۱۴۰۴ شهریور ۱۳, پنجشنبه

گفتگودرباره بحران حافظه ی تاریخی وجمعی در ایران

گفتگو درباره بحران حافظه تاریخی ونیز حافظه جمعی و نیز اهمیت آن برای قومیتها و ملیتها وغیره در ایران

https://youtu.be/qgjCWeZzTrQ?si=9qoDWwWSBPil1ox4

بحران حافظه ی تاریخی وجمعی در ایران

حافظه ی تاریخی و جمعی چیست؟ آیا ایرانیان از نبود و کم‌بود حافظه ی تاریخی رنج می‌برند؟ چه نسبتی میان حافظه ی جمعی و فرهنگ یا سنت تاریخ‌نویسی هست؟

آشکارا پس‌وپشت هیچ ملت و سرزمینی خالی نیست. یعنی هیچ ملت و سرزمینی از زیربوته نیامده است. هر ملتی دریک معنا تاریخی ویژه دارد؛ ومی‌توان درشرایط مناسب توضیح داد آن هویت ملی ازکجا آمده است؛ چه‌گونه برآمده است؛ وبه کدام سرنام‌ بزرگتری می‌رسد. اگر تاریخ را به رخ‌دادهای گذشته فروکاهیم، هیچ سرزمینی بی‌‌تاریخ نیست؛ و نبوده است. اما اگر تاریخ نوشتن تاریخ وخودآکاهی به آن رخ‌دادها باشد، داستان دگرگون می‌شود؛ مردمانی همانند یونان با ایران بسیار گوناگون هستند. آن‌ها نه‌تنها تاریخ خود را نوشته‌اند که تاریخ هم‌سایه‌گانی همانند ایران را هم نوشته‌اند. چه تفاوتی میان حافظه ی تاریخی درغرب یونانی وشرق ایرانی هست؟ دراین چشم‌انداز آیا می‌توان کشورها وسنتها را به دو بخش تاریخ‌دار و بی‌تاریخ بخش کرد؟ آیا ما ایرانیان گرفتار بی‌تاریخی هستیم؟ و انحطاط، پس‌مانده‌گی، درمانده‌گی، استبداد یا فرومانده‌گی در فرآیند گذار از سنت به جهان‌ها ی جدید و نوینش نام دیگر همین بی‌تاریخی وبحران درحافظه ی جمعی است؟ منحنی‌های پخش طبیعی Normal distribution curves)  چه می‌گویند؟ و ما را در کجا قرار می‌دهند؟

    این همه را با سعید پیوندی که یکی از چهره‌ها ی جمهوری‌خواه برجسته ی دانشگاهی و سیاسی است درمیان گذاشته‌ام و در پی آن بوده‌ام که داشته‌ها و ناداشته‌ها ی خود در ایران، و در گستره ی فرهنگ را پوست‌گیری کنم. در این برنامه از او ‌جامعه‌شناسی برجسته است، پرسیده‌ام: ریشه‌ها ی بحران در حافظه جمعی در ایران به کجا می‌رسد؟ و اگر ایرانیان گرفتار بحران، آشفته‌گی یا حتا بی‌حافظه‌گی تاریخی هستند، هویت ایرانی چه‌گونه بالا می‌آید؟ گذشته در این بحران چه‌گونه به حال و آینده پیوند می‌خورد؟ آیا شکست‌ها ی ایرانیان در جهان معاصر در استقرار دمکراسی، و .. با این بحران هم‌وندی دارد؟ برای خودپایی از حافظه ی جمعی چه نسبتی باید میان سپهر سیاسی و گستره ی همه‌گانی باید تعریف شود؟ تا چه میزان جدایش میان سپهر سیاسی و گستره ی همه‌گانی به این فرآیند کمک می‌کند؟ آیا با چیره‌گی سیاست بر گستره ی همه‌گانی در بنیادها امکانی برای برساختن حافظه ی جمعی پویا و ملی وجود دارد؟ چه‌گونه می‌توان حافظه ی جمعی را از دست‌اندازی سیاست‌مدارها و جریان‌ها ی چیره دور داشت؟

با بازخوردها و پسند و‌ پشتیبانی(سای‌سکرایب) خود ما را درگسترش ارزش‌های نوین یاری کنید.