بیانیه بنیانگذاری شورای همكارى تركمن صحرا

نمايندگان گروه هاى امضاء كننده اين سند درنشستى كه درتاريخ ١٣ آوريل ٢٠٢٥ برگزار گرديد، " شوراى همكارى تركمن صحرا " را تشكيل دادند.

براساس توافقات حاصله، مقرر گرديد كه اين گروه ها درآينده به نام " شوراى همكارى تركمن صحرا " فعاليت نموده و تمامى فعاليت هاى خود را در چارچوب اين شورا همسو وهماهنگ كنند.

گروه هاى بنيانگذار " شوراى همكارى تركمن صحرا"، يعنى " خيزش ملى تركمن صحرا " ، " سازمان فرهنگى و سياسى تركمن صحرا "، و" شوراى همبستگى تركمن صحرا " ضمن حفظ ساختار تشكيلاتى و استقلال عمل خويش، متحدا بنام " شوراى همكارى تركمن صحرا " فعاليت مى نمايند و اعضاى متساوى الحقوق آن محسوب مى شوند. همه اعضاى اين سه تشكل بعنوان عضو " شوراى همكارى تركمن صحرا " دركنفرانس ها، نشست ها و نظاير آن تحت نام اين شورا شركت نموده و آنرا بر اساس اهداف زیرین نمايندگى مى كنند : 

١-  اتحاد عمل با نیروهای دمکراتیکی که به گذار از جمهوری اسلامی ویا براندازی آن باورمندند.

٢- استقرار حكومتى به شكل جمهورى فدرال و دموکراتیک مبتنی بر سیستم پارلمانی.

٣- پايبندى به منشور جهانى حقوق بشر و كنوانسيون هاى آن .

٤- تفكيك قواى سه گانه مقننه، مجريه، قضائيه و تضمين استقلال آنها.

٥- آزادى فعاليت احزاب و سازمان هاى سياسى.

٦- آزادى بيان، انديشه، مذهب، اجتماعات، تظاهرات و رسانه ها.

٧- ممنوعيت تبعيضات مذهبى، جنسيتى، اتنيكى، شغلى و ديگر تبعيضات.

٨- نهادينه كردن جدائى دين از حكومت.

٩- آزادی زندانيان سیاسی، لغو مجازات اعدام وهرگونه شکنجه جسمی و روحی.

۱۰ .تبديل تركمن صحرا به يك ايالت واحد فدرال و پايان دادن به تقسيم آن بين استان هاى گلستان و خراسان .

١۱. شهروندان ایالت فدرال ترکمن صحرا  بدون در نظر گرفتن تعلقات  جنسیتی ، اتنیکی و مذهبی در تمامی عرصه ها از حقوق برابر برخوردارند.

۱۲. الغاء تك زبانى و رسميت يافتن زبان تركمنى و ديگر زبان هاى مادرى.

۱۳. حل مسله ارضی و مراتع در تركمن صحرا .

۱۴. درایالت فدرال تركمن صحرا سهم زنان در امر مدیریت و اشتغال در مناصب دولتی و اداری بنا به تخصص و تجربه در اولويت قرار دارد. 

  "شوراى همكارى تركمن صحرا "، درجهت گسترش اتحاد عمل نيروهاى فعال درگستره تركمن صحرا گام نهاده و در فرارویی آنها به يك نيروى منسجم درمبارزه عليه جمهورى اسلامى واحقاق حقوق پایمال شده مردم تركمن صحرا تلاش خواهد نمود. از این منظر بر این باوريم که همکاری همه جانبه نیروهای سیاسی و مدنی ترکمن صحرا با یکدیگر می تواند در جهت پاسخ  به نیاز تاریخی جامعه ترکمن صحرا بسیار موثر واقع گردد.

 شوراى همكارى تركمن صحرا

(خيزش ملى تركمن صحرا، سازمان فرهنگى و سياسى تركمن صحرا، و

شوراى همبستگى تركمن صحرا)

 9اردیبهشت 1404 - ۲۹آوریل ۲۰۲۵

یادنامه وزندگینامه از پزشک خلقی دکترهاشم موسوی

 *اشاره: مطلب زیر در سایت اخبار روز نشر شد

دکتر هاشم موسوی؛ پزشک فوق تخصصی جراحی عمومی واطفال، نویسنده و کنشگر فرهنگی- اجتماعی شریف و مردمی گرگان را شب ۲۲ فروردین ۱۴۰۴ از دست دادیم.

