اعلامیه مشترک برای ابرازهمپيوندى وهمبستگى

جمهورى اسلامى عليه مردم مظلوم بلوچ اعلام جنگ كرده است؛ جنگ عليه شهروندان ايرانى، عليه هموطنان مبارز، آزاديخواه و حق طلب، كه قريب به يك قرن تحت ظلم و ستم حكومتهاى پهلوى واسلامى بسر برده و مى برند.

رژيم اسلامى همواره كوشيده است بلوچ ها و ديگر مليت ها را، كه براى دستيبابى ابتدائى ترين حقوق خود مبارزه مى كنند، درانظار عمومى بعنوان تجزيه طلب جلوه دهد تا بدين طريق مشروعيتى براى مردمكشى خود كسب نمايد.

ايران كشورى است كثيرالمله متشكل از ملت هاى مختلف و متنوع با ويژگى هاى زبانى، فرهنگى و آداب و رسوم خاص خويش. هيچ ملتى در اين سرزمين كهن و پهناور بر ملتى ديگر برترى ندارد. از اينرو، قائل شدن ارجحيت ملت حاكم فارس بر ملت هاى ديگر، كه نمادى از نژاد پرستى است، و ديگر تبعيضات رسمى، غير قانونى و خشن موجود بايد منع و رفع شوند. كنوانسيون رفع كليه اشكال تبعيض عليه شهروندان يك كشور، جدا از تعلقات قومى، مذهبى، جنسيتى و غيره، يك سند بين المللى است كه جمهورى اسلامى نيز زير آنرا امضاء نموده است.

كشور ما به گواهى منابع تاريخى موجود از اوايل سده هفتم هجرى(سيزدهم ميلادى) تا اواخر سده چهاردهم هجرى(بيستم ميلادى) رسما " ممالك محروسه" ناميده مى شد. "ممالك " دراينجا درمفهوم كشورها بكار برده شده است. بنابر اين، بر سرزمين ايران قريب به ٨٠٠ سال سيستم حكومتى غير متمركز حاكم بوده كه درقلمرو آن پادشاهان حكومت هاى محلى، كه داراى ارتش خود نيز بودند، مستقلا حكومت مى كردند. ارتش هاى حكومتهاى محلى درمواردى كه سرزمين ايران مورد تهاجم نيروهاى نظامى بيگانگان قرار مى گرفت، به كمك ارتش مركزى شتافته ودركنار يكديگر عليه دشمن مشترك وارد ميدان جنگ مى شدند.

هنگاميكه رضاشاه پهلوى به قدرت رسيد، نخستين اقدامى كه بعمل آورد انحلال " ممالك محروسه " وجايگزينى آن با يك حكومت متمركز مطلقه بود. او كه از هوادران آدولف هيتلر، صدراعظم دولت فاشيستى آلمان و پيشواى نژاد پرستان آريايى، بشمار مى رفت، به پيروى از وى سياست آسيميلاسيون، يعنى هويت زدائى از ديگر ملت هاى ايرانى و ادغام و تحليل آنها در ملت حاكم فارس، را تحت شعار يك زبان و يك ملت پياده نمود. ملت هايى كه در برابر اين سياست هويت زدائى و يكسان سازى دست به مقاومت زدند، توسط ارتش رضاشاه يكى پس از ديگرى به شدت سركوب شدند. به منزله دو نمونه مى توان از لشگركشى به تركمن صحرا درسال ١٣٠٤ وسرنگون كردن جمهورى نوبنياد تركمن صحرا تحت رهبرى عثمان آخون، وتسخیر بلوچستان توسط قشون رضا شاهى درسال ١٣٠٧ نام برد.

محمد رضا شاه پهلوى نيز همان سياست پدر را دنبال نموده وبه سياق وى درسال ١٣٢٥ به آذربايجان و كردستان لشگركشى كرد و حكومت هاى ملى درآن ديار را به خاك و خون كشيد.

