بمناسبت چهارمین سالگرد درگذشت اش
چهارسال پیش خانواده، دوستان وجامعه ترکمن آلمان در روز دهم ژوئیه
۲۰۲۰ زنده یاد جعفر پیری را از دست دادند.
اولین بار درآغاز مرحله تحمیل شدن شرایط غیر علنی دراواخر بهمن ماه 1358
خبر تحسین آمیزی که از ابتکارات مرحوم جعفر بود توجه همگان از جمله توجه فعالان
غرب ترکمنصحرا را نیزجلب کرد و با نام اش آشنا نمود.
زنده یاد رفیق جعفر درآستانه
مهاجرت دوم اش به جمع طرفداران بازسازی کانون فرهنگی و سیاسی خلق ترکمن در راه
انطباق به شرایط جدید ناشی از پایان "دوره جنگ سرد" پیوست. درنتیجه
رابطه ما نیز وارد مرجله جدیدی گردید.
درمهاجرت دوم با اقامت هردو نفرمان درشهر برلین، روابط مان ازسال ۱۳۶۹خورشیدی( ۱۹۹۰ میلادی) بازهم گسترش یافت. در دوره ایکه درایران رفرمیست ها قوه ی اجرایی را در دستگاه حاکمه ایران بدست گرفتند. رفت آمدها بین اروپا وایران گسترش و درنتیجه دریافت نشریات، کتاب ، سی.دی وغیره نیز رو به افزایش نهاد. درچنین شرایطی زنده یاد جعفر پیری پیشنهاد ایجاد مرکز ماتریال های مطالعات ترکمنصحرا را نه تنها پذیرفت بلکه در راه اش کوشش های زیادی نمود. درنتیجه این مرکز ایجاد شد، ولی وقتی نفر سوم خود را کنار کشید تغییر نام داد و تبدیل به "کتابخانه ترکمن" گردید.
حدود بیش
از ده سال پایان حیات اش هم محله شدیم.شدیم. با درنظر گرفتن ابعاد شهر برلین، شاید هم بهتره بگویم که همانند
دوره اقامت درشهر داش اوغوز دوباره همسایه شدیم. برای اینکه دیدارهایمان علاوه برخانوادگی
دونفره نیز افزایش یافت. بدین خاطر درجریان بیماری ها و مشکلات سلامتی اش نیز قرار
گرفتم. از قبل نارسایی قلبی داشت، بطوریکه وقتی که یک طبقه را از پله بالا میامدیم
نفس زدن آنقدر تند می شد که همراهان اش متوجه شده و مساله شان می شد. یکبار گفتم
نمیشه سیگار نکشید؟ جواب داد " مشکل جدیدی
نیست، نارسایی قلبی دارم ".
او دراواخر عمرش چند بار بدنبال توضیحاتی ازمشکلات قدیم و جدید سلامتی اش، پذیرفتن نزدیک شدن پایان زندگیش اش را یادآور شد. هر دفعه که این نکته را مطرح کرد فضای سنگین و دردناکی حاکم شده مدتی سکوت و دیمماک برقرار می شد.
یاد عزیزش گرامی و ماندگار
ایزی یارا سین ، روحی شاد وغالان لاری نینگ یاشی اوزاق بولسین
یوسف کرُ
برلین ، 09 یولی 2024- 19تیر
1403
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر