن (۵ تیر) را «روز جهانی مبارزه با شکنجه» اعلام کرد.
از گروه‌های حقوق بشر تا سیاست‌مداران غربی به کرات از جمهوری اسلامی انتقاد کرده اند که برای گرفتن اقاریر واعتراف از زندانیان - ودراین میان درحد گسترده ای از زندانیان سیاسی- آنها را شکنجه می کند.

محمد علی دادخواه، حقوق دان درایران درمورد چنین اعتراف هایی به رادیو فردا می گوید: درقانون اساسی صراحتاً اعلام شده که هر اقرار واعلامی که مبتنی بر شرایط خاص وشکنجه باشد، فاقد اعتباراست. براین مبادی اگر قرار باشد که قانون گرایی وجهه همت قرار بگیرد و قانون گریزی کلاً محو شود، ما باید بگوییم نسبت به این اقاریری که بر مبنای اعلام بازجوها و یا ماموران زندان است، باید تجدید نظر شود. چون اگر شکنجه گری مبادرت به شکنجه کرده باشد و بعداً گزارش خودش را برای زندان ارسال کرده باشد، که آن خودش متهم است. وزان پاکتر نیست که از سر جهان/ که هست از سوی متهم متهم. به همین علت نگرش جهانی به دلیل اینکه در یک مقطعی وسعت شکنجه و اجبار به گرفتن اقرار و در تحت شرایط خاص قرار دادن متهمان فزونی یافته بود، روزی را به روز حمایت از کسانی که تحت شکنجه قرار گرفتند، قرار داد. چون دولت ایران در اردیبهشت
۱۳۵۴ کلیت میثاق های مدنی سیاسی و فرهنگی اجتماعی اقتصادی را پذیرفته است، نهایتاً باید بگوییم که نظام قانونی ما فارغ از اینکه از حیث حقوق داخلی قانون اساسی آن را پذیرفته است، از منظر حقوق بین الملل نیز شکنجه مردود است و هر اقدامی که در این زمینه انجام گیرد، از منظر تعهدات جهانی ما به جامعه جهانی و پذیرش معاهدات خودمان فاقد اعتبار است.
درمورد انواع شکنجه و اصولاً آیا رفتاری شکنجه محسوب می شود یا نه، بحث و گفت و گو زیاد است. دراعلامیه سازمان ملل متحد در روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه آمده است که کمبود غذا، کمبود خواب، ضرب و شتم و بسیاری دیگر وحتی ناپدید شدن افراد وبی خبری خانواده ها از آنها اینهارا هم جزو شکنجه دانسته و دول را موظف می داند که با آن مقابله کنند.
امروز متاسفانه علم در خدمت فساد، علم در خدمت ظلم، علم در خدمت ستمگری قرار گرفته به گونه ای که در بسیاری از زندان ها شکنجه سفید به وجود آورده اند. یعنی عدم امکان استراحت عرفی متهم. مثلاً با ایجاد چراغ های نورافکن رخصت و فرصت یک استراحت عادی را به متهم نمی دهند. یا با دستگاه های صداساز اقدام به آسایش برای متهم را رفع می کنند. و نهایتاً متهم در شرایطی قرار می گیرد که حاضر است برای دستیابی به آن آسایش عرفی خودش هر چیزی را امضا کند. هر سخنی را بگوید. متاسفانه شکنجه سفید اکنون در بسیاری از زندان های نظام هایی که به حقوق انسان بی اعتنا هستند، رواج دارد.

آقای دادخواه در مورد روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه اشاره داشتید به اینکه دولت های مختلف می توانند اقداماتی را انجام دهند برای پیشگیری از شکنجه. اما شهروندان چگونه می توانند در این روز از آنها حمایت کنند؟
سازمان ملل سه سال پیش در وین جلسه ای گذاشت که این جلسه عبارت بود از
Global Standard Local Action یعنی معیارهای جهانی و اقدامات منطقه ای محلی. باید با روشن کردن و روشن ساختن و تنویر افکار این فرصت و رخصت را فراهم آورد که مردم بدانند حقوقشان کدام است و بعد از شناختن حقوق مردم دیگر مشکلی نیست که آنها از حق خودشان دفاع می کنند و همین آگاهی می تواند چراغ روشنی باشد برای همه ملتهای تحت ستم.%

http://www.radiofarda.com/content/f35_International_day_against_Torture/2082979.html

------------------------------------------------------------------------

۱۳۸۹ تیر ۳, پنجشنبه

درپیرامون توسعه ی همکاریهای آمریکا وروسیه

گسترش مناسبات روسیه با آمریکا بدنبال افزایش حجم مبادلات تجاری روسیه با ترکیه وامضا معاهده ی استارت ۲ ، آیا گسترش مناسبات چین با آمریکا بدنبال افزایش حجم مبادلات تجاری چین با ایران قبل از انقلاب را تداعی نمی کند؟

توسعه ی همكاريهاى سياسى واقتصادى رقبای پرقدرت دوران جنگ سرد، در دوره ی کنونی چه پیامدهائی خواهد داشت؟

مسلم است که روسیه درتلاش برای رشد تکنولوژیکی وتوسعه اقتصادی همانند چین نیازمند همکاری وکمک غرب ودر رأس آنها آمریکاست. ولی اینکار درصورتى امکان پذیراست که سطح مناسبات ازسطح همكارىهاى معمولى گذر کرده به سطح همكارى هاى استراتژيك فراروید. دراینجاست که مطالعه ی تجربه ی چین ویافتن راه های جلب اعتماد متقابل برای روسیه اجتناب ناپذیر می شود.

