۱۴۰۱ دی ۴, یکشنبه

کمبود نیروی کار ماهر در آلمان یک معضل قدیمی

 تقریبا نیمی از شرکت‌های آلمانی درگیر کمبود نیروی کار هستند  

 

شنبه ۱۴۰۱/۱۰/۳ ، ۳ دی ۱۴۰۱

کمبود نیروی کار ماهر درآلمان یک معضل قدیمی بوده وخطر قرار گرفتن در رکود دائمی شرکت‌های آلمانی را تهدید می‌کند. پاندمی کرونا وجنگ اوکراین اوضاع را بحرانی‌تر کرده اما این مشکل در آلمان ساختاری به نظر می‌رسد.https://p.dw.com/p/4LP8c

تبلیغاتکشورهای غربی، از جمله آلمان، به عنوان بزرگترین قدرت اقتصادی اتحادیه اروپا، هنوز از زیر بار فشارهای پاندمی کرونا کمر راست نکرده بودند که با پیامدهای تجاوز نظامیان روسی به خاک اوکراین روبرو شدند.

با این حال به نظر می‌رسد اقتصاد آلمان از یک معضل ساختاری مهم‌تر رنج می‌برد که می‌تواند به عاملی برای درگیر شدن با یک رکود دائمی بدل شود.

این معضل کمبود نیروی کار ماهراست که تازه نیست و رفته رفته باعث تحلیل رفتن هرچه بیشتر فعالیت‌های تولیدی و اقتصادی آلمان می‌شود.

نمایه سنجش نیروی کار موسسه پژوهش‌های اقتصادی IFO درمونیخ وگروه موسسات اعتباری- مالی KFW درفرانکفورت نشان می‌دهد فعالیت حدود نیمی از شرکت‌های تولیدی آلمانی درسه ماهه پایانی سال جاری میلادی به دلیل کمبود نیروی کار ماهر محدود شده است.

خطر رکود دائمی به دلیل کمبود نیروی کار

فریتسی کوهلر، اقتصاددان ارشد KFW می‌گوید آلمان در آستانه یک تغییر ساختاری جمعیتی با ابعاد تاریخی قرار دارد و به همین دلیل برخی فرصت‌های شغلی به طور میانگین پنج ماه خالی می‌مانند.

به گزارش خبرگزاری آلمان درهمین حال میزان بهره‌وری به نسبت هر اشتغال نیز افزایش نیافته و حاصل آن می‌تواند رکود دائمی به دلیل کمبود نیروی کار ماهر باشد.

بررسی‌های مشترک دو موسسه IFO و KFW حاکی است اگر کاهش شاغلان متاثر از تغییرات جمعیتی ادامه یابد اقتصاد آلمان ممکن است طی سه تا چهار سال وارد یک دوره رکود دائمی تولید ناخالص داخلی شود.

بر پایه پژوهشی از موسسه مشاوره Deloitte که نتایج آن نیمه اکتبر منتشر شد کمبود نیروی متخصص برای شرکت‌های آلمانی ازمشکلاتی مانند فزایش قیمت مواد اولیه، شدت گرفتن نظارت‌ها وبالا رفتن بهای انرژی هم چالش‌برانگیزترشده است.

آلکساندر بورش، کارشناس ارشد اقتصاد که نتایج این پژوهش را تنظیم کرده می‌گوید مشاوران این موسسه در ماه سپتامبر پرسش‌هایی را با اعضای هیئت مدیره ۱۵۸ شرکت آلمانی در مورد مهم‌ترین معضلاتشان در میان گذاشته‌اند.

گلایه دو سوم شرکت‌ها از کمبود نیروی ماهر

دو سوم شرکت‌ها کمبود نیروی متخصص را به عنوان یک خطر جدی اعلام کرده‌اند. به گفته بورش کمبود نیروی متخصص شامل تمام شاخه‌های فعالیت‌های صنعتی و اقتصادی می‌شود.

کمبود نیروی کار ماهر در آلمان بیشتر در حوزه خدمات به چشم می‌خورد. ۴۸ درصد شرکت‌های فعال در این حوزه اوایل اکتبر در یک نظر سنجی از در اختیار نداشتن نیروی کار لازم گلایه کرده‌اند.

درمیان مشاوران مالیاتی و اقتصادی این کمبود بسیار شدیدتر است و حدود دو سوم آنها اعلام کرده‌اند که در یافتن نیروی کار متخصص ناکام بوده‌اند.

درمجموع شرکت‌های بزرگ‌تر با مشکلات بیشتری در زمینه تامین نیروی کار روبرو هستند و صنایع شیمیایی و کارخانه‌های تولید کاغذ و مقوا معضلات کمتری دارند.

مهاجرپذیری راه اصلی حل معضل

یکی از راهکارهای دولت فدرال آلمان برای حل معضل کمبود نیروی کار آموزش دیده به‌روز وکارآمد کردن قوانین مهاجرت وسمت‌گیری به طرف مهاجرپذیری هدفمند عنوان می‌شود.

هوبرتوس هایل، وزیر کار دولت فدرال اوایل اکتبر وعده داد قوانین مهاجرت تغییر می‌کند و برای مقابله با کمبود نیروی کار متخصص به زودی قوانین مربوط به پذیرش و جذب مهاجران  به بازار کار آلمان اصلاح می‌شوند.

تسهیل شرایط مهاجرت قاعده‌مند یکی از مسائلی است که سه حزب سوسیال دموکرات، سبزها و دموکرات‌های آزاد سال گذشته در قرارداد تشکیل دولت ائتلافی بر سر آن توافق کردند.

در قرارداد ائتلاف میان این سه حزب در این باره آمده است: «ما خواستار آغازی تازه در سیاست مهاجرتی و هم‌پیوندی اجتماعی هستیم، آن گونه که برازنده یک کشور مهاجر‌‌پذیر مدرن است

 کاهش ۹ میلیونی تعداد شاغلان تا ۲۰۴۰

پژوهشگران برآورد کرده‌اند اگر نسبت ورود مهاجران به آلمان و مهاجرت از آن به صفر برسد تعداد ساکنان در سن اشتغال در این کشور در سال ۲۰۴۰ حدود ۹ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر کاهش می‌‌یابد اما تعداد شهروندان در سن بازنشستگی چهار میلیون و ۷۰۰ هزار نفر افزایش خواهد داشت.

اقتصاددان ارشد گروه بانکی KFW می‌گوید تاثیر تغییرات جمعیتی چنان گسترده است که برای مقابله با پیامدهای آن باید همزمان تدبیرهای مختلفی در دستور کار قرار گیرد.

استفاده بیشتر از نیروی کار زنان، افراد مسن و کسانی که به هر دلیل خارج از چرخه اشتغال قرار دارند یکی از این تدابیر عنوان می‌شود.

در عین حال اغلب کارشناسان معتقدند مقابله با کمبود نیروی کار ماهر بدون اتخاذ سیاست‌های کارآمد مهاجرتی و جذب هر چه بیشتر نیروی کار ماهر خارجی به سادگی قابل تصور نیست.%

درنوشتن دستور فارسی تاجیکی اروپاییان پیشگام بوده‌اند

نشر دانشنامه زبان فارسی تاجیکی درتاجیکستان

دانشنامه زبان تاجیکی، توسط معظم دلاورف وفریدون محمدالله وعابد شکورزاده، سه پژوهشگر تاجیک تهیه شده است

۴ دی ۱۴۰۱ - ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲

«دانشنامه زبان تاجیکی» به تعداد ۵۰۰ نسخه که رویدادی «مهم» برای اهل ادب و هواخواهان فرهنگ و زبان تاجیک‌ها در ورارود (ماوراءالنهر) ارزیابی می‌شود، در دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، چاپ و منتشر شده است. این کتاب توسط معظم دلاورف و فریدون محمدالله و عابد شکورزاده، سه پژوهشگر تاجیک، تهیه شده است که از پژوهشگران دایرةالمعارف ملی تاجیک هستند. سردبیر این دانشنامه نور‌محمد امیرشاهی، رئیس دایرةالمعارف ملی تاجیک است.