او در تعقيب سياست آسيميلاسيون، از ايجاد مراكز صنعتى و نيز سرمايه گذارى در مناطق ملى ممانعت نموده و اين ايالات را بتدريج به مناطقى فقير و عقب مانده تبديل كرد. بلوچستان از جمله مناطقى بود كه در پى اين سياست ضد ملى به يكى از فقير ترين استانهاى كشور تبديل گرديد. از آنجا كه زندگى طاقت فرسا در بلوچستان براى بخشى از مردم بلوچ غير قابل تحمل بود، آنها راهى تركمن صحرا شدند تا درآنجا دركنار برادران تركمن خود زندگى نوينى كه عارى از فقر و گرسنگى باشد، آغاز كنند. تركمن ها با آغوش باز از برادران بلوچ خود استقبال نموده واز هيچ حمايتى خود دارى نكردند.

جمهورى اسلامى نيز به شيوه پهلوى هاى پدر وپسر ازهمان ابتداى روى كار آمدن با لشگركشى به توركمن صحرا وكردستان به سركوب مردم خود پرداخت. فزون برآن، رژيم اسلامى نه فقط سياست هويت زدائى خاندان پهلوى را به ارث برده وادامه داد، بلكه ابعاد آنرا نيز گسترش داده و تعميق بيشترى به آن بخشيد. بگونه اى كه شعار يك زبان، يك ملت رژيم پهلوى، در دوره جمهورى اسلامى بسط يافته و به شعار يك زبان، يك ملت، يك مذهب تبديل گرديد.

 با بروز جنبش "زن، زندگى، آزادى" بر ابعاد اعمال خشونت رژيم اسلامى نيز افزوده شد. بويژه دربلوچستان وكردستان نيروهاى سركوبگر به سوى تظاهر كنندگان مسالمت جو آتش گشوده وصد ها نفر انسان بيدفاع و بيگناه را به قتل رساندند.

دربلوچستان بازداشت و اعدام مبارزان همچنان ادامه دارد.مجموعه حقوق بشری «حال‌‌وش» که مسائل نقض حقوق بشر دراستان سیستان وبلوچستان را پوشش می‌دهد،‌ سه‌شنبه ٢٩ آذر با انتشار گزارشی خبر داد که طی ١٢٠روزگذشته، دست‌کم ٨١ زندانی بلوچ در زندان‌های مختلف ایران اعدام شدند. تعداد كشته شدگان وقايع اخير، كه درميان آنها دست كم ٢٠كودك نيز وجود دارند، بالغ برصدها نفراست.

جمهورى اسلامى به قصد مهار نمودن جنبش آزادى خواهانه و حق طلبانه ملت بلوچ همزمان با اعمال خشونت به تهديد وارعاب علماى مذهبى نيز مبادرت ورزيده است. لغو امامت جمعه مولانا محمد حسين گرگيج، ايجاد حصر خانگى براى ايشان وبازداشت مولوى عبدالمجيد مرادزهى از آن جمله اند.

تركمنها دراعتراض به اعدام مبارزان وكشتار بلوچها ازيكسو، واز سوى ديگر براى اعلام همبستگى خود با مولانا محمد حسين گرگيج و مردم بلوچ درتظاهراتى كه روزهاى جمعه برگزار مى شوند، فعالانه شركت مى كنند.

ملت غيور بلوچ برغم افزايش فشار و اعمال خشونت، دست از مبارزه برنداشته وبه اعتراض وتظاهرات صلح آميز خود ادامه مى دهد. تحت چنين شرايطى وظيفه انسانى وميهنى هر ايرانى است كه ازهموطنان بلوچ خود در اين مبارزه عليه ظلم و زور و مردمكشى حمايت نمايد. اين وظيفه در درجه اول به عهده احزاب وسازمان هاى سياسى است كه با اتحاد عمل خويش دراين امر خطير پيشقدم شده و نيروى عظيم و جبهه وسيعى را عليه جمهورى اسلامى سازماندهى كنند.

مادام كه بساط اين رژيم كودك كش ومردمكش برچيده نشود وبجاى آن حكومتى دموكراتيك وفدرال استقرار نيابد، دركشورمان صلح و امنيت برقرار نشده و مردم از رفاه، آزادى و دموكراسى برخوردار نخواهند شد.    

بلوچستان راجی تپاکی
خیزش ملی ترکمن صحرا
سازمان فرهنگی وسیاسی تورکمن صحرا
شورای همبستگی تورکمن صحرا
جبهه متحد بلوچستان
شورای همکاری بلوچستان

۹/۲/۲۰۲۳