نکته قابل توجه دیگر اینکه غرب نیز در رابطه با حل مسائل زیادی درنقاط مختلف دنیا نیازمند همکاری روسیه وگسترش سطح مناسبات اقتصادی، علمی و فنی با این کشور است و او هم طبعا متوجه این موضوع هست. بدین ترتیب نیازمندیها و مطالعات ضروری برای برنامه ریزی های دراز مدت، طرفین را با پیش شرط ها و وظایف مرحله ای یکدیگر آشنا می کند. ودرنهایت عملی شدن هماهنگیهای سیاسی بدنبال توسعه همكارىهاى اقتصادى وافزايش سرمايه گذارىها، تبدیل گ. 7 به گ. 8 و سپس شکل گیری گ. 20 را اجتناب ناپذیر نموده است.


ایل گویجی ، 24 ژوئن 2010 - 03 تیر 1389

----------------------------------------------------

سفر مدودف به آمریکا وچشم انداز همکاریهای مسکو و واشینگتن

- رضا تقی زاده ، سایت رادیو فردا ۱۳۸۹/۰۴/۰۱

ديميترى مدودف رييس جمهور۴۴ ساله روسيه طى ديدار و مذاكرات سه روزه خود در آمريكا انتظار دارد موافقت مقامات سياسى و اقتصادى آن كشور را براى تجهيز و ادامه توليد هواپيماهاى غول پيكر انتونوف-۱۲۴ و همچنين تاسيس مركز تحقيقات تكنولوژى پيشرفته دراسكولكووو- شمال مسكو، مشابه با مركز معروف به «سيليكون ولى» كاليفرنيا، جلب كند.
اقلام ياد شده تنها بخشى از ليست بلند بالاى پيشنهادات سرمايه گذارى و همكارى هاى اقتصادى است كه مدودف با خود به آمريكا مي برد. مدودف اميدوار است از راه تغيير ساختار اقتصادى، تكيه روسيه به صادرات نفت و گاز و مواد خام را كاهش داده و به نسبت، زمينه دست يافتن به توليدات تازه صنعتى با بر خوردارى از مهارتهاى فنى پيشرفته را در كشور خود فراهم سازد.

تفاوتهاى سياسى
توسعه همكارى هاى اقتصادى و افزايش سرمايه گذارى هاى مستقيم آمريكا در روسيه مستلزم وجود هماهنگى سياسى بيشتر مابين واشنگتن و مسكو در جامعه جهانى است. افزايش سطح همكارى هاى تجارى و اقتصادى مابين دو كشور نيز به نوبه خود به ايجاد گرايش هاى سياسى نزديكتر مابين آنها مى انجامد.
درچنين صورتى، مناسبات دو كشور از سطح همكارى هاى عادى عبور كرده و به سطح همكارى هاى استراتژيك ارتقاء مي يابد.
در وضعيت كنونى، طبيعت روابط مسكو و واشنگتن دوستانه و كارى است. حفظ روابط كارى مابين دو كشور تنها از راه ادامه تامين نياز هاى متقابل و بر اساس تداوم بده بستان هاى سياسى و اقتصادى امكان پذير است و در شرايط خاص نيز مي تواند بسرعت در مسيرى دشوار و پر تنش قرار گيرد.
اظهارات چند روز پيش مدودوف در ارتباط با ايران و انتقاد او از اعمال تحريم هاى يك جانبه اروپا و آمريكا عليه تهران، با وجود همكارى هاى سياسى قابل ملاحظه دو كشور، حاكى از ادامه وجود تفاوتهاى آشكار مابين روسيه و آمريكا در نحوه بر خورد با مشكلات جهانى است.
روسيه و آمريكا در مورد نحوه كنترل برنامه اتمى تهران، رويارويى با مسئله صلح اعراب و اسرائيل، ميزان حمايت از فلسطينيان، و روش مطلوب برخورد با كره شمالى داراى سليقه هايى متفاوت اند.
اين تفاوتها را در گرجستان و يا اجراى طرح استقرار دفاع موشكى در شرق اروپا و گسترش ناتو در مرزهاى غربى روسيه ميتوان به نحوى روشنتر مشاهده كرد. در منطقه خزر و در آسياى مركزى دو كشور دررقابتى نزديك و نه چندان دوستانه اند براى افزايش نفوذ درگيرند.

روحيه جنگ سرد
در آمريكا هنوز نگاه به روسيه متاثر از خاطرات توام با ترديد دوران جنگ سرد است. در سال
۱۹۷۴ با تصويب اصلاحيه موسوم به جكسون- ونيك، در كنگره آمريكا، به بهانه اعمال محدوديت سفر يهوديان از اتحاد شوروى سابق به خارج، موقعيت آن كشور از سطح «مطلوبترين» شريك خارجى يك درجه تنزل كرد و به سطح مناسبات عادى رسيد.
درنتيجه تغيير ياد شده، از آن زمان ارسال پاره اى محصولات پيشرفته و يا بعضى از كمكهاى فنى آمريكا به روسيه با محدوديت هايى روبرو بوده است. با وجود لغو رواديد مسافرتى مابين مسكو و تل آويو، محدوديت هاى ناشى از اجراى مصوبه جكسون- ونيك هنوز لغو نشده اند.
يك نمونه ديگر از ادامه ترديد آمريكا در قبال روسيه مربوط به پذيرفتن آن كشور در سازمان تجارت جهانى است. پرسشنامه پيوستن به سازمان تجارت جهانى را روسيه در سال
۱۹۹۳ تكميل و ارسال كرده است. واشنگتن هنوز قبول اين تقاضا را به صورت جدى در دستور كار قرار نداده است.