«دانشنامه زبان تاجیکی» در تجربه فرهنگ‌نگاری تاجیک‌ها نخستین قاموسی است که روند زبان‌شناسی تاجیک را درحدود تقریباً یکصد سال بازتاب می‌دهد.

تاریخچه نشر «دانشنامه زبان تاجیکی»

«دانشنامه زبان تاجیکی» در قلمرو زبان و ادب فارسی نخستین دایرةالمعارف مربوط به این زبان است و ایده تألیف آن در آغاز دهه ۱۹۸۰ به میان آمده بود یکسال پس از آنکه پژوهشگران پژوهشگاه زبان روسی «وینوگرادوف فرهنگستان علوم روسیه»، درهمکاری با دانشمندان روسی‌پژوه برجسته که در دیگر مؤسسه‌های علمی و آموزشی روسیه و خارج از آن کار می‌کردند، دانشنامه «زبان روسی» را تهیه کردند و به چاپ رساندند. دانشنامه «زبان روسی» با تکمیل و ویرایش جدید بارها بازنشر شده است. بار آخر این کتاب در سال ۲۰۱۹ چاپ مجدد شده بود.

درقلمرو اتحاد شوروی پیشین با  تاسی ازمحققان روس، تنها  در دو جمهوری دیگر- اوکراین و بلاروس -چنین قاموس‌هایی تهیه و نشر شده است. «دانشنامه زبان اوکراینی» ازسال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۳ سه بار چاپ شده است و«دانشنامه زبان بلاروسی» سال ۱۹۹۴ به نشر رسیده است.

معظم دلاورف، یکی از تهیه‌کنندگان «دانشنامه زبان تاجیکی» می‌گوید: «درآغاز دهه ۱۹۸۰ مسئولان پژوهشگاه زبان و ادبیات رودکی تاجیکستان ازپیشنهاد دایرةالمعارف تاجیکستان برای تهیه چنین قاموسی استقبال کردند. ازهمان دوره، دانشمندان تاجیکستان درفرهنگستان علوم این کشور و دیگر مؤسسه‌های تحقیقاتی و آموزشی زبان تاجیکی (فارسی)، دست به کار شدند تا این اثر تهیه و چاپ شود.»

اما به گفته آقای دلاورف «بروز ناآرامی‌ها وجنگ داخلی تاجیکستان (۱۹۹۲-۱۹۹۷) مانع پیشرفت این ابتکار عمل شد وتنها درچند سال آخر، تحریر و تکمیل دانشنامه زبان تاجیکی به پایان رسیده است.»

مطالب وموضوعات «دانشنامه زبان تاجیکی»

«دانشنامه زبان تاجیکی» مطالب مهمی مربوط به مسائل علم زبان‌شناسی و فراتر از آن را دربرگرفته است؛ از جمله مطالبی پیرامون برخی از زبان‌های زنده، همچنین تعدادی از زبانهای «متروک» جهان، خانواده‌های زبان‌ها و گروه‌های زبان‌های هم‌خویش (زبان‌های هند و اروپایی، زبان‌های اسلوونیایی، زبان‌های ترکی، فینو-اوگری، زبان‌های سامی و حامی...).

دراین کتاب اطلاعاتی راجع به حوزه انتشار و شمار گویشوران، ویژگی‌های ترکیب آوازی، دستور، واژه‌ها، خط، تاریخ پیدایش خط، نوع‌های خط، میراث خطی نیاکان (زبان فارسی)، موقع و جایگاه اجتماعی زبان (زبان رسمی و یا دولتی بودن آن)، زبان معاشرت مردم و یا اقلیت‌ها (قبیله‌ها) درج شده است.

تنظیم‌کنندگان این قاموس تأکید می‌کنند که شمار هنگفت آثار کتبی تألیف شده به زبان فارسی تاجیکی، هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی، بسیار «شگفت‌آور وتحسین‌برانگیز» است. این آثار به دلیل «صراحت و پختگی و وثوق» خود، می‌تواند مبنایی باشد برای پژوهش.

به گفته مولفان این فرهنگنامه، در واقع، نکته‌های دستوری فراوانی در بسیاری از کتاب‌ها، فرهنگ‌های تفسیری فارسی تاجیکی بیان شده‌اند که جنبه‌های جداگانه  اصوات و صرف‌ونحو زبان فارسی تاجیکی را «توضیح علمی» داده‌اند؛ و بسیاری از چنین فرهنگ‌هایی (بیش از دویست عدد) اکنون در اختیار ماست.

تا پیش از نشر «دانشنامه زبان تاجیکی» ازکدام فرهنگ‌های تفسیری استفاده می‌شد؟

«دانشنامه زبان تاجیکی» درباره فرهنگ‌های تفسیری موجود و محتوای آنها مطالب ویژه‌ای دارد. ازجمله: نخستین فرهنگ تفسیری فارسی تاجیکی محفوظ مانده «لغت فُرس» اسدی طوسی (قرن ۱۱ میلادی)، «فرهنگ فخرغواص» فخر‌الدین مبارکشاه غواص غزنوی (آخر قرن ۱۳ وابتدای قرن ۱۴ میلادی)، «فرهنگ جهانگیری» جمال‌الدین حسین اینجو (آخر قرن ۱۶ وابتدای قرن ۱۷ میلادی)، «برهان قاطع» محمد حسین تبریزی (قرن ۱۷ میلادی)، «فرهنگ رشیدی» عبدالرشید حسینی (قرن ۱۷ میلادی)، «بهار عجم» لاله تیک چند بهار (قرن ۱۸ میلادی)، «چراغ هدایت» سراج‌الدین علی خان آرزو (قرن ۱۸ میلادی)، «غياث اللغات» غیاث‌الدین محمد رامپوری (قرن ۱۹میلادی)، و«فرهنگ آنندراج» محمد پادشاه شاد (قرن ۱۹ میلادی).

همچنین درشبه‌قاره هند شمار زیادی کتاب راجع به دستور زبان فارسی تاجیکی تألیف شده‌اند؛ ازجمله، «میزان فارسی» یا «قانونات فارسی» جمال‌الدین حسین شوشتری (سال ۱۷۶۲)، «جامع القواعد» محمدقلی خان محیب (تألیف ۱۷۵۹)، «قواعد فارسی» یا «هفت گل» کامتا پُرشاد (تألیف ۱۷۸۷)، «جوهر دانش» غلامحسین‌خان جوهر (تألیف ۱۷۹۷)، «نهج الادب» صاحب رامپوری - کامل‌ترین و مفصل‌ترین دستور زبان فارسی تاجیکی در هند، «تشریح الحروف» (تشریح نادر) میرحسین دوست سنبه علی (تألیف ۱۷۶۰)، و «تهافت الفساهه» میرزا ‌محمدحسن قتیل لاهوری (فوت: ۱۸۱۹).

با این همه، به تأکید تهیه‌ کنندگان «دانشنامه زبان تاجیکی»، تا قرن ۱۶ میلادی یک اثر جامع فراگیر دستور زبان فارسی تاجیکی با استفاده از مواد این زبان وجود نداشته است.