متن مختصر زندگی نامه‌ای که در ادامه می‌خوانید را ایشان درسال ۹۹ به قلم خود نوشته است. ابتدا جا دارد یادی شود از شجاعت و شهامت وی که به عنوان مدیر بیمارستان موسوی گرگان در روزهای خیزش «زن، زندگی، آزادی» درسال ۱۴۰۳ مقابل مأموران امنیتی ایستاده وآسیب دیدگان وجوانان زخمی بر اثر شلیک و ضرب و شتم مأموران حکومت درگرگان را درمان کرد. (۱)

وی در۲۹ آبان۱۴۰۱ با انتشار نامه‌ای خطاب به هیات‌مدیره سازمان نظام پزشکی استان گلستان و مردم گزارشی از وقایع رخ‌داده دراین بیمارستان را ارائه کرد وبا افشای ورود نیروهای گارد امنیتی به بیمارستان موسوی گرگان برای پیدا کردن معترضان، شرح داد که ورود افراد مسلح با مقاومت وی و برخی از پرسنل روبه‌رو شده ویکی از نگهبانان این بیمارستان دستگیر می‌شود. دکتر موسوی، برای ارائه توضیح وآزادی این نگهبان به خیابان می‌آید، اما به‌دلیل استشمام گاز اشک‌آور با مشکل تنفسی روبه‌رو و در سی.سی.یو بستری می‌شود.او با حفظ مرام و منش فدایی درهمه‌ی سال‌های عمر همراه وکنار خلق خود ایستاد و سرافراز از آستانه برگذشت. یادش گرامی ونامش تا همیشه درقلب زحمتکشان و یارانش و مردم گرگان و دوستدارانش زنده است.

ا.ز.ل ، ۲۳ فروردین ۱۴۰۴  

زندگی نامه‌ی کوتاهی بقلم خود  دکترهاشم موسوی: درپنجم اسفند ۱۳۲۶ درخانواده‌ای کارمندی، درمحله سرچشمه گرگان متولد شدم. دوره ابتدایی را در دبستان عنصری با مدیریت آقای صالحسری و متوسطه را در رشته طبیعی یا تجربی در دبیرستان ایرانشهر با مدیریت آقای ذبیحی گذراندم، در کنکور پزشکی قبول نشدم و چندماهی به تحصیل آلمانی پرداختم. بعد به خدمت سپاه دانش اعزام شدم. دوره آموزشی خدمت سپاه دانش را درپادگان رضاپاد مراغه به فرماندهی سروان داوود یمینی که افسری بسیار شایسته و منضبط بودند، گذرانده و مابقی سپاه دانش را در روستای آغچه دیزج از توابع بخش ملک کندی (شهرستان ملکان امروزی) طی کردم. با آنکه پذیرش از دانشکده پزشکی دانشگاه کیل آلمان را دریافت کرده بودم، به عللی در کنکور ایران شرکت و دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه آذرآبادگان یا تبریز، طی نمودم. دانشگاه تبریز، دانشگاهی تقریباً کارگری بود و به همین دلیل، درجریانات سیاسی آن زمان، از فعالترین دانشگاه‌های ایران محسوب می‌شد. بیشتر دانشجویانش را هم ترک‌ها، گیلانی‌ها و مازندرانی‌ها تشکیل می‌دادند. برخی از رهبران جریانات سیاسی نیز درهمین دانشگاه تحصیل ‌کردند. شخصیت‌هایی همچون مبارز مشهور و قهرمان شکنجه‌گاه‌های شاه، همایون کتیرایی (رهبر آرمان خلق) ویا اسداله مفتاحی از رهبران سازمان چریک‌های فدایی خلق، که دانشجوی پزشکی و به علت استعداد بالا، ضمناً مربی درس آناتومی عملی ما هم بود. اعتصابات این دانشگاه، از جمله سنگین‌ترین اعتصابات دانشجویی کشور به حساب می‌آمد که شاید حدود ۸۰-۷۰ درصد دانشجویان، در اعتصابات و اعتراضات شرکت می‌جستند. این امر، موجب می‌شد که دانشجویان این دانشگاه با مسائل سیاسی تا حد زیادی آشنا شوند. از جهتی خود شهر تبریز، با آن سوابق مبارزاتی در انقلاب مشروطه و حضور رهبرانی مانند ستارخان، باقر خان، حیدرخان عمواوغلی و بسیاری دیگر درآن خطه، از بستر مبارزاتی ویژه‌ای برخوردار بود. همینطور حضور انقلابیونی همچون صمد بهرنگی، بهروز دهقانی، علیرضا نابدل، اشرف دهقانی و دکتر غلامحسین ساعدی، حال و هوای ویژه‌ای در شهر ایجاد می‌کرد، که همگی در دانشجویان آن دانشگاه، تاثیرات خود را می‌گذاشتند. چنین بستری، آماده برای رشد سیاسی- اجتماعی دانشجویانی بود که کوچکترین علاقه‌ای به مسائل سیاسی داشتند. پس از پایان دوره پزشکی عمومی، جهت طی دوره تخصصی جراحی عمومی به بیمارستان رضاپهلوی یا شهدای تجریش رفتم که ریاست بخش جراحی آن، به عهده جراح عالیقدر، دکتر اکبر مهربان سمیعی بود. شخصیتی بسیار باسواد و منضبط، که حقوق پارت تایم دریافت می‌کرد، اما خدمات فول تایم ارائه می‌نمود. درسال ۱۳۵۶، همزمان با اعتراضات مردمی، رزیدنت‌های بیمارستان‌ها نیز، درقالب جریانات مختلف سیاسی، در مبارزات مردم شرکت داشتند. طبیعتاً بیمارستان ما هم از این قاعده مستثنی نبود. گوشه‌ای ازاین وقایع را در مقاله "به یاد نرژا" نوشته‌ام.

