مجموعه گردشگری آرامگاه مخدومقلی فراغی دارای مسجد میشود

ساخت مسجد مجموعه گردشگری آرامگاه مختومقلی فراغی درحال اتمام کار است  

تركمن سسي- فرماندار مراوه تپه گفت:کار ساخت مسجد مجموعه گردشگری آرامگاه مختومقلی فراغی ….. درحال اتمام کار است.
به گزارش تركمن سسي به نقل از راه اترک، اسماعیل تاجی قره جه، فرماندار مراوه تپه با اعلام پیشرفت خوب کار پروژه های مجموعه گردشگری مختومقلی فراغی گفت: جهت رفاه حال مردم با کمک سپاه، اداره میراث و خیرین مردمی، کار ساخت مسجد این مجموعه آغاز شده وان شاء الله به زودی قابل بهره برداری خواهد شد.
ساخت آغازین این مسجد توسط سپاه پاسداران شهرستان مراوه تپه آغاز شد.
تاجی قره جه درخصوص هزینه های انجام شده برای ساخت این مسجد نیز گفت: 350 میلیون تومان تا کنون برای ساخت مسجد هزینه شده که این مبلغ توسط سپاه، اداره میراث فرهنگی وخیرین هزینه شده است. 
آرامگاه مختومقلی فراغی، شاعر وعارف بزرگ ترکمن در روستای آق توقاي ازتوابع شهرستان مرزی مراوه تپه دراستان گلستان قرار دارد.%   *- برگرفته از سایت turkmensesi.net  يكشنبه 26 فروردين 1397   

نوشته ئی بیاد زنده یاد قربان شفیعی ویا آرقا

اشاره : زنده یاد قربان شفیقی که آرقا نیز گفته می شود یکی از بنیانگذاران "کانون فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن" و نیز "ستاد مرکزی شوراهای ترکمنصحرا" درگنبد می باشد. او درآق قالا با اصابت تیری که بطور سهوی رها شده بود زحمی شده، حدود یک هفته بعد درتهران دربیمارستانی درگذشت.    

آرقا

درمیان هرقوم وملتی هستند افرادی که به خاطر خدمات وتأثیرگذاری شان بر جامعه وفرهنگ، درزمان حیات ویا مدتی بعد از مرگ شان مورد تقدیر و تجلیل قرار می گیرند، عده ای بی آن که کار خاصی انجام داده باشند بنا بر هر دلیلی مورد تحلیل قررار می گیرند. عده ای هم هستند که منشا اثر و تغییر قرار می گیرند اما به دلیل وضعیت حاکم برای مدتی در هاله ای از گمنامی قرار می گیرند. در این جا میخواهم درمورد یکی از همین افراد دسته سوم بگویم.

او در بندر ترکمن به دنیا آمد. نام پدر بزرگش (قربان شفیقی) را بر او نهادند. به همین خاطر او را کاکا صدا می کردند. خانواده اش در زمانی که او هشت ساله بود به علت فشار اقتصادی ونداری به همراه والدین و خواهرش مجبور به مهاجرت به گنبد شد. در زمانی که دوم دبیرستان بود مادر عزیزش را از دست داد. یتیم ماندن و وضعیت بد اقتصادی خانواده او را در شرایط دشواری قرار داده بود. از این رو نخستین معلم قربان در زندگی اش رنج او و اندوه دیگران بود. او در تلاطم رنج و فشار درد های ناشی از نابرابری های اجتماعی و فرهنگی پرورش یافت. اما او به جای تسلیم در مقابل ناملایمات زندگی به چالش و دست پنجه نرم کردن با آن ها پرداخت، نه گفتن را یاد گرفت و آموخت که در برابر زور و زورمداران باید ایستاد. و آموخت که این ایستادگی بدون دانش وآگاهی و هزینه دادن راه به جایی نمی برد. او همزمان، به کسب دانش از یک سو و کار و فعالیت اجتماعی از سوی دیگر، پرداخت.

در پشت چهره آرام و متین او روح سرکشی قرار داشت. این روح سرکش او با تجارب اجتماعی و آگاهی و دانش در هم آمیخت و ازاو جان شیفته ای آفرید، جانی که با وجدانی بیدار با انسان ها و مسایل انسانی برخورد می کرد

قربان با متانت و فروتنی بی غل وغش خود دوستان و رفقایش را آرقا صدا می کرد. آرقا در زبان ترکمنی به معنای رفیق، پشتیبان و یاور است. این کار او باعث شد که به تدریج به او لقب آرقا داده شود. او در حل مشکلات آنها صادقانه و با تمام وجود مایه می گذاشت و اکثرا نیز عاقلانه ترین راه حل ها را می یافت

زندگی آرقا کوتاه بود ولی شخصیت او ژرف و دارای ویژگی هایی بود که ما نمونه های بسیار معدودی مثل او را درتاریخ ترکمن های معاصر داریم. او نمونه برجسته یک انسان مسئول بود که زندگی را درجریان سکون آن نمی جست، او سکون و ایستایی را گندیدگی و مرگ می پنداشت. او درجستجوی دنیایی دیگر، دنیایی بهتر بود. او حماسه گوراوغلی و مردانگی ها وحتی حیله گری های گوراوغلی را دوست می داشت. آرقا انسان ها را آنگونه که بودند می دید و احترام می گذاشت. به همین خاطر نیز دوست نداشت به دوستان و رفقایش درس اخلاق دهد. این ویژگی او باعث اعتماد اخلاقی دیگران به او گردید.

در روند مبارزات سیاسی نیز او رهبر سازمانگری بود. مدیریت او در جنبش های اعتراضی دانشجویان تهران، نقش سازمان گرانه آرقا درایجاد هسته های سیاسی مخفی، ومتشکل وفعال کردن اکثر ترکمن های مقیم تهران(با کمک و همیاری زنده یادهایی چون گورگن بهلکه، تاشان بهروزو دیگران) و براه انداختن برنامه های شعر خوانی ترکمنی و نقش مؤثر او درپیوند دادن دانشجویان و روشنفکران ترکمن سراسر ایران وبالاخره نقش بی بدیل او در تدوین و تنظیم برنامه های جنبش ملی ترکمنها درسال٥۷ ازجمله کارهای اوست.

آرقا به صحرای ترکمن عشق می ورزید و جان شیفته او که برای ساختن صحرایی پر از عشق و آرامش قرار و آرام نداشت، و هیچ گونه ظلم و زورگویی را برنمی تابید و برای از بین بردن هر ستمی عزیزترین گوهر وجودش، جان شیرنش را در این راه نهاده بود به طور تصادفی، تصادفی شوربختانه و شوم، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بعد از چندین روز جدال با مرگ در پانزدهم فروردین ۱٣٥۸ ، روزی که جنگ گنبد خاتمه یافت و کبوتر صلح بر فراز گنبد به پرواز درآمد، چشم از جهان فروبست. و اما ما به "جستجوی او بر درگاه کوه" در آغوش صحرا و "در آستانه باد و علف" گریه کردیم. اما از او جز نام، نامی نیکو در دل صحرای باقی نماند. "و اما ما همچنان دوره می کنیم شب را و روز را".

لینک مطلب درگروه تلگرامی "سو" https://t.me/ateshsu/75

 لینک مطلب در نشریه گفتمان ترکمن

https://turkmentalk.wordpress.com/2018/04/09/%d8%a2%d8%b1%d9%82%d8%a7/#more-21956

بیانیه شورای هماهنگی درخصوص تشکیل حزب چپ ایران

بیانیه شورای هماهنگی سازمان فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن بمناسبت اعلام موجودیت حزب چپ ایران با عنوان:

تشکیل حزب چپ ایران موجب حوشحالی نیروهای برابری طلب دموکرات ملیتهای ایران شد

 بخش بزرگی از نیروهای چپ کشورمان بدنبال چندین سال تلاش و کوششهای فراوان در روز12 فروردین موفق شدند تشکیل "حزب چپ ایران" را اعلام کنند.

 شورای هماهنگی سازمان فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن از تشکیل حزب چپ ایران استقبال میکند واین موفقیت را بهمه تشکلهای برگزار کننده "کنگره مشترک" ونیز بهمه کسانیکه خود را درصف نیروهای چپ ایران و جهان میدانند تبریک گفته آرزوی موفقیت های روز افزون دارد. 

 شورای هماهنگی تشکل فرهنگی وسیاسی ترکمنصحرا از زمانی که مطلع شد که جمعی از فعالین چپ متشکل درسه تشکل بنام های سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت و" کنشگران چپ" در راه وحدت می کوشند با علاقمندی خواهان موفقیت و پیروزی آنها در راه وحدت نیروهای چپ ایران بوده است.

ما انتظار داشتیم آنها با درنظر گرفتن نیاز اجتناب ناپذیر کشور کثیرالمله مان به دموکراسی وعدم نقض حقوق بشر حداقل واژه ی دموکراتیک را درنام تشکل جدیدشان داشته باشند. ولی متاسفانه عامل فرهنگی دیرپایی که ریشه درپیش از "کنگره ی بزرگ مغان" درتاریخ ایران وآغاز مدرنیته درتاریخ جهان دارد حتی درمیان فعالین چپ عدالتخواه ایران که همگی مدعی سکولاریست بودن هستند نیز گاهن ابراز وجود می کند. واقعیت این است که فعالین چپ دراروپای مرکزی ویا درکشورهای عضو اتحادیه اروپا با مشکل عدم وجود دموکراسی وپایمال شدن حقوق بشر مواجه نیستند. ولی درایران دیکتاتوری و استبداد دینی حاکم بوده فضای کاملن متفاوتی برقرار است. بدین جهت نیروی اساسی فعالین چپ ایران نیز فرار کرده درکشورهای مذکور زندگی وفعالیت می نمایند. 