به گفته عابد شکورزاده، یکی از تنظیم‌کنندگان این دانشنامه، «اثرهای تألیف‌شده دراین بخش نیز بر(اساس) صرف‌ونحو زبان عربی تخصیص یافته‌اند». به گفته آقای شکورزاده، «درنوشتن دستور فارسی تاجیکی اروپاییان پیشگام بوده‌اند». او می‌گوید که از جمله می‌توان به «عنصرهای زبان فارسی» مبلغ مسیحی لودویک دی دی (لیدن، هلند، ۱۶۳۹)، «دستور زبان فارسی» ایگناسیو آسسو (ریم، ۱۶۶۱)، و «دستور زبان فارسی» جیلی جونز (لندن، ۱۷۷۱) نام برد.

درقرن۱۹ میلادی چندین کتاب مربوط به دستور زبان فارسی، از جمله «قانون زبان فارسی» عباسقلی بادکویی (تفلیس، ۱۸۱۸)، «دستور سخن» (۱۸۷۱) و «دبستان پارسی» میرزا حبیب اصفهانی (استانبول، ۱۸۹۰) - نخستین کسی که واژه «دستور» را به کار برده است، «معلم ال اطفال» آخوند احمد حسین‌زاده (تفلیس، ۱۸۸۰)، و«قواعد صرف و نحو فارسی» عبدالکریم ایروانی (تبریز، ۱۸۴۶) تألیف شده‌اند.

از جانب خود تاجیک‌ها نخستین کتاب‌های دستور زبان تاجیکی در دهه ۱۹۲۰ میلادی تألیف شده‌اند که در آنها مؤلفان از روش دستور‌نگاری پیشین - صرف‌ونحو عربی - پیروی کرده‌اند و اصطلاحات آن را مورد استفاده قرار داده‌اند. از جمله چنین کتاب‌هایی، «صرف و نحو تاجیکی» سید رضا علی‌زاده سمرقندی است که سال ۱۹۲۶ منتشر شده بود.

دستور زبان تاجیکی متاثر از دستور زبان روسی؟

در عهد شوروی (۱۹۲۲-۱۹۹۱)، زبان روسی در سراسر این کشور زبان رسمی و تنها زبان معاشرت بین ملت‌های قلمرو آن بود. ازاینرو، دستور زبان روسی هم نمونه‌ای برای دستورسازی دیگر ملت‌ها، از جمله تاجیک‌ها قرار گرفت. اصطلاحات دستور زبان روسی نیز که خود برگرفته از دیگر زبان‌ها (غالباً لاتینی) بودند، بخشی به همان صورت اصلی و بخشی دیگر از طریق ترجمه تحت‌اللفظی و بخشی هم از طریق ترجمه جزئی، زمینه دستور زبان تاجیکی (فارسی) قرار گرفتند. اما پس از فروپاشی اتحاد شوروی و استقلال تاجیکستان، دستور زبان تاجیکی نیز مورد بازبینی قرار گرفت.

در ۳۰ سال دوران استقلال تاجیکستان، تدریجاً مفاهیم و اصطلاحاتی که طی زمان کنار گذاشته شده بودند، دوباره به آن برگردانده شد. همچنین بسیاری از معادل‌های تاجیکی، مفاهیم و اصطلاحات دستور زبان به حوزه کاربرد آن وارد شدند. این روند اگر چه با مشکلاتی روبرو شد و طرفداران و مخالفان خود را دارد، اما در کل مثبت ارزیابی می‌شود و در این مسیر زبان‌شناسان تاجیک دستاوردهای نظررسی (مهمی) را کسب کرده‌اند. در «دانشنامه زبان تاجیکی» هم در بسیاری از موارد معادل فارسی و تاجیکی اصطلاحات روسی در مقابل آن آورده شده است.

اهمیت نشر «دانشنامه زبان تاجیکی»

«دانشنامه زبان تاجیکی» دربرگیرنده بیش از ۱۵۰۰ اصطلاح مربوط به زبان‌شناسی است. اصطلاحات مطابق مقتضیات و الزامات علم معاصر شرح و تفسیر شده است. از آنجا که رسم‌الخط رسمی در تاجیکستان سیریلیک است، مقاله‌ها به ترتیب این الفبا، یعنی سیریلیک مدخل‌بندی شده‌اند. هر فصل با اطلاعات مفصل وطی مقاله‌های جداگانه با ذکر تاریخ پیدایش آنها و فرم‌های نوشتاریشان توصیف شده‌اند. اصطلاحات مربوط به زبان‌شناسی با آوردن شواهد و مثال‌ها شرح داده شده‌اند.

تهیه کنندگان این دانشنامه امیدوارند که در آینده فرصتی فراهم آید تا این قاموس به رسم‌الخط فارسی نیز منتشر شود.

در«دانشنامه زبان تاجیکی» همچنین مداخلی در باره مؤسسه‌های زبان‌شناسی، دانشکده‌های زبان تاجیکی در دانشگاه‌های تاجیکستان وکتاب‌ها درباره زبان تاجیکی جای گرفته‌اند.

درتألیف «دانشنامه زبان تاجیکی» بیش از یکصد محقق سهم داشته‌اند. دراین دانشنامه موضوع‌ها به صورت خیلی فشرده و درقالب معین و محدود مطرح شده‌اند که خواننده را برای پژوهش‌های بعدی راهنمایی می‌کند.

بسیاری بر این باورند که «دانشنامه زبان تاجیکی» در رشد و تکامل زبان‌شناسی تاجیکی فارسی کمک خواهد کرد. هیئت تحریریه این کتاب نیز تأکید کرده است که همه پیشنهادات وملاحظات خوانندگان را برای بهتر کردن محتوای «دانشنامه زبان تاجیکی» در نشرهای بعدی آن پذیرا خواهد شد.%

https://www.bbc.com/persian/articles/cw0w07p8pqxo

 

۱۴۰۱ دی ۲, جمعه

جمعه خونین زاهدان مرگبارترین سرکوب سال 2022 درایران

  گزارش دیده‌بان حقوق بشر درباره جمعه خونین زاهدان 

شلیک نیروهای امنیتی به معترضان در زاهدان، شهری با اکثریت اقلیت‌ها

بیروت، ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲ – دیده‌بان حقوق بشر امروز گفت نیروهای امنیتی ایران با به کار بستن نیروی قهریه کشنده غیرقانونی در روز ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲ ده‌ها معترض را کشته و زخمی کردند، و بالاترین رقم کشته‌شدگان در یک روز در این «جمعه خونین» ثبت کردند. هیأت حقیقت‌یاب سازمان ملل درباره ایران که اخیراً تشکیل شده‌است باید توجه ویژه‌ای به جنایات نیروهای امنیتی درمناطق با اکثریت اقلیت‌ها مثل زاهدان، مرکز استان سیستان و بلوچستان معطوف کند که اکثریتی بلوچ دارد.

دیده‌بان حقوق بشر با تأیید صحت ۵۲ ویدیو وعکس منتشرشده توسط حال‌وش، یک گروه حقوق بشری ایرانی، پژوهش متن باز، و مصاحبه با ۱۳شاهد وخانواده کشته‌شدگان در۳۰ سپتامبر واکتبر، شلیک به معترضان و ناظران را مستند کرده است. دیده‌بان حقوق بشر با تحلیل عکس‌ها و ویدیوها به این نتیجه رسید که در روز ۳۰ سپتامبر حداقل ۱۲ نفر، از جمله یک پسر، کشته شده و ۳۰ نفر در زاهدان زخمی شده‌اند، گرچه عدد واقعی احتمالاً بسیار بالاتر است. منابع بااطلاع درمصاحبه‌هایشان با دیده‌بان حقوق بشر حداقل ۸نفر از قربانیان که از تاریخ۳۰ س‍‍‍پتامبر کشته شده اند را شناسایی کردند. درمیان آنها حداقل سه کودک کشته‌شده بر اثر اصابت گلوله در اعتراضات ۳۰ سپتامبر و ۲۸ اکتبر به چشم می‌خورند.