   شاید انقلاب اسلامی دربهمن سال ۵۷ پیروز شد، اما خواسته‌های ما گسترده‌تر از آن چه بود که به دست آورده بودیم؛ در نتیجه، اعتراضات ما رزیدنت‌های بیمارستان‌های تهران و سایر دانشگاه‌های کشور ازجمله اهواز ادامه داشت. اعتراضاتی که سرانجام منجر به اعدام دکتر رشوند سرداری و دکتر نریمیسا و دستگیری عده‌ای از جمله دکتر سبزقبائی شد.

این فشارها، بر ما هم افزوده می‌شد. در بیمارستان ما نیز، کسانی چون دکتر ولایتی بودند که با برکت پادوگری آقای دکتر ضیایی، در بخش اطفال مشغول شده بودند و جالب آنکه، تا آن تاریخ و حتی در اعتراضات دوره های انقلاب، هیچ کس، هیچ علائمی درمخالفت نسبت به خاندان سلطنت از ایشان ندیده بود. 

ولایتی، به عنوان نماینده حاج آقا ملکی، روحانی تجریش دربیمارستان منصوب شد و به تدریج، دفتر انجمن اسلامی جوانه زد و چند تن از دانشجویان سال‌های پایین و برخی دانشجویان رشته پزشک روستا به عضویت این انجـمن درآمده و به دور او حلـقه زدند. به تدریـج، پوسـته‌ها می‌شـکست و کسـانی سر از تخـم در می‌آوردند. با ترور رفسنجانی و جراحی ایشان توسط من، دکتر ولایتی به نزدیکی‌های بیشتری دست یافت. جبهه گیری‌ها آغاز شد، اما چون جنبش رزیدنتی و پرستاری بیمارستان، بسیار قوی بود، برای مقابله با ما از حاج آقا امام جمارانی کمک گرفته شد، منبر به بیمارستان آوردند، سخنرانی‌ها کردند و نماز گذاردند. خلاصه طی جلسه‌ای حکم به اخراج من از بیمارستان صادر کردند و به این ترتیب، از اولین دانشجویان ستاره دار در زمان صدارت میرحسین موسوی شدم، اما اعتراضات ما نیز شدت گرفت. علاوه بر رزیدنت‌ها، پرستاران و کارگران هم به حمایت از من پرداختند. کارگران، نماینده خود را که به اجبار و تهدید، علیه من رأی داده بود، برکنار کردند. در چنین شرایطی، من بدون توجه به حکم صادره از طرف آن هیئت، به بیمارستان بازگشته و به کار خود، ادامه دادم. یک سال بعد، پس از پایان دوره تخصصی، جهت ادامه تحصیل در رشته فوق تخصصی جراحی اطفال به بیمارستان صمد بهرنگی (یا حضرت علی اصغر) رفتم، اما پس از چند ماه کار در آنجا، برای دومین بار و همیشه، از ادامه تحصیل محروم شدم. مدتی در بیمارستان کسری کرج مشغول بودم، سپس، جهت گذراندن دوره طرح پزشکی به گرگان آمدم و در بیمارستان ۵ آذر، مشغول به کار گردیدم. این دوران، مقارن با ترورهای سازمان مجاهدین در گرگان بود و اوج تیر خوردن‌ها و زخمی شدن‌های دو طرف. کمی بعد، به عنوان رئیس بیمارستان ۵ آذر و متعاقباً علیرغم میل باطنی من، همزمان ریاست بهداری گرگان نیز به عهده من گذاشته شد. هنوز مدت زیادی از مسئولیت من نگذشته بود که دراسفندماه سال ۱۳۶۰، درهمان بیمارستان ۵ آذر دستگیر و به زندان اوین انتقال داده شدم و در شعبه ۵ ، که اختصاص به فدائیان اقلیت داشت، تحت بازجویی، شکنجه وسپس محاکمه قرار گرفتم. در اواخر سال ۶۱ ، از زندان آزاد شده وجهت طی مابقی دوره طرح، به همان بیمارستان ۵ آذر مراجعه و ادامه فعالیت دادم. چون معتقد به کار دربخش خصوصی نبودم، پس از اتمام دوره طرح، جهت استخدام تمام وقت در بخش دولتی، به شهرستان ساری که مرکز استان بود رفتم، اما از استخدام من در بخش دولتی ممانعت شد و ناچاراً، به فعالیت در بخش خصوصی پرداختم. مدتی در بیمارستان فلسفی و بعد، مسعود به کار جراحی اشتغال داشتم. لیکن محیط های کاری از نظر فیزیکی، برایم قابل  قبول نبودند. زیرا بیمارستان‌هایی عقب مانده، با ساختمان‌هایی بسیار کهنه بودند؛ ضمناً همه تلاش های من نیز، برای ساخت بیمارستان جدید در همان بیمارستان‌ها با همکاران دیگر به شکست انجامید. با توجه به شرایطی که داشتم، از صدور پروانه بیمارستان به نام من نیز خودداری می‌شد، تا آنکه آقای دکتر ایرج فاضل به وزارت بهداشت و درمان منصوب شدند و شرایط سیاسی آن وزارتخانه تغییر یافت. پس از ملاقاتی که با ایشان در محل جامعه جراحان ایران داشتم و بحث در مورد نحوه گسترش مراکز جراحی محدود، که تازه جزو برنامه ایشان قرار گرفته بود، تقاضای تاسیس مرکز جراحی محدود نموده و با آن موافقت به عمل آمد. چون ماجرای تأسیس بیمارستان، به درازا می‌کشد و کشمکش‌ها دوباره آغاز می‌گردد، بحث آن را جداگانه تشریح خواهم کرد.

