شماری از
فعالان مدنی و سیاسی قومیت های ایران «جنبش
تحصیل به زبان مادری» را راه‌اندازی کرده، خواستار حمایت از «حق آموزش
به زبانهای مادری» درسراسر این کشور شدند.در این کمپین که تا روز دوم اسفند مصادف با روز جهانی زبان مادری ادامه
خواهد داشت، فعالان ایرانی از قومیتهای تُرک آذری، کُرد، بلوچ، عرب و ترکمن برای برخورداری
از حق تحصیل به زبان مادری در این کشور، به جمع‌آوری امضاء می پردازند.
این کمپین اعلام کرده است که درپایان روز اعلام شده، متن نامه ای به
همراه اسامی امضاء‌کنندگان را به نهادهای بين المللى مرتبط و سازمان‌هاى حقوق‌بشری
ارسال خواهد کرد.
يوسف عزيزى
بنى طرف دبیر «کانون مبارزه با نژادپرستی و عرب ستیزی در ایران» و يكى از مؤسسسان
كمپین مى گويد : این کمپین می تواند سکوی پرتابی برای هماهنگی هرچه بیشتر مطالبات
قومیتها درايران باشد.
عزیزی گفت:
«به اعتقاد ما، موضوع آموزش به زبانهای غیرفارسی، ربطی به فرهنگستان زبان فارسی
ندارد و دولت آقای روحانی، اگر واقعا وبه طور جدی قصد دارد طرح تدریس به زبان
مادری درمدارس را به اجرا در آورد باید محکم بایستد و دربرابر تندروهای ملی گرا واسلام
گرا عقب نشینی نکند.»
او افزود: »
ما از همه شخصیت ها و نهادهای مدنی، فرهنگی،سیاسی و حقوق بشری ایران انتظار داریم
سکوت خودرا بشکنند ودربرابر دیدگاه های ضدانسانی فرهنگستان زبان فارسی ودیگر احزاب
و نهادهای ناسیونالیست افراطی موضع بگیرند.»
جمال پورکریم
فعال سیاسی کرد واز اعضای کمپین گفت: علیرغم اینکە درقانون اساسی ایران بر تحصیل
بە زبانهای مادری درمقاطع تحصیلی اشارە شدە، ولی تاکنون بە بهانەهایی همچون
بهانەهای اخیر فرهنگستان زبان و ادب فارسی کە زبانهای دیگر بە زیان زبان فارسی
خواهند بود ، این حق مسلم و ابتدایی از قومیتها سلب شدە است.»
متن بیانیە کمپین
براساس
اعلامیه‌ی جهانی حقوق زبانی، «حق تحصیل به زبان مادری حق طبیعی و دمکراتیک همه
کودکان درایران است». «جنبش تحصیل به زبان مادری» در ایران رو به گسترش دارد. همه
روزه، شمار بیشتری از والدین در جای جای ایران به این جنبش می‌پیوندند و خواهان
تحصیل فرزندانشان در مدارس به زبان مادری خود هستند. محرومیت از تحصیل به زبان مادری،
افزون بر صدمات روحی برای کودکان، ناقض حقوق برابر شهروندی در ایران است. «جنبش
تحصیل به زبان مادری» برای آن که بتواند گام‌های موثرتری بردارد، نیاز به پشتیبانی
مردم آزادیخواه و نهادهای سیاسی و مدنی ایران دارد. همزمان با گسترش این جنبش،
اقتدارگرایان جمهوری اسلامی ایران در یکی از نهادهای فرهنگی خویش یعنی «فرهنگستان
زبان و ادب فارسی» نگرانی خود را نسبت به تدریس به زبانهای مادری اعلام کردند.
برخی از اعضای این فرهنگستان گفتند که تحصیل قومیتهای غیرفارس به زبان مادریشان
«بوی توطئه می‌دهد» و باعث «تضعیف زبان فارسی» می‌شود! ناسیونالیست‌ها و
اسلامگرایان تندور جمهوری اسلامی با این استدلال معیوب و غیردمکراتیک می‌کوشند از
تحقق حقوق دمکراتیک تحصیل کودکان به زبان مادریشان، جلوگیری کنند. ما مواضع اخیر «فرهنگستان
زبان و ادب فارسی» را در تعارض با منشور جهانی حقوق‌بشر واعلامیه‌ی جهانی حقوق
زبانی می‌دانیم…
به باورما،
«جنبش تحصیل به زبان مادری» نه تنها مخالف هیچ گروه ملی، قومی و
زبانی نیست، بلکه درجهت تقویت همبستگی انسانی در سراسر کشور است. ضروری‌ترین
مطالبه این جنبش در شرایط کنونی اقدام عاجل برای تحصیل کودکان به زبان مادری – اعم
از ترکی، کُردی، بلوچی، عربی، ترکمنی و… – درمناطق قومی آنها‌ست. دولت جمهوری
اسلامی ایران مسئولیت دارد تا خواسته دمکراتیک «تحصیل به زبان مادری» کودکان
غیرفارس را به اجرا در آورد. این خواسته مردمان ایران هنگامی تحقق می‌یابد که فضای
فرهنگی کشور، گشایش یافته و بودجه فرهنگی برای تحصیل همه کودکان به زبان مادریشان
به طور عادلانه تقسیم شود. بی‌توجهی دولت جمهوری اسلامی ایران به این مطالبات به
حق مردم، راهی جز اعتراض به سیاست‌های این دولت و انتقال این اعتراضات به نهادهای
بین‌المللی (یونسکو و شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد) در پیش پای آنان نمی‌گذارد.
کوشش برای تحقق مطالبه‌ی «تحصیل به زبان مادری» زمینه‌های اتحاد سراسری مردم در
ایران را فراهم می‌سازد.
برگرفته از وئب لاگ
ترکمنصحرا گلوبال
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر