۱۳۹۴ بهمن ۸, پنجشنبه

آیاعامل اصلی نقض حقوق بشر درایران نیروهای امنیتی هستند؟



دیدبان حقوق بشر: نیروهای امنیتی، عامل اصلی نقض حقوق بشر درایران
 رادیو فردا، ۱۳۹۴/۱۱/۰۸، سازمان دیدبان حقوق بشر که مقر آن درنیویورک است درگزارش سالانه خود ازوضعیت حقوق بشر ایران درال ۲۰۱۵میلادی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را «عامل اصلی نقض حقوق بشر درایران» معرفی کرده است.
 به گزارش وب‌سایت این نهاد مدافع حقوق بشر، سارا لی ویتسون، مدیر بخش خاورمیانه این سازمان، روز چهارشنبه، هفتم بهمن‌ماه، با تأکید بر تأخیر مقام‌های ایرانی در «مجازات عاملان نقض حقوق بشر» وعمل به «تعهدات ملی وبین‌المللی» خود گفت: «نیروهای امنیتی سال‌های متمادی است که با مصونیت کامل به سرکوب آزادی‌های اساسی وآزار واذیت مردم در ایران پرداخته‌اند
سارا لی ویتسون، مدیر بخش خاورمیانه در در سازمان دیدبان حقوق بشر:نیروهای امنیتی سال‏های ‏متمادی است که با مصونیت کامل به سرکوب آزادی‏های ‏اساسی و آزار و اذیت مردم در ایران پرداخته‏ اند.
​​دراین گزارش ۶۵۹ صفحه‌ای، دیدبان حقوق بشر با ابراز نگرانی ازاعدام بیش از۸۳۰ تن درایران، بیشتر اعدام‌شدگان را «متخلفین مواد مخدر» عنوان کرده است.
 این گزارش درادامه مقام‌های ایرانی را به اعمال فشار برکاربران رسانه‌های اجتماعی، هنرمندان و روزنامه‌نگاران متهم کرده و می‌نویسد که «آزادی تجمع و فعالیت‌های صنفی» نیز درسال ۲۰۱۵ از سوی مقام‌های رسمی محدود شد.
 گزارش دیدبان حقوق بشر با اشاره به حبس «ده‌ها تن» ازفعالان سیاسی ومدافعان حقوق بشر «به دلیل انجام فعالیت‌های مسالمت‌آمیز یا حرفه‌ای‌شان» به آن چه تبعیض علیه زنان درایران نامیده پرداخته ومی‌افزاید: «درسال ۲۰۱۵ مقامات ایران تلاش کردند تا قوانین تبعیض‌آمیزی را به اجرا بگذارند که از استخدام زنان دربرخی ازکارها جلوگیری کرده و دسترسی آنان به امکانات تنظیم خانواده را محدود می‌کند
  این نهاد حقوق بشری درگزارش سالانه خود به «تبعیض» علیه اقلیت‌های مذهبی، قومی ونیز پناهندگان وکارگران مهاجر درایران نیز اشاره کرده وازاعطا نکردن حق آزادی مذهبی به بهاییان، برخورد با نوکیشان مسیحی وجلوگیری ازفعالیت‌های فرهنگی وسیاسی اقلیت‌های دینی در ایران انتقاد کرده است.​​
این گزارش همچنین به وضعیت کارگران مهاجر افغان درایران و«نبود حمایت قانونی چندان» ازآنان تاکید کرده است.
اخیرا سازمان گزارشگران بدون مرز نیز با انتشار اطلاعیه‌ای، نسبت به وضعیت تعدادی از روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی درایران ابراز نگرانی کرد.
مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران بارها انتقاد نهادهای بین‌المللی حقوق بشری ازوضعیت نقض حقوق بشر درایران را رد کرده ودرمقابل کشورهای غربی را به نقض گسترده حقوق بشر متهم کرده‌اند. 