سفر اوباما به مسكو
ديدار ماه ژوئيه گذشته اوباما از مسكو به زدودن پاره اى از ابهام هاى موجود مابين روسيه و آمريكا و در نتيجه افزايش همكارى هاى امنيتى، سياسى و اقتصادى مابين دو كشور انجاميد.
لغو طرح ايجاد سيستم دفاع موشكى و استقرار شبكه رادار در دو كشور چك و لهستان، همكارى روسيه در جنگ افغانستان، همكارى در جهت پيشبرد صلح خاورميانه، امضاء پيمان محدود كردن تعداد كلاهكهاى اتمى دو كشور (موسوم به سالت) و همچنين حمايت از قطعنامه
۱۹۲۹ شوراى امنيت عليه ايران از جمله دستاوردهاى نزديكى يك سال گذشته مابين رهبران كرملين و كاخ سفيد محسوب مي شود.
روسيه انتظار دارد كه اين همكارى ها به خصوص در بعد تجارى و اقتصادى بيش از پيش افزايش يابد.

براى پاسخگويى مثبت به اين تقاضا، امريكا خواستار امنيت بيشتر سرمايه گذارى هاى خارجى در روسيه و همچنين همكارى هاى سياسى نزديكتر مسكو با واشنگتن درجامعه جهانى است.

نيازهاى روسيه
رهبران كرملين با توجه به وضعيت كنونى رشد صنعتى و دشوارى هاى اقتصادى روسيه، توسعه همكارى هاى اقتصادى با غرب را غير قابل اجتناب مي بينند.
درعين حال همراهى سياسى مسكو با واشنگتن، حداقل نزد محافل رسانه اى و افكار عمومى روسيه، با ترديد هاى جدى روبرو است. به موجب يك نظر خواهى كه هفته قبل از سوى يك فرستنده راديويى روسيه انجام شد
۸۲ در صد از شنوندگان، مشاركت مسكو در اعمال فشارهاى تازه عليه تهران را مردود شمردند. پاره اى از صاحب نظران روسى ترديد دارند كه آمريكا به تمامى تعهدات متقابل خود در مقابل همكارى هاى روسيه عمل كند.
با وجود این، مدودوف اميدوار است كه طى ديدار از آمريكا به نتايج چشمگيرى در جهت جلب همكاريهاى اقتصادى آمريكا، و توسعه تجارت با آن كشور دست يابد.

تجارت محدود كنونى
درحال حاضر آمريكا هشتمين شريك تجارى روسيه محسوب مي شود. ميزان تجارت سالانه دو كشور تنها
۱۸.۵ ميليارد دلار است. درحالى كه امريكا بزرگترين اقتصاد دنيا را دارا است وروسيه بزرگترين صادر كننده انرژى ( نفت وگاز) در دنيا محسوب مي شود.
بيش از هشتاد درصد از صادرات روسيه به آمريكا را نفت خام، كودهاى شيميايى، تايتانيوم و آلومينيوم تشكيل مي دهد. روسيه مايل است ضمن گسترش صادرات نفت خام و دست يافتن به امكان صدور گاز مايع به آمريكا، در بازار مصرف كالاهاى ساخته شده آمريكا نيز درآينده جاى پاى مناسبى پيدا كند.
ميزان مبادلات تجارى روسيه با تركيه نزديك به دوبرابر مبادلات آن كشور با آمريكا است. رهبران سياسى و اقتصادى آمريكا نيز اعتقاد دارد كه امكان توسعه سريع مناسبات دو كشور روسيه و امريكا و دست يافتن به شرايط همكارىهاى استراتژيك مابين دو كشور فراهم است.
يكى از قراردادهايى كه انتظار مي رود حين ديدار سه روزه مدودوف از آمريكا به امضاء برسد، خريد تعدادى هواپيماهاى
۷۳۷ مسافرى به ارزش سه ميليارد دلار از كمپانى بوئينگ است. روسيه قصد دارد تعداد ۵۰ فروند از اين نوع هواپيماهاى بدنه باريك را براى استفاده درمسيرهاى كوتاه خطوط همايى خود بكار گيرد.
آمريكا نيز به نوبه خود توسعه همكاريهاى سياسى واقتصادى با روسيه را درجهت مصالح امنيت منطقه وهمچنين توسعه بازارهاى تجارى خود مي بيند.
از اين لحاظ اوباما ديدار با مدودوف را «ديدار ابتكارها و راهگشايى» نام داده است. با توجه به نگاه مثبت و اميدوار مدودف و اوباما نسبت به آينده مناسبات واشنگتن و مسكو، ديدار در دست انجام و مذاكرات دو رهبر ميتواند به نزديكى بيشتر روابط دو كشور منجر شود.

http://www.radiofarda.com/content/f4_US_Medvedev_trip_copperation/2079271.html

----------------------------------------------------------

۱۳۸۹ خرداد ۲۹, شنبه

تورکمنلر ایراندا جمهوریت دؤردیپدیرلر

Türkmenler Eýranda Jumhuryýet döredipdiler

*- Qaynaq: azathabar.com , 20.06.2010

86 ýyl mundan ozal, 1924-nji ýylyň maý aýynda eýranly türkmenleriň ýaşaýan ýeri Türkmensährada Jumhuryýet düzgüni yglan edilýär. Bu düzgün ýaşulularyň we ahunlaryň maslahaty bilen Omçalda döredilen geňeş tarapyndan jar edilýär.

Taryhy çeşmelere görä, bu geňeşe ýaşululardan Hojanyýaz han, Göki sopy, Janmät han we ahunlardan Welijan ahun, Rejep ahun we Osman ahun dagylar gatnaşýar.

Geňeşin agzalary öz aralarynda Osman ahuny Jumhuryýetiň başlygy edip saýlaýarlar.