 با توجه به علاقه‌ای که به رشته جراحی داشتم، از همان حدود بیست و پنج سال قبل، همزمان با کار در گرگان، جهت آموختن تکنیک‌های نوین پزشکی، سالیانه یکی دوماه به شهر دوسلدورف آلمان در بیمارستان لوئیزین، نزد جناب دکتر رضایی می‌رفتم تا دوره‌های تکمیلی سرطان پستان را بیاموزم و از همان زمان، درمان سرطان پستان را درگرگان بر طبق همان پروتکل‌ها انجام می‌دادم و نتایج را سالانه با ایشان درمیان می‌گذاشتم.

ضمناً چون به گسترش فرهنگ در جامعه معتقد بودم، از حدود بیست سال قبل، به اتفاق جمعی از دوستان علاقه‌مند، اقدام به ایجاد کانون دوستداران کتاب نمودم. خوشبختانه محلی برای هم نشینی به ویژه جوانان عاشق کتاب شده است.

متاسفانه درحدود ۵ سال قبل، دچار بیماری سرطان پروستات شدم و تاکنون به علت گسترش آن، چندبار تحت عمل جراحی قرار گرفتم. این امر، باعث شد که به تدریج، از فعالیت‌های جراحی فاصله گرفته و درعوض، به مطالعه ونوشتن بیشتر بپردازم. زیرا معتقدم یکی از مهمترین وظایف افراد، انتقال تجربه و عملکردها به نسل جدید و بعدی می‌باشد که امیدوارم مفید واقع شود…

هاشم موسوی  ۱۰/۰۳/۹۹

*- لینک مطلب درسایت  اخبار روز

https://akhbar-rooz.com/1404/01/23/13500/

صالیخ در روزهای آغازین بهار 1404 درگذشت

پیام تسلیت وبیان خاطره بمناسبت درگذشت صالح آرریخی

با تاسف فراوان خبر ناگوار درگذشت دوست قدیمی ام صالیخ آرخی را دریافت داشتم. او در روز شنبه 17فروردین 1404 برابربا 6آپریل 2025 درگذشته وبا توجه به سال تولدش 1326خورشیدی درهفتاد  و هشت سالگی از بین رفته است. درگذشت این دوست قدیمی وپشتیبان جدی فعالان راه بهروزی مردم را به همه اعضای خانواده ی گرامی و دوستان اش تسلیت گفته برای شان سلامتی و در زندگی موفقیت روزافزون آرزو می کنم.    

مرحوم ینگ ایزی یاراسین وجایی جنت ده بولسین وغالانلاری اوستونلیکلی یاشاسین

در دوران کودکی بخشی از مواقع تعطیلی دوره ابتدایی را در زاد گاهش خوجه لر میگذراندم. در نتیجه آشنایی با خیلیها از جمله صالیخ از آن زمان شروع شد. تداوم آشنایی ها در دوره متوسطه تحصیلی ازطریق همکلاسی ها ودیگر محصلان اهل خوجه لر در بندترکمن صورت گرفت. بعدها نیز بمناسبتهایی همچون جشنهای عروسی، اعیاد و غیره فرصت باخبرشدن از احولات همدیگر را از دست نمیدادیم.

مرحوم تا زمان مهاجرت اول ام مقیم زادگاهش حوجالار بود ولی دراوایل دهه 1360 به شهر بندرترکمن کوچ کرده علاوه بر راه اندازی مغازه بتدریج به گسترش امور تجاری روی آوری می کند.

 صالح انسانی پرشور و متین و مردمی واز حامیان جدی تلاشگران راه بهروزی و سعادت مردم اش بود. جالب ترین جنبه ی خصلتی و کاراکتری اش دقت و تلاش پیگیرانه اش به حفظ فاصله ی مشخصی از درون جامعه با کوشندگان دوره اول و دوم سالهای پس از انقلاب بهمن بود. صالیخ، همینکه متوجه نیازمندی مشخصی می شد بشکلی خبر می گرفت وحدالامکان در راه همکاری می کوشید. جالب توجه است که درسخت ترین شرایط برای کمک به افراد وخانواده هایی که دچار صدمه وآسیب های غیر منصافه شده و درمظلومیت بسر می بردند کوتاهی نمی کرد.  

 روح اش شاد ویادش گرامی و جاودان

  ی.کرُ ،   25فروردین 1404 برابر 14آوریل 2025  

محکومیت اعدام 5زندانی سیاسی عقیدتی بدنبال پاسخ بنامه ترامپ

اعدام پنج زندانی سیاسی بلوچ و ترکمن را محکوم می‌کنیم!

سازمان حقوق بشر ایران در تاریخ ۲۰ فروردین ۱۴۰۴، خبر اجرای حکم اعدام پنج زندانی سیاسی به نام‌های فرهاد شاکری ، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج، تاج‌محمد خرمالی و مالک‌علی فدایی را تأیید کرد. این احکام که با اتهامات امنیتی و سیاسی صادر شده بودند، در تاریخ ۱۹ فروردین در زندان وکیل‌آباد مشهد به اجرا درآمده‌اند.

بنا به آمار منابع معتبر جهانی رژیم جمهوری اسلامی در دهه گذشته، بیشترین احکام اعدام مربوط به فعالان سیاسی را در مناطق اتنیکی چون ، بلوچستان، کردستان، الاحواز و غیره صادر کرده است. در میان اعدام‌شدگان اخیر، دو تن به نام‌های فرهاد شاکری و تاج‌محمد خرمالی از ترکمنصحرا و دارای ملیت ترکمن بوده‌اند.

حاکمیت جمهوری اسلامی طبق تجربه تاریخی، در مقاطع بحرانی وهنگام پذیرش شکست‌های سیاسی یا نظامی، برای ایجاد رعب و وحشت درجامعه ، به اعدام زندانیان سیاسی روی آورده است. نمونه بارز آن، فرمان خمینی برای اعدام هزاران زندانی سیاسی پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل متحد درسال ۱۳۶۷ بود؛ جنایتی که هرگز فراموش نخواهد شد و قابل بخشیدن هم نیست.

امروز نیز جمهوری اسلامی درآستانه پذیرش شرایط دشوار تحمیل‌شده از سوی دولت آمریکا قرار دارد. در حالی که علی خامنه‌ای، رهبر نظام تهدیدات خارجی را کم‌اهمیت می‌داند، گسترش جنبش‌های مدنی و سیاسی داخلی را جدی‌ترین خطر برای بقای نظام تشخیص داده و فرمان سرکوب آن‌ها را صادر کرده است.  

ما، اعدام پنج زندانی سیاسی بلوچ و ترکمن را قویاً محکوم می‌کنیم وآن را آغازی بر موجی تازه از اعدام‌های سیاسی برای گسترش فضای ترس و سرکوب در کشور می‌دانیم.

تنها راه مقابله با این جنایات حکومتی را در ایجاد اتحاد و هماهنگی میان نیروهای مدنی و سیاسی برای گذار از نظام جمهوری اسلامی و برپایی نظمی عادلانه و انسانی می‌دانیم.

سازمان فرهنگی و سیاسی ترکمنصحرا

خیزش ملی ترکمن‌صحرا

شورای همبستگی ترکمن‌صحرا

 21 فروردین 1404 – 10آپریل 2025 

--- درزیر دولینک برای علاقمندان به کسب اطلاعات وسیعتر ضمیمه می شود 

 1-نامه ۸زندانی سنی مذهب در زندان وکیل آباد مشهد بمقامات سازمان ملل

لینک مطلب درسایت "هرانا"    https://www.hra-news.org/letters/a-920/ 

*نام 8زندانی: عیسی عید محمدی، فرهاد شاکری، حبیب پیرمحمدی، عبدالباسط اورسن، عبدالحکیم عظیم گرگیچ، محمد رضا شیخ احمدی، عبدالحسین مزرعه، عبدالرحمن گرگیچ قید شده.