تارا سپهری‌فر، پژوهشگر ارشد ایران در دیده‌بان حقوق بشر گفت «تعداد معترضان و ناظران هدف گرفته‌شده به دست نیروهای امنیتی ایران در روز «جمعه خونین» بالاترین عدد کشته‌شدگان در یک روز در این سال است اما هیچ فرد مسئولی دستگیر نشده است». او اضافه کرد «بی‌رحمی بی حد و حصر حکومت رنج های جوامع عمدتاً به حاشیه رانده  شده مثل زاهدان را به مرکز اعتراض‌ها آورده است».

اطلاعات موجود نشان می‌‌دهند که در روز ۳۰ سپتامبر مأموران اطلاعاتی و پلیس از بام‌های اطراف مصلای بزرگ و مسجد مکی، مسجد اصلی اهل سنت در زاهدان، به سمت معترضان آتش گشودند. نیروهای امنیتی به ماشینی شلیک کردند که افراد مجروح را به بیمارستان منتقل می‌کرد. معترضان عمدتاً تهدیدی جدی متوجه نیروهای امنیتی کاملاً مسلح نمی‌کردند.

یک شاهد به دیده‌بان حقوق بشر گفت «[ازمصلی که] بیرون آمدم تا دنبال برادرم بگردم، جسدهارا روی زمین دیدم، بیشتر جوان». او اضافه کرد «اول حتی نفهمیدم که پلیس دارد شلیک می‌کند اما بعد متوجه شدم که آنها دارند ازساختمان‌ها تیر می‌زنند».

گروه‌های حقوق بشری بلوچی نام ۸۵ تا ۹۷ نفر از جمله ۹ کودک را جمع‌آوری کرده‌اند که بین ۳۰ سپتامبر و ۵ اکتبر در زاهدان کشته شده‌اند. مقامات ایران به جای انجام تحقیقات شفاف و بی‌طرف و بازخواست افراد مسئول این کشتار، به اعتراضات بعدی نیز با نیروی قهریه غیرقانونی پاسخ دادند.

در روز ۳۰ سپتامبر در حوالی ظهر مردم در حال خروج از صحن نماز مصلای بزرگ زاهدان بودند که نیروهای امنیتی به سمت گروهی از ده‌ها معترض جوان در حال راهپیمایی به سمت کلانتری ۱۶ زاهدان گاز اشک‌آور و گلوله شلیک کردند. کلانتری در فاصله کمتر از ۱۰۰ متری شمال شرقی مصلی قرار دارد. بنا به گفته‌های شاهدان و مدارک ویدیویی، پرسنل نیروهای امنیتی مستقر در ساختمان‌های بلند اطراف به سمت معترضانی شلیک کردند که آغاز به پرتاب سنگ و سر دادن شعارهای اعتراضی کردند، و چندین معترض و رهگذر را کشته یا مجروح کردند.

در ادامه روز، ساکنان، که بعضی از آنها اقدام به پرتاب سنگ و کوکتل مولوتف کردند، با پلیس و دیگر نیروهای امنیتی درگیر شدند. شاهدان گفتند که نیروهای امنیتی در حوالی مسجد مکی به دهه‌ها نفر دیگر از جمله کودکان شلیک کردند، و در طول بعد از ظهر و غروب بسیاری از ساکنان محلی کشته‌شدگان و مجروحان را جابه‌جا کردند. اعتراضات برای چندین روز ادامه پیدا کرد.

اسماعیل شه بخش، عموی فرزاد شه بخش ۲۷ ساله، در مصاحبه‌ای از پیش ضبط شده که در اختیار دیده‌بان حقوق بشر قرار گرفت می‌گوید که در روز ۳۰ سپتامبر در بیمارستان خاتم به دنبال او گشته است.

او گفت «[وقتی به] قسمت اورژانس [رسیدیم] با صحنه خیلی و اصلاً غیرقابل توصیف مواجه شدیم. سرامیک‌های کف...همه قرمز رنگ بودند...سه برگه با ۱۰-۱۵ اسم بود...همه را نگاه کردیم و اسم فرزاد آنجا نبود. لیست زخمی‌ها بود...بعد خانمی آمد پنج یا شش برگه داشت که تقریباً در هر برگه ۱۸ یا ۲۰ اسم بود...گفت فرزاد در قسمت فوتی‌ها است».

بلافاصله پس از رخدادهای ۳۰ سپتامبر، خبرگزاری تسنیم نزدیک به نهادهای اطلاعاتی ایران اعلام کرد که یک گروه مسلح اپوزیسیون، جیش العدل، مسئولیت «حمله تروریستی» زاهدان را بر عهده گرفته است. این رسانه خبری ادعا کرد که شورشیان مسلح به سه کلانتری حمله و به کلانتری ۱۶ شلیک کرده‌اند. این گروه مسلح این ادعا را تکذیب کرد.

مولانا عبدالحمید اسماعیل‌زهی، برجسته‌ترین امام جمعه زاهدان، بیانیه‌ای ویدیویی منتشر، و ادعاهای وب‌سایت‌های حامی حکومت درباره این اتفاق را رد کرد.

او گفت «نیروهای یگان ویژه‌ که ظاهرا از قبل در کلانتری مذکور مستقر شده بودند، اقدام به شلیک گلوله جنگی به سمت مردم می‌کنند و در این بین نه‌تنها به سمت جوانانی که در مقابل کلانتری تجمع کرده بودند، بلکه از روی ساختمان کلانتری به داخل محوطه مصلا و به سمت کسانی که در حال ادای نماز بوده‌اند شلیک می‌کنند و در قسمت مردان و زنان گاز اشک‌آور پرتاب می‌کنند، به‌طوری‌که یکی از زنان نمازگزار نیز به شهادت می‌رسد».

بررسی ویدیوها و عکس‌های ۳۰ سپتامبر به دست دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهد که معترضان به دفعات سنگ به سمت کلانتری پرتاب کردند و در دو مورد هم اقدام به پرتاب کوکتل مولوتف کردند. معترضان به سمت نیروهای امنیتی شلیک نکردند و سلاح گرم قابل مشاهده حمل نمی‌کردند. در یک مورد در حوالی ساعت ۵ عصر در نزدیکی مسجد مکی  گزارش شده که یک معترض به سمت دو ماشین شلیک کرد که افراد سوار بر آنها به معترضان شلیک می‌کردند، و چهار عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآن کشته شدند.

از ۳۰ سپتامبر، مشخصاً بعد از نمازهای جمعه، اعتراضات علیه حکومت در زاهدان و دیگر شهرهای استان ادامه یافته‌اند.

در ۲۸ اکتبر شورای تأمین استان سیستان و بلوچستان، به ریاست استاندار، بیانیه‌ای صادر کرد و گفت درگیری‌ها منجر به مرگ شش عضو نیروهای امنیتی و ۳۵ نفر دیگر شده‌اند. این شورا گفت که «قصور» منجر به مرگ نمازگزاران شده است و فرمانده کلانتری ۱۶ و فرمانده انتظامی شهرستان زاهدان را عزل کرد، اما اشاره‌ای به تحقیقات بیشتر درباره استفاده از نیروی قهریه غیرقانونی علیه معترضان نکرد.

دو منبع آشنا با قربانیان گفتند که در همان روز در جریان اعتراضات پس از نماز جمعه، نیروهای امنیتی حداقل دو کودک، عادل بریچی کوچک‌زایی ۱۳ ساله و امید نارویی ۱۶ ساله، را هدف گلوله قرار داده و به قتل رساندند. منابع گفتند که هر دو در گردن و صورت هدف گلوله قرار گرفته بودند.

دیده‌بان حقوق بشر از ابتدای اعتراضات گسترده در ایران در روز ۱۶ سپتامبر استفاده نیروهای امنیتی از نیروی قهریه بیش از حد و کشنده و نقض قانون بین‌المللی حقوق بشر را مستند کرده است. آنها در طی تظاهرات عمدتاً مسالمت‌آمیز و غالباً پرجمعیت در حداقل ۱۳ شهر در سراسر کشور از هفت‌تیر، شات‌گان، و تفنگ‌های جنگی علیه معترضان استفاده کرده‌اند. تا روز ۹ دسامبر هرانا مرگ ۲۵۵ نفر در جریان اعتراضات را تأیید کرده و در حال بررسی ۲۲۶ مورد دیگر بود. بیش از ۲۰۰ گزارش مرگ از مناطق اقلیت‌نشین کرد و بلوچ هستند.

حکومت ایران باید به اصول پایه‌ای سازمان ملل درباره استفاده نیروی انتظامی از نیروی قهریه و سلاح گرم پایبند باشد، که می‌گوید نیروهای امنیتی باید پیش از کاربرد نیروی قهریه از ابزارهای غیرخشونت‌بار استفاده کنند. هر گاه کاربرد قانونی نیروی قهریه غیرقابل اجتناب باشد، مأموران انتظامی باید خویشتن‌داری به خرج دهند و متناسب با جدیت جرایم و دسترسی به هدف مشروع دست به اقدام بزنند. آنها باید جراحت را به حداقل برسانند، و به جان انسان احترام بگذارند. علاوه بر این، استفاده کشنده تعمدی از سلاح گرم باید تنها در صورتی انجام شود که برای حفاظت از حیات مطلقاً اجتناب‌ناپذیر باشد. اضافه بر این، اصول پایه‌ای می‌گویند «در موارد مرگ و جراحت جدی یا دیگر پیامدهای بزرگ، گزارشی مفصل باید فوراً به مقامات صاحب صلاحیت ارسال شود».

مقامات هزاران نفر از معترضان و صدها مدافع حقوق بشر را دستگیر کرده‌اند. دادگاه‌ها احکامی غالباً سنگین را در محاکمه‌هایی صادر کرده‌اند که با معیارهای بین‌المللی فاصله دارند. در ۲ نوامبر علی مصطفوی‌نیا، رییس کل دادگستری سیستان و بلوچستان به رسانه‌ها گفت ۶۲۰ نفر در جریان اعتراضات زاهدان دستگیر و ۴۵ کیفرخواست در ارتباط با اعتراضات صادر شده‌اند.

سپهری‌فر گفت «کارنامه قساوتمندانه حکومت ایران در نقض حقوق بازداشت‌شدگان نشانگر ضرورت فشار آوردن برای پایان دادن به محاکمات به شدت نامنصفانه و رهایی فوری معترضانی است که به شیوه غیرقانونی بازداشت شده‌اند».

برای جزییات بیشتر به قسمت پایین مراجعه کنید.

برای گزارش‌های دیگر دیده‌بان حقوق بشر درباره ایران لطفاً از این صفحه بازدید کنید:

https://www.hrw.org/middle-east/north-africa/iran

استفاده نیروهای امنیتی از نیروی قهریه کشنده

شلیک‌‌های ۳۰ سپتامبر، اوایل بعد از ظهر: چندین نفر گفتند که در روز ۳۰ سپتامبر در حالی که در صحن نماز مصلای بزرگ زاهدان حضور داشته‌اند در اواخر نماز جمعه، بین ساعت ۱۲:۳۰ تا یک ظهر صدای شلیک از بیرون شنیده‌اند. آنها گفتند که خبری از اعتراضی در شهر نداشتند اما با توجه به رخدادهای سراسر کشور وقوع اعتراض برای آنها غیرمنتظره نبود. در طول نماز، مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه، درباره اعتراضات در جریان در کشور و اتهام تجاوز به یک دختر ۱۵ ساله بلوچی درشهر چابهار توسط یکی از مقامات امنیتی صحبت کرد، وخواهان تحقیقات بیطرف وعدالت شد.

یک نفر گفت: «من [در صحن نماز] آماده شروع نماز سنت بودم که صدای گلوله را شنیدم...بیرون آمدم تا دنبال برادرم بگردم، جسدها را روی زمین دیدم، بیشتر جوان. اول حتی نفهمیدم که پلیس دارد شلیک می‌کند اما بعد متوجه شدم که آنها دارند از ساختمان‌ها تیر می‌زنند. مأمورها را بالای ساختمان‌های بلند اطراف مصلی دیدم. فقط از کلانتری شلیک نمی‌شد، از این ساختمان‌ها هم بود».

دونفرازافرادی که درنماز جمعه شرکت کرده بودند گفتند که گروه کوچکی ازمعترضان جوان درحال ترک صحن نماز شروع به شعار دادن کرده وبه سمت کلانتری ۱۶ حرکت کردند که کمتر از ۱۰۰ متر فاصله دارد، ونیروهای امنیتی آغاز به شلیک به سمت آنها کردند. آنها گفتند که تیراندازی ازکلانتری وساختمان‌های اطراف مصلی انجام می‌شد. یک نفر دیگر که در زمان آغاز تیراندازی درمحل حضور داشته است گفت ساکنان محلی مسلح نبودند و در حال شعار دادن و حرکت به سمت کلانتری بودند. بعضی ازمعترضان به سمت کلانتری سنگ پرتاب می‌کردند. او گفت «من چهار نفر را بر بام کلانتری درحال شلیک به سمت مردم دیدم». او اضافه کرد «آنها ازکلانتری شروع به شلیک گلوله وگاز اشک‌آور به سمت معترضان وداخل ساختمان مصلی کردند که مردم درآن درحال نماز خواندن بودند. وضعیت خیلی وخیم شد. بعد مردم شروع به پرتاب سنگ به پلیس کردند».

منابع مطلع گفتند که عبدالله نارویی، میوه‌فروش ۳۰ ساله، وعبدالرحمن بلوچ‌خواه، کارگر ۲۸ ساله، بعدازاین که ازمصلی خارج شدند تا ببینند چه اتفاقی در حال وقوع است با شلیک گلوله درنزدیکی مجموعه کشته شدند.

دیده‌بان حقوق بشر صحت ویدیویی را تأیید کرد که در ساعت ۳:۰۴ بعد از ظهر ۳۰ سپتامبر در تلگرام منتشر شد و زمان آغاز تیراندازی را تأیید می‌کند. ویدیو، که زیر سایه‌بان‌های مصلی ضبط شده است، نشان می‌دهد در حالی که صدای گلوله از فاصله شنیده می‌شود مردم برمی‌خیزند و شروع به ترک مصلی می‌کنند. زاویه اشعه‌های نور خورشید که از شکاف‌های سایه‌بان‌ها به ستون‌های کمکی می‌تابد نشان می‌دهد که ویدیو بین ظهر و ساعت ۱۲:۴۰ ضبط شده است.