۱۳۹۴ بهمن ۲, جمعه

رویکرد هوویت زدایی وازخودبیگانه کردن نژادپرستانه و محکوم



ایل گویجی: هوویت زدایی وازخودبیگانه کردن دیگران بخشی از توطئه های شوم استعمار کهنه ونو بود، ولی امروزه براساس منشور جهانی حقوق بشر رویکردی نژاد پرستانه محسوب شده وبعلت نقض حقوق بشر عاملان و عامران تحت پیگرد قرار میگیرند.
ضدیت با دموکراسی و حقوق بشر ناسیونالیست های افراطی دستگاه حکومتی کشورهای کثیرالمله ی "به روز" نشده، در عصر کنونی به نژادپرستی وجنایت کشیده می شوند. افشای نقض حقوق بشر نژاد پرستان ضد دموکراسی ازجانب نیروهای برابری طلب ملیتهای تحت ستم، آنها را تحت فشار جامعه مدنی جهانی قرار میدهد وبالاخره کار بجایی میکشد که برای شان راهی جز عقب نشینی باقی نمی ماند.

 خواننده گرامی،مقاله تغییر نام شهرهای ترکمنصحرا واستحاله فرهنگی برگرفته ازآدرس http://goo.gl/BIYKG1  را بخوانید.
 تغییر نام شهرهای ترکمنصحرا واستحاله فرهنگی (1)
سیاست استحاله فرهنگی ترکمنها درقالب تغییر نام شهرهای ترکمنصحرا این مقاله هرچند در4 و 6 بهمن 1383 منتشرشده است، با این حال، برای ترکمن­ها هنوزهم یک درد است.   حاجی مراد گنبدی (hajimuradg@yahoo.com) چندی است که بحث نامگذاری شهرهای جدید درمنطقه ترکمن صحرای ایران به بحثی دامنه دار تبدیل شده است واعتراض فعالان اجتماعی - سیاسی ترکمن صحرا را سبب شده است.علت اعتراضات ترکمنهای ایران به نامهای جدید دراین است که این نامها هیچ سنخیتی با فرهنگ ومدنیت ساکنان شهرهای مزبور که اکثریت آن را ترکمنها تشکیل می دهند، ندارند ودرواقع این نامگذاریها غیرمستقیم هویت فرهنگی ترکمنها را هدف گرفته است. بعد از دو پاره شدن ترکمن صحرای ایران وتقسیم ترکمنهای ایران بین دو استان خراسان شمالی و گلستان و حذف نام و عنوان ترکمن صحرا از نقشه های ایران، هم اکنون افراد مغرض داخل حاکمیت دراستان گلستان و وزارت کشور قلب ترکمن صحرا را نشانه گرفته اند و با تغییر نامهای مناطق ترکمن نشین از ترکمنی به فارسی به نوعی در حال هویت زدایی از منطقه ترکمن صحرا هستند. تغییر نام شهرهای ترکمن نشین در قبل از انقلاب نیز سابقه داشته است، ولی آهنگ تغییر نامهای روستاها و شهرکهای ترکمن صحرا در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شدت و وسعت بیشتری یافته است و دیگر درنقشه های جغرافیایی ایران نشانی از روستاهای «بئش یوسقه»، «ساللاخ»، «آغئزلی» و... دیده نمی شود و جای آنها راعبارات نامأنوسی همچون «پنج پیکر»، «بصیرآباد»، «دهنه» و... گرفته اند و شگفت انگیز اینکه حتی به نام شهرهای سابقه دار ترکمن صحرا که درواقع مادر شهرهای ترکمن نشین محسوب می شوند نیز رحم نشده است واین شهرها نیز از گزند تغییر اسم بامسمای آنها به اسامی نامناسب وبی محتوا بی نصیب نمانده اند.«کؤموش دپه» شهری است با قدمت بیش از پانصد سال که اسم آن به زبان ترکمنی(ترکی) دارای بار معنایی زیبایی است؛ به معنای «تپه نقره ای»،
 ادامه ی مطلب از آدرسهای : http://goo.gl/BIYKG1  و http://kdhbt.blogspot.de/2016/01/1.html