 2-سه جوان ترکمن درایران به اعدام محکوم شدند ، لینک  https://turkmentalk.wordpress.com/2024/08/10/ ، 

توضیح، دراین متن یکجا آمده «آنها ازسال 1393 دربازداشت به سر می‌بردند»و درجای دیگر آمده: به دلیل فشار وزارت اطلاعات فرهاد شاکری، عیسا عید محمدی، تاج محمد خرمالی، حکیم عظیم گرگیچ، عبدالرحمن گرگیچ و ملک فدایی نسب بهمراه حداقل شش نفر دیگر دراین پرونده بواحد مجازات اعدام فرستاده شدند.این افراد ازفوریه 2018 دربازداشت به سر میبرند.

پنج جوان بلوچ وترکمن با اتهامات امنیتی- سیاسی درمشهد اعدام شدند

 پنج زندانی با اتهامات امنیتی-سیاسی درمشهد اعدام شدند

سایت عصر نو، چهارشنبه ۲۰ فروردين ۱۴۰۴ - ۰۹ آپريل ۲۰۲۵
سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۴: حکم اعدام پنج زندانی ازجمله چهار شهروند سنی‌مذهب به‌نام‌های «فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج، تاج محمد خرمالی و مالک‌علی فدایی‌‌نسب» که با اتهامات امنیتی-سیاسی به اعدام محکوم شده بودند، روز ۱۹ فروردین در زندان مرکزی مشهد (وکیل‌آباد) به اجرا درآمد.
سازمان حقوق بشر ایران با محکوم کردن اعدام این پنج شهروند، در مورد احتمال افزایش چشمگیر شمار اعدام‌ها، به‌ویژه اعدام زندانیان سیاسی، هشدار می‌دهد و از جامعه جهانی می‌خواهد که با واکنش مناسب، مانع از اعدام‌های بیشتر شود.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «این زندانیان مورد شکنجه قرار گرفته‌اند و در پی روند قضایی ناعادلانه در دادگاه‌ انقلاب به اعدام محکوم شده‌ بودند. جامعه جهانی و مردم ایران باید در قبال این اعدام‌ها واکنش جدی نشان دهند.»
بنا بر اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، صبح روز سه‌شنبه ۱۹ فروردین ماه، حکم اعدام پنج زندانی سیاسی در زندان مرکزی مشهد به اجرا درآمد. این پنج زندانی که هویتشان فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج، تاج محمد خرمالی (هر چهار نفر شهروند سنی مذهب) و مالک‌علی فدایی‌ نسب احراز شده، با اتهام «بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران» به اعدام محکوم شده بودند. سه تن از هم‌پرونده‌های آنان در ۱۱ دی ۱۳۹۹ اعدام شده بودند.
  فرهاد شاکری، عبدالحکیم عظیم گرگیج، عبدالرحمن گرگیج، تاج محمد خرمالی و مالک‌علی فدایی‌ نسب به همراه شش نفر دیگر در سال ۱۳۹۴ توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و به مدت ۱۰ الی ۱۲ ماه در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات مشهد نگهداری شدند. آنان از حدود ۷ سال پیش در زندان وکیل آباد مشهد در بازداشت بسر می‌بردند.
این یازده زندانی سرانجام در شعبه ۱ دادگاه انقلاب مشهد به اعدام محکوم شد و حکم سه تن از ایشان به‌نام‌های حمید راست‌بالا، کبیر سعادت‌جهانی و محمدعلی آرایش در تاریخ ۱۱ دی ماه ۱۳۹۹ به اجرا درآمد.
 خانواده این پنج زندانی اجازه انجام ملاقات آخر با ایشان را پیدا نکرده و تنها به صورت تلفنی به خانواده این زندانیان اطلاع داده شد.
اقلیت‌های اتنیکی درایران به‌طور نامتناسبی در آمار مجازات اعدام نمایان هستند. طبق گزارش سالانه سازمان حقوق بشر ایران، درسال ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۴۵ نفر در چهار استان اتنیکی آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان، و کردستان اعدام شده‌اند.
 اکثریت مطلق افرادی که به دلیل وابستگی سیاسی اعدام شده‌اند، از اقلیت‌های اتنیکی، به‌ویژه کردها، بوده‌اند. بررسی گزارش‌های سازمان حقوق بشر ایران بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که دست‌کم ۱۶۴ نفر به دلیل وابستگی به گروه‌های سیاسی و مسلح ممنوعه اعدام شده‌اند. از این تعداد ۸۵ نفر (۵۲٪) کرد، ۴۵ نفر (۲۹٪) بلوچ و ۲۴ نفر (۱۶٪) عرب بودند. اکثریت آن‌ها مسلمان سنی بودند.

https://asre-nou.net/php/view.php?objnr=64981

====================

دربارهی نوروز درتص ازعاشور قاضي وبي بي مريم شرعي

نوروز در تركمنصحرا ، از عاشور قاضي، بي بي مريم شرعي  

پيشواز: نوروز درفرهنگ قوم تركمن از كهنترين زمانها شناخته شده است.

اسفند درشمار روزهاي مقدماتي است كه براي سال نو تداركي ديده ميشـود. هماننـد خريد لباس، تهية شيريني و آجيل، خانه تكاني و شستن  فرشها، رنگ زدن خانه ها و مرمت خرابي هاي جزئي، درست كردن سـبزه، تزئين كردن حيواناتي مثل اسـب ( درسـت كـردن نمـد رنگين، پيشاني بند با نقش و نگارهاي بسيار زيبا براي اسـبان) وآويختن زنگوله به گردن گوسـفند كه فرارسيدن سال نو را نويد ميدهد، پس از تميزكردن خانه و تعويض فرشهاي كهنه با نو، نخ سفيد و سياه را باهم ميبافند و در ميانة آن اسپند، نظر چشم، منجوق، نمك وداغدان (نوعي چوب كه درنزد تركمنهاي قديم مورد احترام بوده است) قرار ميدهند وبه بالاي درب خانـه آويزان ميكنند و به نشانة بركت چندين تنور نان پخته ويك جفت قرص نان كوچك را با نخ سفيد و سياه بـه تركمنها قبل از فرارسيدن سال نو در روزهاي پنجشنبه و جمعه براي شادي روح اموات، به همسايه هايشان خيرات مـيدهنـد و دراغلـب خانه ها براي خوشبوكردن منزلشان عود روشن ميكنند.

تركمنها قبل ازفرارسـيدن سال نو در روزهاي پنجشنبه وجمعه براي شادي روح اموات، به همسايه هايشان خيرات ميدهند و دراغلب خانه ها براي خوشبوكردن منزلشان عود روشن ميكنند ومعتقدند كه روح مردگانشان با ديدن فرزندان پاكيزه و همچنين معطربودن خانه، شاد مي شود. 

چهارشنبه سوري: درتركمنصحرا، چهارشـنبه سـوري جشن گرفته مي شود واول شب آتش مي افروزند ومي گويند: »سنينگ قيزيلينگ مانگا، منينگ ساريم سانگا.« (sânyng qyzilÎng mângâ, manyng sârym sângâ). برگردان: سرخي تو به من، زردي من به تو. 

همچنين در كپه هاي هيزم كه روشن ميكنند براي دفع چشم زخم، اسپند مي ريزند تا آنها را تا سال آينـده ازچشم زخم مصون دارد و اين آتش را روشن ميگذارنـد تا خود، خاموش شود. دراين شب (شب چهارشنبه سوري)، تركمنها رسـم دارند تا به نيت خيرات، بين همـسايگان نان روغني تقسيم كنند.» قارا چهار شنبه «ازنامهاي خاصي است كه به اين شب نسبت ميدهند ومعتقدند كه باصدقه دادن به مساكين، بلا وسياهي را ميتوان دفع كرد.بدين مناسـبت براي زدودن سـياهي ازدودة آتش چهارشنبه سوري به كاسه هايشان ميزنند وميگويند: كول آشاقيندا بلاقالماز

سرگرمي ها: هنوزهم كم وبيش بعضي از تفريحات وسرگرمي هاي گذشتگان دربين جوانان تركمن رايج ميباشد، مثل: اسبدواني، كشتيگيري، پرش براي گرفتن دستمال از بلندي، مـسابقة خـروس جنگـي، شـاخ زنـي ميشها، تاب بازي ومنجوق آتدي به معناي انداختن دانـةمنجوق. دراين بازي نوروزي، دختران تركمن  دور هم جمع ميشوند و منجوق هاي خود را كـه با علامتي مشخص كرده اند، دانه دانه دریک ظرف پر از آب مي اندازند. دختري كه ظرف را نگه داشته، آن را بالاي سر دوستانش مي برد و منجوق ها را با هم قاطي ميكند و یک بند شعر ميخواند و بعدش يكي از منجوق ها را ازظرف آب درميآورد. منجوق بهريك ازدختران كه تعلق داشته باشد، معناي شعر خوانده شده، درارتباط با او قلمداد مي شود.  