Azatlyk Radiosynyň Germaniýadaky habarçysy Taher Shir Mohammadi tarapyndan taýýarlanan “Türkmen Sesi” programmasynda Türkmenistanyň Türkmen diasporasy bilen gatnaşyklaryny ösdürmek üçin nämeleriň edilmegi barasynda hem gürrüň edilýär.

Fayl : http://www.azathabar.org/content/article/2076806.html

-------------------------------------------------------------------------

۱۳۸۹ خرداد ۲۷, پنجشنبه

موضوع "انقلاب ناتمام" در دیدگاه تاجزاده، وموسوی

تاجزاده: "جنبش سبز" در پی تکمیل "انقلاب ناتمام" ایران است و می خواهد مردم را بر سرنوشت خود حاکم کند.

موسوی: "جنبش سبز" تداوم انقلاب مشروطه، نهضت ملی شدن صنعت نفت وانقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ است وآرمانهای مشابه آنها را دنبال میکند.

به علاقمندان برآشنائی بیشتر با موضوع "انقلاب ناتمام" در رابطه با انقلاب قانون اساسی ایران در مرداد 1285 (1906 م.) توصیه می شود که حداقل دو کتاب "انقلاب ناتمام" نوشته ی رحمان هاتفی و "مشروطه ی ایرانی" نوشته ی دکتر ماشاالله آجودانی را مطالعه ی جمعی ئموده ، به بحث بگذارند.

ایل گویجی

2010-06-17

-----------------------------------------------------------------------

نامه ی تاجزاده، منشور پیشنهادی موسوی و"انقلاب ناتمام"

بي بي سی- چهارشنبه 16 ژوئن 2010 - 26 خرداد 1389

میرحسین موسوی، ازرهبران مخالفان دولت و مصطفی تاجزاده، از تئوری پردازان جنبش اصلاحات درایران، اخیرا به طور جداگانه از تداوم روحیه استبدادی در حکومت و "ناتمام ماندن" انقلاب درایران سخن گفته اند وکوشیده اند به انتقادهایی که درمورد برخی عملکردها و نظرات آنها مطرح می شود پاسخ دهند.

آقای موسوی در متنی که روز ۲۵ خرداد ۱۳۸۹ به عنوان منشور پیشنهادی جنبش اعتراضی موسوم به "جنبش سبز" منتشر کرد، این جنبش را تداوم انقلاب مشروطه، نهضت ملی شدن صنعت نفت و انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ دانست و گفت که این جنبش آرمان های مشابه آنها را دنبال می کند.

آقای تاجزاده، عضو شورای مرکزی حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم در یادداشتی به مناسبت سالگرد اعتراضات انتخاباتی درایران، نوشت که "جنبش سبز" درپی تکمیل "انقلاب ناتمام" ایران است ومی خواهد مردم را بر سرنوشت خود حاکم کند.

هم آقای موسوی وهم آقای تاجزاده "انتخابات آزاد، غیرگزینشی، منصفانه وشفاف" را مهم ترین (یا دست کم یکی از مهم ترین) خواسته های جنبش اعتراضی ایران معرفی کرده و به تصریح و تلویح نوشته اند که "محدود کردن قدرت حاکم" که خواسته اصلی انقلاب مشروطه و نهضت های پس از آن بود، عملا به دست نیامده و جامعه ایران هنوز با پدیده خودکامگی و استبداد روبه رو است.

با چنین مقدمه ای و با توجه به آنچه قائلان به قرائت مورد نظر حاکمان فعلی ایران از "ولایت فقیه" ترویج می کنند، تأکید آقای موسوی بر این که مشروعیت قدرت سیاسی تنها به "رأی و خواست مردم" است، اهمیتی ویژه می یابد.

آقای تاجزاده هم در یادداشت خود با اشاره به شرایط جاری، نتیجه گرفته است که محل نزاع اصلی در جامعه کنونی ایران موضوع دموکراسی است، "به طوری که دو اردوگاه سیاسی دموکراسی خواه و استبدادطلب و دو گفتمان دموکراتیک و دیکتاتوری خواه را در برابر هم آرایش داده است".

او نوشته است که هر تقابل دیگری، از جمله تقابل سنت و مدرنیسم، تقابل سکولاریسم و مذهب یا تقابل جنوب شهری و بالا شهری، ماهیت جنبش سبز را توضیح نمی دهد: "چرا که هم در طرف سنتی ها، مذهبی ها و جنوب شهری ها افراد استبدادطلب و آزادیخواه وجود دارد و هم در طرف مقابل".

به نظر می رسد که آقای تاجزاده به این ترتیب کوشیده است به نظرات آن گروه از منتقدان حکومت ایران پاسخ دهد که از تأکید رهبران و احزاب اصلاح طلب این کشور بر نقش مذهب اظهار ناخرسندی می کنند.

آقای موسوی هم در منشور پیشنهادی خود برای "جنبش سبز" نوشته است که این جنبش، ضمن "پذیرش تکثر" درون خود، بر حضور "دین رحمانی" تأکید دارد، اما در عین حال با اجبار کردن مردم به تقید به این مرام مخالف است و حفظ استقلال نهادهای دینی و روحانی از حکومت را تنها راه حفظ جایگاه دین می داند.

او در عین حال حفظ "چتر فراگیر جنبش سبز" را در گرو توافق تمام گرایش های تحول خواه ایران بر "اصول حداقلی و مطالبات مشترک" دانسته و بر لزوم هماهنگی میان آنها تأکید کرده است.

آقای موسوی در مقدمه منشور پیشنهادی خود از کسانی که این منشور را پاسخگوی همه مطالبات خود نمی یابند خواسته است که از منطقی پیروی کنند که بسیاری از رأی دهندگان به او، پیش از انتخابات از آن سخن می گفتند: "میان بد و بدتر، بد را انتخاب می کنیم"!