دیده‌بان حقوق بشر نتوانسته است وضعیتی را تعیین کند که در آن نیروهای امنیتی آتش گشوده‌اند. با وجود این، پلیس و مأموران امنیتی مرتباً از نیروی قهریه کشنده در نزدیکی کلانتری ۱۶ استفاده کرده‌اند، در حالی که دیده‌بان حقوق بشر مدرکی مبنی بر استفاده معترضان از سلاح گرم  در آن زمان پیدا نکرده است. هشت ویدیوی ضبط شده بین ۱۲:۳۰ و ۱:۴۵ بعد از ظهر که در تلگرام منتشر شده بودند و توسط دیده‌بان حقوق بشر راستی‌آزمایی شده‌اند نشان می‌دهند که در حالی که صدای گلوله می‌آید مردم اقدام به پرتاب سنگ به سمت کلانتری می‌کنند. ویدیویی ضبط شده در حدود ۱۲:۳۰ ظاهراً نشان‌دهنده مرحله آغازین اعتراض است. عده کمی در گوشه جنوب غربی کلانتری جمع شده‌اند و سنگ‌های بسیار کمتری از ویدیوهای ضبط شده در ادامه ماجرا پرتاب می‌شوند.

پنجاه ثانیه بعد از شروع ویدیو مردی سفیدپوش دیده می‌شود که روی بام کلانتری خم شده است و چیزی شبیه به سلاح در دست دارد. تقریباً در همان زمان صدای شلیک گلوله که از سمت کلانتری می‌آید متناوب‌تر می‌شود و جمعیت معترضان بیشتر می‌شود و مردم آغاز به پرتاب سنگ‌های بیشتر می‌کنند. یک فرد مطلع مردی را که در این ویدیو در حال حمل سجاده نماز دیده می‌شود به عنوان عبدالله نارویی شناسایی کرد، که طبق گزارش‌ها کمی بعد از ضبط این ویدیو توسط نیروهای امنیتی با شلیک گلوله کشته شد.

دیده‌بان حقوق بشر ویدیوی دیگری منتشر شده در تلگرام را راستی‌آزمایی کرد که نشان می‌دهد مردی سفیدپوش ظاهراً با شات‌گان به سمت مصلای بزرگ هدف‌گیری و شلیک می‌کند. سه مرد دیگر، از جمله دو نفر با یونیفرم، روی بام دیده می‌شوند.دیده‌بان حقوق بشر همچنین ویدیویی را تحلیل کرد که دریافت کرده بود و ظاهراً لوله تفنگی را بعد از ساعت یک بعد از ظهر نشان می‌دهد که از بام ساختمانی در حدود ۵۰ متری کلانتری بیرون زده است.

دو ویدیوی آپلود شده در توییتر و تلگرام و راستی‌آزمایی شده به دست دیده‌بان حقوق بشر نوجوانی را نشان می‌دهند که در کنار کلانتری ۱۶ هدف گلوله قرار گرفته و کشته می‌شود. ویدیوی اول، که حدود یک بعد از ظهر ضبط شده است معترضان را در حال قدم زدن ۶۰ متر در جنوب در کلانتری نشان می‌دهد. شش ثانیه پس از آغاز ویدیو صدای شلیک یک گلوله می‌آید و چهار ثانیه بعد پسری که تعیین هویت شده است نشان داده می‌شود که روی زمین افتاده است و رد خون کوچکی از پشت سرش بر زمین مانده است. صدای گلوله‌های بیشتری می‌آید و معترضان وادار به فرار به سمت جنوب می‌شوند.

ویدیوی دوم او را در همین مکان نشان می‌دهد و حالا او بدون حرکت به پشت خوابیده است و اطرافش حوضچه خون تشکیل شده است. چندین ویدیوی دیگر تأیید کردند که به پسر شلیک شده است. افراد محلی نیز عکسی به دیده‌بان حقوق بشر فرستادند که خون خشک‌شده بالای شقیقه راست پسر را نشان می‌دهد.

دیده‌بان حقوق بشر ۱۱ ویدیو و یک عکس گرفته‌شده درون یا نزدیک مصلای بزرگ را راستی‌آزمایی کرد که حداقل ۲۶ نفر را نشان می‌دهند که پس از ساعت ۱۲:۳۰ بعد از ظهر ۳۰ سپتامبر زخمی یا کشته شده‌اند. نه نفر ظاهراً فوت کرده‌اند- چهار نفر با زخم‌های آشکار سر و سه نفر دیگر با خون بر سینه یا شکمشان. هشت نفر از ۲۶ نفر در پاها، پنج نفر در سینه یا شکم، پنج نفر در سر یا گردن، و یک نفر در بازو خونریزی داشتند. دیده‌بان حقوق بشر نتوانست تأیید کند هفت نفر دیگر در چه قسمتی مجروح شده‌اند زیرا در پتو پیچیده شده بودند یا لباس‌هایی خونین داشتند و جراحتشان به وضوح قابل مشاهده نبود.

سه ویدیوی دیگر در تلگرام که توسط دیده‌بان حقوق بشر مورد راستی‌آزمایی قرار گرفته‌اند و حدود ساعت ۲ بعد از ظهر ضبط شده‌اند حداقل ۱۴ نفر دیگر را در حال درمان جراحات در بیمارستان خاتم در زاهدان نشان می‌دهند. دیده‌بان حقوق بشر نتوانست تعیین کند که افرادی که در این ویدیوها مرده به نظر می‌رسند فوت کرده‌اند یا خیر.

نزدیکی غروب ۳۰ سپتامبر

شاهدان عینی گفتند که پس از تیراندازی‌های ابتدایی درنزدیکی کلانتری، از ۱:۳۰ تا ۲ بعد از ظهر، معترضان شروع به راهپیمایی کرده و افراد کشته یا مجروح را به سمت درمانگاه مسجد مکی، در فاصله نیم کیلومتری، منتقل کردند. دوشاهد که اجساد را روی زمین دیده بودند گفتند گلوله به گردن یا سینه آنها اصابت کرده بود.

ویدیویی که در ۲ اکتبر در توییتر منتشر شد حداقل هفت جسد را روی زمین در محلی نشان می‌دهد که یک منبع بومی تأیید کرد درمانگاه مسجد مکی است. بیشتر جسدها کاملاً با پتو یا لباس پوشیده شده‌اند. دیده‌بان حقوق بشر در میان جنازه‌ها سه نفر را شناسایی کرد که در روز ۳۰ سپتامبر در نزدیکی کلانتری کشته شده‌بودند.

در مصاحبه‌ای که قابل دسترسی عمومی است، حبیب الرحمن ریگی، مهندسی که بعداً به مسجد مکی زاهدان رفت تا به مجروحان کمک کند. لحظاتی «وحشتناک» را توصیف کرد که چند نفر با شلیک گلوله به سر و گردنشان کشته شدند و ساکنان محلی به آنها کمک می‌کردند. او گفت پس از رسیدن به مسجد او اول کمک کرده است تا یک موتورسوار را به درمانگاه مسجد مکی برساند که به پایش تیر خورده بود. با توجه به کمبود تجهیزات پزشکی او تصمیم گرفته بود سه فرد مجروح را به بیمارستان برساند. او گفت مأموران امنیتی در یونیفرم و لباس شخصی در سراسر خیابان خیام نزدیک مسجد ایستاده بودند. پس از این که او لباسی سفید را تکان داد یکی از مأموران امنیتی به او اجازه داد که از آنجا عبور کند و به بیمارستان برود.

درطی بعد از ظهر، اعتراضات به چند محله نزدیک به مسجد مکی، مخصوصاً درطول خیابان خیام، گسترش پیدا کرد. چندین نفر گفتند که نیروهای امنیتی به جای یونیفرم پلیس لباس‌های محلی بلوچی به تن داشتند.