نوروز گلدي بو گيجه (نوروز امشب فرا رسيد)، قيزلار آتارلار بيجه (دختران طالع شان را مي آزمايند) كيمينگ بيجه سي چيقسا (طالع هركسي درآيد)  بيريگرسن »نوروز كؤجه« (نـصيبش يک...«كاسة نوروزي») 

باشلاندي قيز باشلاندي (شروع شد، دخترها شروع شد)، كأسأ مونجوق تاشـلاندي (منجوق كاسه، انداخته شد) 

سؤز آيديجي گليپ دير( خواستگارآمده است)، بويداشنيا بووشلاندي (به دوستش مژده داده شد) 

-------- 

قایناتیارلار سمني (سمنو را مي جوشانند) > توربا دؤر قديم تمني (سوزن (جـوالدوز)را درتوبره فرو كردم) بيلنيم آيراليق إكن (فهميدم جدايي است كه) هممه درد دن ياماني (ازهمه دردها بدتراست) نوروزگلدي يازگلدي (نوروزآمد، بهارآمد) قارغا گيتدي غازگلدي (كلاغ رفت وغازآمد) جمله جهان لاله زار(تمام جهان لاله زار) آيديم گلدي سازگلدي (آواز آمد سازآمد).   

*منبع: صفحات 124، 125، 126 از فرهنگ شماره10 نشریه "پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی"

*برگرفته از لینک @El_Bilimi  

بیاد عزیزانی که در راه خدمت به انسان های مظلوم جان باختند

46سال گذشت

 46سال پیش زنده یادان عزیز با شنیدن خبر حمله مسلحانه به متینگ مسالمت آمیز  "ستاد مرکزی شوراهای تورکمنصحرا " بقصد رساندن خدمات پزشکی به زخمیهای جنگ تحمیل شده  بیدرنگ جمع شده با یک مینی بوس بطرف ترکمنصحرا راه می افتند. ولی متاسفانه دچار حادثه شده نه نفرشان جان می بازند. 

یادشان گرامی و ماندگار 

*- متینگ "ستاد خلق ترکمن" روز ششم فروردین ۱۳۵۸ برای اعلام همبستگی با مردم کردستان، که در معرض برخورد خشونت آمیز هژمونی گرایان تازه به حکومت رسیده قرار گرفته بودند، و نیز اعلام موضع برعلیه رفراندم "آری یانه" در محل باغ ملی گنبد کاووس برگزار شد.

سازمان  فرهنگی وسیاسی ترکمنصحرا

۲۹مارس ۲۰۲۵- ۹فروردین ۱۴۰۴

قطعنامه حدود وثغور ارضی دربین مناطق ملیتها

قطعنامه  کنگره ملیتهای ایران فدرال

درباره حدود و ثغور ارضی مناطق ملی درایران

برای پاسداشت همبستگی خلق‌های ساکن در ایران و برای حفظ اتحاد میان جنبش های سیاسی متعلق به آن خلق‌ها در مبارزه علیه جمهوری اسلامی و تحقق آرمان آنها که همانا برکناری رژیم جمهوری اسلامی و برقراری یک نظام جمهوری، دموکراتیک و فدرال در ایران است، کنگره ملیت های ایران فدرال برای عبور از معضل حدود و ثغور ارضی میان سرزمین های متعلق به این ملیت ها تاکید می کند که :

تعیین حدود و ثغور سرزمینهای ملی متعلق به ملیت های ساکن در ایران تنها در اختیار مجلس ملی/ایالتی و مشروع آن سرزمینهاست و حل اختلافات ارضی محتمل میان آن ملیت ها تنها و تنها از طریق مذاکره میان نمایندگان مجالس قانونی متعلق به این ملیت‌ها امکانپذیر است.

طرح ادعاهای ارضی در عمل با تشدید تضاد میان جنبش های سیاسی ملیت های ساکن در ایران، عملا خدمت به جمهوری اسلامی ایران است.

ما، تشکل های عضو کنگره ملیت های ایران فدرال، مسئولیت حل اختلافات محتمل ارضی میان مناطق ملی در ایران را به مذاکرات متقابل و با تکیه بر شیوه مسالمت آمیز و دموکراتیک مجالس ملی در آن مناطق واگذار میکنیم و به آن تاکید داریم.

کنگره ملیت های ایران فدرال

۲۸ /۰۵ / ۲۰۱۸

٧ / ٣ /١٣٩٧

تبریک فرارسیدن بهار وآغاز سال 1404 خورشیدی

 یتیپ گلن نوروز بایرامی قوتلاماق بیلن دوست- یارلارا ، ایل گؤنه برک جان ساغلیق  و ایشلرینده گوًن سایین اوًستوًنلیک آرزو اتیاریس!

فرارسیدن بهار وآغاز سال 1403 وعید نوروز را تبریک عرض کرده، تندرستی و پیروزی های روزافزون آرزو می‌کنیم.

Bahar (Nowruz) baýramy tüýs ýürekden gutlamak bilen berk jan saglyk we işlerinde gün sayin üstünlikleri arzuw edýäris.

Happy Nowruz Bayram

  ایل گویجی

    20مارس 2025- اول فروردین 1404