آقای تاجزاده هم دریادداشت خود نوشته است که به عقیده او، "جنبش سبز" با هر گونه تقسیم بندی شهروندان به "خودی" و "غیر خودی" مخالف است وهر کس با هر عقیده و گرایش سیاسی واز هر قوم و طبقه اجتماعی می تواند در این جنبش سخن خود را به بحث بگذارد.

اما شاید مهم ترین و بحث برانگیزترین بخش یادداشت آقای تاجزاده، قسمتی باشد که او در آن از برخی عملکردهای خود و همفکرانش در دهه اول پس از انقلاب اسلامی انتقاد و عذرخواهی کرده است.

'نسل انقلاب باید اعتراف کند'

آقای تاجزاده با اشاره به توسل جناح حاکم در ایران به برخی عملکردهای جمهوری اسلامی در زمان آیت الله خمینی، نوشته است که این جناح قصد دارد "استثناهای" دهه اول پس از انقلاب را به "قاعده" تبدیل کند، بنابراین همنسلان او باید به "خطاهای" خود اعتراف کنند ومانع ازآن شوند که جناح حاکم این "خطاها" را به عنوان افتخار جا بزند.

او سپس به برخی از حساس ترین ومناقشه برانگیزترین حوادث دهه مذکور اشاره می کند وعملکرد خود وبرخی از همفکرانش را درمورد آنها "اشتباه" می خواند.

آقای تاجزاده "سکوت تأییدآمیز" دربرابر نحوه محاکمات دادگاه انقلاب، "اعدام ها ومحکومیت های فله ای"، تسویه های انقلابی، "مصادره های نابجا"، "گزینش های تنگ نظرانه"، "برخوردهای ناصواب با مهندس بازرگان ودکتر سحابی"، نقض حقوق "سیاسیونی که خواهان فعالیت قانونی بودند"، "تحمیل یک سبک زندگی به شهروندان ودخالت درحریم خصوصی آنان" را از جمله این اشتباهات دانسته و به خاطر آن عذرخواهی کرده است.

او نوشته است : "اعتراف می کنم که اگر در زمان خود درمقابل مواجهه نادرست با آیت الله شریعتمداری وبرای حفظ حریم مرجعیت اعتراض می کردیم، کار به جایی نمی رسید که امروز حرمت مراجع و عالمانی همچون مرحوم آیت الله منتظری و حضرات آقایان وحید خراسانی، موسوی اردبیلی، صانعی، بیات زنجانی، دستغیب شیرازی، طاهری اصفهانی، جوادی آملی و... حتی در صدا و سیما مورد تعرض قرار گیرد و کار به جایی برسد که حتی بیت و نوه امام و حسینیه و مرقد ایشان و نیز آرامگاه مرحومان صدوقی و خاتمی از تعرض مصون نماند".

آقای تاجزاده همچنین در اشاره به بدرفتاری با مخالفان سیاسی بازداشت شده و همچنین اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ نوشته است : "نباید اجازه می دادیم که خیانت وخباثت بعضی افراد یا طرح ها و اقدام ها، خارج شدن ما را از مسیر قانون وشیوه های انسانی و اخلاقی توجیه کند. شکنجه، درهمه حال شکنجه است و اعدام زندانیِ قبلا محاکمه و محکوم شده که دراسارت به سر می برد، ناموجه".

او با اشاره به بازخوانیهای انتقادی که طرفهای دیگر درگیریهای خشونت بار سالهای اول پس از انقلاب هم به عملکرد خود داشته اند، نوشته است که باید این فضای نقد را زنده نگاه داشت واز این تجربه ها برای جبران عقب ماندگیهای گذشته وخنثی کردن تنگ نظریهای آینده استفاده کرد.

ظاهرا آقای تاجزاده به این ترتیب کوشیده است گامی بلند (وبالقوه پرهزینه) به سوی کاستن از آن دسته از موانع تاریخی بردارد که از نزدیک شدن تحول خواهان خارج از گفتمان جمهوری اسلامی (یا انقلاب اسلامی) با اصلاح طلبان درون این گفتمان جلوگیری میکند.

واکنشی که جناح حاکم برایران به این موضع گیریها نشان می دهد تا حدود زیادی قابل پیش بینی است و نمونه ای از آن را درسرمقاله امروز (چهارشنبه ۲۶ خرداد) روزنامه رسالت می توان یافت؛ جایی که محمد کاظم انبارلویی با اشاره به یادداشت آقای تاجزاده، او را از هواداران "بازگشت سلطنت وآمریکا" به ایران معرفی کرده است.

اما برای دیدن واکنش مخاطبان اصلی این سخنان آقای تاجزاده باید منتظر ماند.%

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2010/06/100616_l10_mousavi_tajzadeh_unfinished_revolution.shtml

-----------------------------------------------------------------

۱۳۸۹ خرداد ۲۵, سه‌شنبه

راه اندازی درگیریهای قومی برای تحکیم حاکمیت

تغـییر حاکمیت از طریق توطئه و اغتشاش، موجب ثبات و آرامشی

که از برقراری تفاهم دربین شهروندان ناشی شده باشد، نه خواهد شد

دار ودسته ی حاکم برقرقیزستان که قدرت را چندماه پیش از طریق ایجاد اغتشاش کسب کردند، به تلاشهای بی وقفه خود به قصد افزایش نفوذ نظامی وسیاسی روسیه درآن کشور و منطقه، همچنان ادامه میدهند.

تلاش حکام برای حفظ قدرت وتلاش هوادارانش برای کسب موقعیتهای بهتر ازطریق افزایش نفوذ نظامی وسیاسی روسیه در قرقیزستان ومنطقه ، موجب بروز وقایع جنایت بار درآن کشور فقیر آسیای میانه می شود.


درگیریهای قومی قرقیزستان که از جانب جهانیان "فاجعه ی انسانی" ارزیابی شد، باردیگر نشان داد که تغییر حأکمیت روی کار آمده با رأی مردم از طریق توطئه واغتشاش، زمینه ی برقراری تفاهم و توافق برای زندگی مسالمت امیز در بین شهروندان را از بین برده ، منجر به "فاجعه ی انسانی" خواهد شد.

راه حل مسأله دراستقرار نیروهای سازمان ملل متحد وهمکاری با آن در راه حفظ آرامش وامنیت، وسپس برگزاری انتخابات آزاد با نظارت جهانیان است.

ایل گویجی

15 ژوئن 2010 - 25 خرداد 1389

---------------------------------------------------

سازمان ملل اتهام "خشونت هدفمند" درقرقیزستان را بررسی می کند

بي بي سی- سه شنبه 15 ژوئن 2010 - 25 خرداد 1389

سازمان ملل متحد اتهام اجرای سازمان یافته وهدفمند خشونتهای قومی درجنوب قرقیزستان را بررسی میکند.

درحالیکه خشونت و درگیری قومی بین ساکنان قرقیز و ازبک در دست کم دو شهر عمده جنوب قرقیزستان همچنان ادامه دارد، روپرت کولویل، از سخنگویان سازمان ملل متحد، درمصاحبه با بی بی سی گفته است که براساس برخی شواهد، به نظر می رسد که کشتار، سرکوب وتجاوز جنسی به شکلی سازمان یافته و برنامه ریزی شده، اقلیت قومی ازبک ساکن این مناطق را هدف قرار داده است.

با برقراری وضعیت فوق العاده و استقرار نیروهای دولتی درشهرهای اوش و جلال آباد ونواحی اطراف آنها، ساکنان ازبک این مناطق گفته اند که نظامیان قرقیز، که برای استقرار آرامش به منطقه اعزام شده اند، به سوی آنان تیراندازی می کنند.

ساکنان جنوب قرقیزستان به خصوص منطقه جلال آباد به حمایت از قربان بیک باقی اف، رئیس جمهوری سرنگون شده این کشور شهرت دارند اما آقای باقی اف، که به بلاروس گریخته، دست داشتن دراغتشاشات اخیر را به شدت تکذیب کرده است.

مقامات دولت انتقالی، که پس از سرنگونی آقای باقی اف درماه آوریل زمام امور این کشور را تا زمان برگزاری انتخابات در دست گرفته اند، طرفداران آقای باقی اف را به دامن زدن به اختلافات قومی متهم ساخته و گفته اند که این افراد برای حفظ منافعی که در دوره حکومت سابق کسب کرده اند وبرای جلوگیری از پیگرد قضایی، می کوشند مانع از برقراری امنیت در کشور شوند.

علاوه بر تمرکز طرفداران آقای باقی اف به خصوص در جلال آباد ومناطق اطراف آن، ودرکنار اختلافات ریشه دار قومی درنواحی مرزی قرقیزستان و ازبکستان، قرقیزهای ساکن این مناطق اقلیت ازبک را به حمایت ازحکومت سابق متهم می کنند.

روز دوشنبه، یک مقام وزارت کشور قرقیزستان گفت که یکی از رهبران آشوب های اخیر دستگیر شده وبی آنکه نام او را فاش کند، گفت که این شخص از طرفداران قربان بیک باقی اف است.

در همانحال، روز گذشته دولت ازبکستان اعلام کرد که قادر به پذیرش موج بیجاشدگان ازبک در مناطق مرزی با قرقیزستان نیست و تصمیم گرفته است مرز خود با این کشور همسایه را به روی پناهجویان ببندد.

با وجود درخواست های مکرر سازمان ملل و اعلام آمادگی جامعه جهانی برای کمک به ازبکستان در این زمینه، دولت این کشور هنوز تصمیم خود در این زمینه را تغییر نداده است و این وضعیت باعث تشدید نگرانی در مورد شرایط اقلیت ازبک در جنوب قرقیزستان شده است.

شرایط بحرانی پناهجویان

لین پاسکو، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سیاسی، بر لزوم ایجاد "دالان ویژه ارسال کمک های بشردوستانه" در اسرع وقت تاکید نهاده و گفته است که چنین اقدامی برای تامین حداقل سرپناه و خوراک برای هزاران تن از بیجاشدگان درگیری قومی در قرقیزستان ضرورت دارد.

به گفته منابع صلیب سرخ بین المللی، طی سه روز گذشته، حدود نود و پنجهزار ازبک ساکن قرقیزستان به طرق مختلف و عمدتا با فرار به مرز قرقیزستان و کشور همسایه، ازبکستان، به این کشور گریخته اند و در مناطق مرزی در شرایط نامطلوبی به سر می برند.

اگر چه از زمان سقوط رئیس جمهوری سابق در دو ماه پیش، مناطق جنوبی قرقیزستان کمابیش نا آرام بوده، اما درگیری های قومی اخیر از روز جمعه و با حمله قرقیزهای مسلح به اماکن متعلق به ازبک ها در شهر اوش، و واکنش گروه های مسلح ازبک به این حملات شدت گرفت.

گروه های مسلح قرقیز و ازبک در خلال روزهای گذشته به زدوخوردهای پراکنده ادامه داده اند و گفته می شود در جریان این درگیری ها، دست کم یکصد و هفتاد نفر کشته و حدود دو هزار نفر زخمی شده اند.

اقلیت ازبک شمار قربانیان این خشونت های قومی را به مراتب بیشتر دانسته و نیروهای دولتی را به دست داشتن در قتل عمدی ازبک ها و حمایت از گروه های مسلح قرقیز و دولت را به پنهانکاری متهم ساخته اند.

روز گذشته، ناوی پیلی، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، از دولت قرقیزستان درخواست کرد تا با قاطعیت از ادامه درگیری جلوگیری کند و افزود که براساس گزارش ها، به نظر می رسد که قربانیان این خشونت ها منحصر به افراد مسلح نبوده بلکه زنان و کودکان نیز هدف حمله مسلحانه، تجاوز و قتل قرار گرفته اند.

خانم پیلی ازدولتهای ازبکستان و تاجیکستان هم درخواست کرد امکان ورود پناهجویان به این کشورهارا فراهم آورند.

ایالات متحده و روسیه دارای پایگاه های نظامی در قرقیزستان هستند و نا آرامی در این کشور و آسیب به وجهه جهانی آن باعث نگرانی این دو کشور شده است.

روز دوشنبه، کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت دستجمعی، که یک نهاد منطقه ای به رهبری روسیه است، با تشکیل جلسه فوق العاده، درخواست دولت قرقیزستان برای اعزام نیروهای واکنش سریع به جنوب این کشور را مورد بررسی قرار داد.

http://www.bbc.co.uk/persian/world/2010/06/100615_l03_kyrgyzstan_clashes.shtml

۱۳۸۹ خرداد ۲۴, دوشنبه

محاصره ی اقتصادی غزه غیرقانونی است

صلیب سرخ بین المللی: محاصره اقتصادی غزه غیرقانونی است

بي بي سی- دوشنبه 14 ژوئن 2010 - 24 خرداد 1389 ،

صلیب سرخ بین المللی قطع واردات اقلام اساسی به غزه را غیرقانونی دانسته است

صلیب سرخ بین المللی محاصره اقتصادی غزه توسط اسرائیل را غیرقانونی دانسته و از حماس نیز به خاطر نحوه رفتار با یک اسیر اسرائیلی انتقاد کرده است.

روز دوشنبه، 14 ژوئن (24 خرداد)، کمیته بین المللی صلیب سرخ در گزارشی تفصیلی اعلام داشت که اقدام اسرائیل در محاصره اقتصادی نوار غزه به منزله تنبیه دستجمعی غیرنظامیان است و با مفاد کنوانسیون های ژنو، ناظر بر مقررات زمان جنگ و رفتار با غیرنظامیان ساکن مناطق جنگی یا تحت اشغال نظامی، مغایرت دارد.

این نهاد بین المللی خواستار لغو فوری محاصره نوار غزه و آزادی حمل و نقل کالا به این بخش از سرزمین های فلسطینی شده است.

در بیانیه صلیب سرخ آمده است که محاصره اقتصادی غزه "به معنی تنبیه تمامی جمعیت غیرنظامی ساکن این منطقه به دلیل اقداماتی است که در بروز آنها هیچ نقش و مسئولیتی ندارند و در نتیجه، جلوگیری از ارتباط آزادانه آنان با خارج به عنوان یک تنبیه دست جمعی به وضوح با تعهدات اسرائیل در چارچوب قوانین بشردوستانه بین المللی در تعارض است."

از زمان اخراج ماموران تشکیلات خودگردان فلسطینی از نوار غزه توسط شبه نظامیان گروه اسلامگرای حماس در سه سال پیش، دولت اسرائیل کمابیش به بارها گذرگاه های مرزی خود با غزه را بسته و با جلوگیری از ورود کامیون های حامل کالا به این منطقه، ارتباط اقتصادی آن را با خارج به شدت محدود کرده است.

نوار غزه تنها از طریق خاک اسرائیل و مرز مصر با جهان خارج ارتباط زمینی دارد و دولت مصر هم، بر اساس تعهدی که هنگام خروج اسرائیل از نوار غزه بر عهده گرفته، در اکثر مواقع به بستن گذرگاه مرزی با این سرزمین مبادرت کرده است.

در همانحال، ارتباط هوایی غزه با خارج قطع بوده و آب های ساحلی این منطقه هم تحت نظارت نیروی دریایی اسرائیل قرار دارد.

این نخستین باری است که کمیته بین المللی صلیب سرخ، که طبق معاهدات بین المللی وظیفه نظارت بر اجرای مقررات زمان جنگ و کمک به آسیب دیدگان جنگی را برعهده دارد، مستقیما محاصره اقتصادی غزه را اقدامی غیرقانونی توصیف کرده است.

انتقاد از حماس

این نهاد بین المللی در گزارش خود یادآور می شود که براساس کنوانسیون چهارم ژنو، تنبیه دستجمعی جمعیت غیرنظامی در جریان جنگ اقدامی غیرقانونی است.

این گزارش می افزاید که اسرائیل از حق وضع محدویت در قبال انتقال تجهیرات و مواد نظامی به غزه برخوردار است اما محاصره اقتصادی حاضر تناسبی با این حق ندارد و شامل اقلام و کالاهای اساسی مورد نیاز ساکنان غیرنظامی هم می شود.

نحوه رفتار حماس با نظامی اسیر اسرائیلی نیز مورد انتقاد صلیب سرخ قرار گرفته است

در این گزارش آمده است که "کمیته بین المللی صلیب سرخ از اسرائیل می خواهد به محدودیت اعمال شده علیه غزه خاتمه دهد و از همه کسانی که قادر به تاثیرگذاری در این زمینه هستند، از جمله حماس، دعوت می کند تمامی تلاش خود را برای کمک به جمعیت غیرنظامی ساکن غزه به کار گیرند."

این گزارش همچنین می افزاید که حماس مرتبا نسبت به درخواست های صلیب سرخ برای اعزام نمایندگانی به منظور ملاقات با گیلعاد شالیط، نظامی اسرائیلی که در اسارت حماس است، خودداری ورزیده است.

کمیته بین المللی صلیب سرخ می نویسد که حماس "در نقض قوانین بشردوستانه بین المللی همچنین مانع از تماس این شهروند اسرائیلی با خانواده او شده است."

در این گزارش آمده است که تحت قوانین بشردوستانه بین المللی، کسانی که فردی را به اسارت گرفته اند موظف هستند امکان ارتباط او با خانواده اش را فراهم آورند و کنوانسیون های ژنو نیز تاکید دارد که با چنین اسیرانی باید به شکلی انسانی رفتار شود.

درخواست صلیب سرخ برای خاتمه محاصره اقتصادی غزه همزمان با درخواست ها و پیشنهادهای نهادها و شخصیت های دیگری در همین راستا انتشار می یابد.

پیشنر، تونی بلر، نماینده گروه چهارگانه صلح خاورمیانه - متشکل از آمریکا، روسیه، سازمان ملل و اتحادیه اروپا - پس از گفتگو با نخست وزیر اسرائیل، گفت که اگرچه اقداماتی برای جلوگیری از ورود اسلحه به غزه ضرورت دارد، اما محاصره اقتصادی به شکل کنونی اقدامی مفید نیست.

بازدید دبیرکل اتحادیه عرب

آقای بلر گفت که خاتمه محاصره اقتصادی غزه به حل و فصل مشکلات کنونی منطقه کمک خواهد کرد .

عمرو موسی اولین مقام عالیرتبه عربی است که به غزه تحت تسلط حماس سفر کرده است

همچنین، کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، گفته است که این اتحادیه بر تلاش خود برای قانع کردن اسرائیل به لغو محاصره غزه افزوده است.

خانم اشتون گفت که سیاست اسرائیل باعث شده است تا یک و نیم میلیون مردم ساکن غزه به فقر شدید گرفتار شوند و این اقدام "غیرقابل قبول و غیرسازنده است."

در خبر دیگری در همین زمینه، روز گذشته دولت اسرائیل اعلام کرد که به منظور رسیدگی به ماجرای حمله کماندوهای این کشور به کشتی های حامل کمک های بشردوستانه در روز 31 مه، یک کمیسیون داخلی با حضور دو ناظر بین المللی تشکیل می دهد.

در عملیات پیاده شدن کماندوهای اسرائیلی بر کشتی های حامل کمک های بشردوستانه، نه نفر، که شهروندان ترکیه بودند، کشته و شماری زخمی شدند.

دولت ترکیه اقدام اسرائیل با قتل عمد خوانده و آن را محکوم کرده اما اسرائیل تاکید داشته که سربازان اعزامی برای دفاع از خود در برابر حمله سرنشینان کشتی به تیراندازی مبادرت کردند.

شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطعنامه ای، خواستار انجام تحقیقات در این زمینه شد اما مشخص نکرد که آیا این تحقیقات باید توسط هیاتی اسرائیلی انجام گیرد یا یک هیات بین المللی مامور رسیدگی به آن شود.

همچنین، روز یکشنبه عمر موسی، دبیرکل اتحادیه عرب، وارد باریکه غزه شد و با رئیس دولت حماس در این منطقه دیدار کرد.

این نخستین سفر یک مقام ارشد عربی به غزه از زمان خارج شدن این بخش از سرزمین های فلسطینی از کنترل تشکیلات خودگردان در ژوئن سال 2007 است و حماس از آن به عنوان اقدامی در شکستن محاصره غزه نام برده است.%

-----------------------------------------------

۱۳۸۹ خرداد ۲۲, شنبه

اعتراضات گسترده ی شبانه از روی بام ها

بار دیگر فریاد «مرگ بر دیکتاتور» در آسمان تهران

• جمعه شب، آسمان تهران و برخی دیگر از شهرها، بار دیگر آکنده از فریآدهای الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور شد ...

شنبه ۲۲ خرداد ۱٣٨۹ - ۱۲ ژوئن ۲۰۱۰

اخبار روز: تهران و برخی از شهرستان ها شب گذشته شاهد اعتراضات شبانه ی مردم و شعارهای الله اکبر و مرگ بر دیکتاتوری بودند که از بام خانه ها شنیده می شد.
به گزارش فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران غروب روز جمعه
۲۱ خرداد ماه و در آستانه سالگرد انتخابات ۲۲ خرداد، مردم تهران بار دیگر به پشت بام ها، بالکن ها و پشت پنجره ها رفته و شعارهای الله اکبر و مرگ بر دیکتاتور سر دادند.
بنا بر این گزارش، فضای شهر برای مدتی آکنده از این فریادهای اعتراضی بود. شعارهای شبانه در بسیاری از مناطق تهران شنیده می شد. شدت اعتراضات در خوابگاه های دانشجویی چشمگیر بود. اعتراضات شبانه از حوالی ساعت ده شب آغاز شد و به مدت چهل و پنج دقیقه ادامه یافت.
بر اساس این گزارش در شهرهای اصفهان و شیراز نیز شعارهای شبانه ی مردم طنین انداخته است.
شگفت آور بود
سایت کلمه نیز در مورد این اعتراض های شبانه خبر داده است: در شب
۲۲ خرداد سالگرد انتخابات ریاست جمهوری غریو الله اکبر به طرز شگفت آوری مناطق مختلف تهران را در نوردید. این حرکت خود جوش مردمی در حالی روی می دهد که در یک سال گذشته صدا و سیما هجمه و سیع تبلیغی علیه جنبش اصیل سبز داشته و در روزهای اخیر هم تلاش خود را برای القای منویات خود مضاعف کرده بود. شاهدان عینی طنین الله اکبر امشب در مناطق تهران را قابل مقایسه با روزهای ابتدایی پس از انتخابات می دانند.