یک مرد ۲۸ ساله که در نماز شرکت کرده بود گفت که درساعت ۳ بعد از ظهر او فرزاد شه‌بخش را لحظاتی پس از آن دیده است که درخیابان خیام از پشت به او شلیک شده بود. شه‌بخش پشت سر او راه می‌رفته بود. او گفت «من صدای گلوله‌ها را شنیدم وبعد او را روی زمین دیدم. آنها از پشت به او شلیک کرده بودند. من او را وقتی دیدم که تیر خورده بود. آدم‌هایی که اطراف او صحبت می‌کردند گفتند که از پشت به او شلیک شده بود».

درمصاحبه‌ای که قابل دسترس عمومی است، اسماعیل شه‌بخش، عموی فرزاد، گفت که به خانواده او اطلاع داده شد که فرزاد مجروح و به بیمارستان خاتم منتقل شده است. آنها به بیمارستان رفته و جسد او را در سردخانه پیدا کردند. «از پشت به او شلیک شده بود و [اطراف] قلبش در حال خونریزی بود». او اضافه کرد «او با یک گلوله کشته شده بود».

ویدیویی ضبط شده در حوالی ۴:۱۰ بعد از ظهر که مورد راستی‌آزمایی دیده‌بان حقوق بشر قرار گرفته است ساکنان محلی را نشان می‌دهد که به خاطر تیراندازی پشت ماشین‌ها، دیوارها، و دیگر اشیاء موجود در خیابان خیام، در جنوب غربی مسجد مکی پناه می‌گیرند. صدای تیراندازی ظاهراً از سمت غرب می‌آید. یک ثانیه پس از شروع ویدیو یک مرد ظاهراً یک کوکتل مولوتف را به سمت منبع تیراندازی پرتاب می‌کند. با شروع صدای گلوله‌ها، یک نفر در فاصله کمتر از ده متر از مرکز جراحی نبوت، جنب مسجد مکی، بی حرکت و در محاصره معترضان دیگر روی زمین می‌افتد.

ریگی، داوطلب، گفت او طی بعد از ظهر به انتقال افراد از مسجد به بیمارستان ادامه داد. او گفت دو نفر با جراحات شدید از ترس انتقام‌جویی از رفتن به بیمارستان خودداری کردند.

در حدود ساعت ۶ بعد از ظهر وقتی ده‌ها نفر پیش از نماز مغرب درون مسجد مکی جمع شده بودند دو ماشین با پلاک نامشخص در خیابان خیام به سمت مسجد به حرکت در آمده و مسافران آن به سمت افراد در خیابان شلیک کردند. دو ساکن زاهدان گفتند که یک نفر به سمت ماشین‌ها تیراندازی کرد و چهار نفر را کشتند که بعداً به عنوان مقامات امنیتی تعیین هویت شدند. سید علی موسوی، فرمانده اطلاعات سپاه پاسداران در استان یکی از این افراد بود. آنها گفتند که مأموران امنیتی سپس فرد تیرانداز را کشتند. یک ساکن محلی گفت:

من برای نماز مغرب حدود ساعت ۵ یا ۵:۱۵ بعد از ظهر به مسجد مکی رفتم. مسجد دو طبقه است و من توانستم دو ماشینی را ببینم که وارد خیابان شدند و نیروها راه می‌رفتند و به همه شلیک می‌کردند. مردم در خیابان روی زمین می‌افتادند و به درمانگاه کوچکی برده می‌شدند که داخل مسجد است. من از پنجره‌ای که شکسته بودیم صداهایی را می‌شنیدم. شنیدم نیروها گفتند که به موسوی شلیک کرده‌اند. بعداً از [اعلامیه دولتی] متوجه شدم که فرمانده نیروها بوده است که تیر خورده است. و آنها سپاهی بودند. ما نمی‌دانستیم چه کسانی هستند چون لباس بلوچی پوشیده بودند. ما فکر می‌کردیم پلیس به ما شلیک می‌کند.

منبعی با شناخت نزدیک از وضعیت گفت که حداقل ۱۵ نفر در این حادثه زخمی شده‌اند.

در مصاحبه‌ای که قابل دسترسی عمومی است، ابراهیم پرنیان، پدر امیرحسین پرنیان ۱۹ ساله، گفت پسرش بین ۶:۴۰ و ۶:۵۰ در گوشه شرقی مسجد مکی ایستاده بوده است. ریگی در ویدیوی خود گفت که او پس از نماز و غروب آفتاب آماده ترک مسجد می‌شده است که مردم مرد جوانی را می‌آورند که در پتو پیچیده شده بود و بعداً به عنوان امیرحسین پرنیان شناسایی شد. همراهان پرنیان به ریگی گفتند که او در نزدیکی مسجد از چشم هدف گلوله قرار گرفته است. ریگی از کسی می‌خواهد سر پرنیان را در آغوش بگیرد که خون باعث خفگی او نشود و او پرنیان را به بیمارستان برساند. با وجود نشان دادن لباس سفید و فریاد زدن این که او در حال انتقال فردی مجروح است اما این بار نیروهای امنیتی از هر دو طرف خیابان به ماشین او شلیک کردند و ریگی را از پا زخمی کردند.

دو منبع که در نزدیکی مسجد بودند گفتند که درآن منطقه تا شب صدای گلوله به گوش می‌رسید.

ویدیویی که توسط یکی از ساکنان در اختیار دیده‌بان حقوق بشر قرار گرفته است و بعد از ۵:۳۰ بعد از ظهر روز ۳۰ سپتامبر ضبط شده است گروهی از افراد را در حال راه رفتن در قسمت شمال شرقی مسجد نشان می‌دهد، در حالی که صدای تیراندازی از دور قابل شنیدن است.

بعضی افراد از وندالیسم و تخریب اموال در همان روز خبر دادند. دیده‌بان حقوق بشر ویدیویی منتشر شده در فیس‌بوک در ۱ اکتبر را راستی‌آزمایی کرد که نشان می‌دهد پس از متفرق شدن اعتراضات در نزدیکی مسجد مکی، مرکز جراحی نبوت به آتش کشیده شده است.

تیراندازی‌ها درنقاط دیگر زاهدان در۳۰سپتامبر: گزارش‌های شاهدان و ویدیوهای تأییدشده توسط دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهند که اعتراضات در۳۰ سپتامبر به مناطق دیگر زاهدان کشیده شد ونیروهای امنیتی از نیروی قهریه کشنده غیرقانونی درمحله شیرآباد شهر استفاده کردند.

چهار ویدیوی آپلود شده درتلگرام و راستی‌آزمایی‌شده توسط دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهد معترضانی در ۳.۶ کیلومتری شمال، ۲.۵ کیلومتری شمال غربی، و ۲ کیلومتری شرق کلانتری ۱۶ به ماشین پلیس آتش‌گرفته‌ای سنگ می‌زنند، به یک پایگاه بسیج کوکتل مولوتف پرتاب می‌کنند، و کنار سوپرمارکتی به آتش کشیده‌شده تظاهرات می‌کنند. چهار نفر گفتند که آنها هلی‌کوپترهایی را دیدند که در مناطق مختلف شهر پرواز می‌کردند. یک نفر توصیف کرد که کسی از هلی‌کوپتری استتار شده در منطقه‌ای نزدیک به مسجد تیراندازی کرده بود.

دیده‌بان حقوق بشر نتوانست شلیک به معترضان دراین مناطق را تأیید کند.

اما یک منبع مطلق گفت که او حدود ساعت ۲ بعد از ظهر جسد امید سارانی، ۱۳ ساله، و مردی ۲۱ ساله را در یکی از گوشه‌های میدان کارگر، حدود ۲.۵ کیلومتری شمال شرقی کلانتری ۱۶ در محله شیرآباد دیده است. میدان حدود ۲۰۰ متر جنوب کلانتری ۱۳ قرار دارد.

دیده‌بان حقوق بشر دو ویدیوی منتشر شده درتلگرام در اول اکتبر و ضبط شده در شیرآباد بین ساعت‌های ۴:۲۰ و ۵:۲۰ بعد از ظهر در ۳۰ سپتامبر را راستی‌آزمایی کرد که کشته‌شدن یک پسر کنار میدان کارگر را نشان می‌دهند. ویدوی اول، که هشتاد متر در شمال کلانتری ۱۳ ضبط شده است، گروهی از معترضان را نشان می‌دهد که در خیابان کنار آتش ایستاده‌اند و همزمان با بلند شدن صدای تیراندازی اشیایی را به سمت کلانتری پرتاب می‌کنند. حداقل سه کودک در میان این معترضان دیده می‌شوند- دو نفر از آنها که به کلانتری نزدیک‌تر هستند کنار هم ایستاده‌اند و یکی سراپا سفید پوشیده است و دیگر سراپا آبی کمرنگ پوشیده است.

ویدیوی دوم، که لحظاتی پس از اولی و در همان مکان ضبط شده است، نشان می‌دهد معترضان برای حمل کودک با پوشش آبی کمرگ می‌دوند و پسر سفیدپوش با خون پاشیده‌شده روی پاچه راست شلوارش فرار می‌کند. جمعیت پسر آبی‌پوش را از کلانتری دور می‌کنند و جسدش را در خیابان می‌گذارند و جراحتی بزرگ را بر گونه راستش دیده می‌شود. خون زیادی از پسر می‌رود و در ویدیو تحرکی از او دیده نمی‌شود.

ویدیویی که توسط منبعی محلی در اختیار دیده‌بان حقوق بشر قرار گرفت پسر را نشان می‌دهد که با چشمان باز روی زمین است و صدایی می‌گوید که تاریخ ۳۰ سپتامبر است و پسر کشته‌شده ۱۱ سال سن داشته است.

تیراندازی‌ها در اول و دوم اکتبر: اعتراضات در زاهدان در روزهای پسین ادامه یافت. یک شاهد گفت که در اول اکتبر مردان مسلحی که به نظر می‌آمد نیروهای امنیتی از مسجدی در محله شیرآباد باشند به سمت شش مرد جوان شلیک کردند که از نزدیکی مسجد عبور می‌کردند و خدانور لجه‌ای را مجروح کردند. نیروهای امنیتی سپس با ماشینی که از پارکینگ مسجد خارج شود محل را ترک کردند. لجه‌ای حدود ساعت ۱۰ شب روز بعد در بیمارستانی در زاهدان فوت کرد.

منبعی مطلع گفت که در روز دوم اکتبر حدود ساعت ۸ شب در خیابان کشاورز ۱۰ زاهدان گلوله‌ای مرگبار به گردن سلیمان عرب برخورد کرد که سوار بر موتورسیکلت بوده است. ساکنان محل معتقدند سلاح استفاده‌شده تفنگ جنگی به سبک کلاشنیکف بوده است که از بام ساختمانی سه طبقه در خیابان و توسط اعضای نیروهای امنیتی شلیک شده است. پس از تیراندازی، ساکنان، عرب را به بیمارستان محلی منتقل کردند.

تیراندازی‌ها در ۲۸ اکتبر: تصاویر ویدیویی نشان می‌دهند که پس از نماز جمعه ۲۸ اکتبر گروهی از معترضان در خیابان‌های نزدیک به مسجد مکی و دیگر محله‌های شهر جمع شدند. حال‌وش گزارش داد که مقامات از نیروی قهریه کشنده برای متفرق کردن افرادی استفاده کردند که در حال پرتاب سنگ بودند. گروه‌های محلی نام ۳۵ نفر مجروح‌شده در اعتراضات آن روز و دو کودک، عادل بریچی کوچک‌زایی ۱۳ ساله و امید نارویی ۱۶ ساله را ارائه کردند که در اطراف میدان کوثر هدف گلوله قرار گرفته و کشته شدند.

یک منبع آگاه گفت که کوچک‌زایی بعد از ساعت ۲ بعد از ظهر در حال رفتن به خانه پدربزرگش بوده است که در پارک و زمین فوتبال نزدیک میدان کوثر از ناحیه گردن هدف گلوله قرار می‌گیرد. این منبع گفت «مردم اول جسد عادل بریچی را برای ۱۰ متر حمل می‌کنند و سپس به خاطر تیراندازی مجبور به فرار می‌شوند». او اضافه کرد «۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا تیراندازی نیروهای امنیتی کم شود و مردم بتوانند جسد عادل بریچی را از میدان به خیابان مکران ببرند و آنجا او را در ماشین شخصی بگذارند تا به درمانگاه مسجد مکی منتقلش کنند».

پزشکان در مسجد کوچک‌زایی را فوت کرده تشخیص دادند اما او و ۱۲ فرد مجروح دیگر را به بیمارستان خاتم انتقال دادند. پلیس و دادستانی به اعضای خانواده گفته‌اند که آنها نیازمند تصاویر ویدیویی این تیراندازی هستند تا مرگ او را مورد تحقیق قرار دهند و مدعی هستند که رویه مناسب مراجعه به پلیس برای بازرسی رعایت نشده است.

منبع آگاه گفت امید نارویی ۱۶ ساله منزلش را ترک کرد تا نان بخرد و بین ۱:۱۵ و ۱:۳۰ در نزدیکی بازار میدان کوثر هدف سه گلوله قرار گرفت. گلوله‌ها به صورت او کنار چشم‌ها و گوش‌هایش اصابت کردند. این منبع گفت که حوالی ۵ یا ۶ بعد از ظهر مرگ او به خانواده‌اش اطلاع داده شده است.

دیده‌بان حقوق بشر پنج ویدیوی منتشرشده درتلگرام و توییتر را راستی‌آزمایی کرد که در ۲۸ اکتبر بین ظهر و ۱:۳۰ بعد از ظهر ضبط شده‌اند و شلیک سلاح و گاز اشک‌آور توسط مأموران پلیس به سمت معترضان در خیابان خیام در شرق مسجد مکی را نشان می‌دهند. دو ویدیوی ضبط شده نزدیک‌تر به ظهر- یکی از بامی درنزدیکی ودیگری ازسطح زمین– معترضان را درحال حرکت از میدان خیام به سمت شرق همزمان با صدای تیراندازی نشان می‌دهند. سه ویدیوی دیگر معترضان را درحال حرکت به سمت چهار ماشین امنیتی مستقر شده در۳۵۰ متری شرق میدان وخطی از حدود ۳۵ مأمور امنیتی نشان می‌دهد که حداقل هفت نفرشان کنار موتورهایی ایستاده یا روی آنها نشسته‌اند. در ویدیوهای اخیرتر، معترضان کنار آتشی در تقاطع خیابان‌های خیام و مدرس جمع شده‌اند وشعار می‌دهند و اقدام به پرتاب سنگ می‌کنند در حالی که صدای تیراندازی می‌آید و یک قوطی که دود سفید بیرون می‌دهد درنزدیکی مورد استفاده قرار گرفته است.

https://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/more/105017/

--------------- 

دیده‌بان حقوق بشر: «جمعه خونین» زاهدان مرگبارترین سرکوب سال ۲۰۲۲ درایران بود 

https://www.radiofarda.com/a/hrw-reports-iran-zahedan-s-bloody-friday-crackdown-this-year-s-deadliest/32189323.html