 این یک واقعیت تاریخی است که بدنبال تغییر وتحولات جهانی بویژه پس از فروپاشی "اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی" و"اردوگاه سوسیالیستی عملن موجود"، صف بندی نیروهای طرفدار عدالت و دموکراسی ابتدا در فضای آزادی و دموکراتیک پایدار اروپای مرکزی دگرگون شد. بطوریکه جناح چپ سوسیال دموکراسی با طرفداران "سوسیالیزم دموکراتیک" از میان مارکسیست- لنینیستهای "دوره جنگ سرد" صف بندی جدیدی بنام "حزب چپ" را بوجود آوردند. حال شکل گیری حزب چپ از نحله های فداییان خلق ایران نشان داد صف بندی نوین رو به گسترش است واز قاره اروپا فراتر رفته حالت جهانشمول بخود گرفته است.

شورای هماهنگی تشکل فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن ایران با وجود بهره نگرفتن چپهای فدایی خلقهای ایران از واژه‌ی "دمکراتیک" درشرایط  حاکمیت استبدادی مذهبی که کشورمان ایران را به فقر و فلاکت کشانده وموجب جنگ و جدل خانمانسوز در منطقه شده، امیدوار است تشکیل "حزب چپ ایران-فدائیان خلق" سرآغاز روندی برای وحدت کل نیروهای چپ دموکرات ایران گشته دراستقرار دموکراسی وازمیان بردن هرنوع تبعیض برمبنای حقوق بشر نقش بسزایی ایفا نماید. 

پیروز باد وحدت نیروهای ضد تبعیض و نابربری وبرقرارباد نطام فدرالیزم دموکراتیک درایران و جهان

 شورای هماهنگی سازمان فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن 

 06.04.2018 – 17.01.1397 

بیانیه تشکلهای حقوق بشری خلقهای زیرستم دوگانه درحمایت ازاعتراضات خلق عرب اهواز

از8م فروردین1397 اقشار مختلف مردم اهواز برای اعتراض به نفی واقعیت وجودی عربها دربرنامه "کلاه قرمزی" تلویزیون جمهوری اسلامی به خیابانها آمدند و ضمن محکوم کردن سیاستهای تبعیض آمیز صدا وسیمای جمهوری اسلامی خواهان عذر خواهی مسئولین دولت از ملت عرب بخاطر این توهین آشکار شدند. اما متاسفانە بجای عذرخواهی، نیروهای ضد شورش با گلوله و گاز اشک آور به تظاهرات مدنی مردم اهواز حمله کردند و تعداد زیادی را زخمی و دستگیر نمودند.

حمله به تظاهرات مسالمت آمیز مغایر با منشور حقوق بشر و کنوانسیون های بین المللی و همچنین اصل ۲۷ قانون اساسی خود جمهوری اسلامی است. رشد آگاهی و هویت یابی ملل غیر فارس دیگر اجازه نمی دهد که جمهوری اسلامی بیش از این به ستم و تبعیض ادامه دهد. بە همین جهت بدنبال رفتار خشونت آمیز حکومت، تمام شهر های خوزستان شاهد اعتراضات و تظاهرات علیه سیاستهای جمهوری اسلامی در منطقه شدند .تظاهر کنندگان علاوه بر محکوم کردن تلویزیون جمهوری اسلامی، به خشکاندن رود کارون و تخریب محیط زیست خوزستان و نیز عدم پرداخت حقوق کارگران صنایع فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه معترض شدند ومیخواستند که به تبعیض های آشکار اتنیکی ونگاه نژادپرستانه نسبت به عرب های اهواز پایان داده شود. تظاهر کنندگان به ستم ملی و محروم کردن کودکان عرب از آموزش به زبان مادری و نیز به عدم ایجاد اشتغال دراستان و بیکاری جوانان اعتراض می کردند و خواهان آن بودند که به سیاست عرب ستیزی پایان داده شود.

حذف سمبل عرب روی نقشه جغرافیای ایران قطره ای بود که کاسه صبر ملت عرب اهوازی را لبریز کرد. منطقه انبار نفت و دارای خاک حاصلخیز است اما ملت عرب روی دریای نفت در فقر و محرومیت زندگی می کند و حقوق ملی، فرهنگی، زبانی و انسانی آنان نفی می شود.

با گذشت یازده روز از آغاز اعتراضات، گزارشها حکایت از ادامه تظاهرات در محلات مختلف اهواز و شهرهای دیگر خوزستان دارد. طبق اظهارات فعالان حقوق بشر عرب اهوازی تاکنون ۱۷۲ نفر زن و مرد دستگیر و زندانی شده اند و تعدای از بازداشت شدگان نیز کمتر از ۲۰ سال دارند. همچنین خبر هایی از کشته شدن دو نفر از دستگیر شدگان در زیر شکنجه وجود دارد. آتش زدن قهوه خانه ای که محل تجمع فعالان فرهنگی اهوازی بوده و شانزده نفر در آنجا جان خود را از دست داده اند به عوامل اطلاعاتی جمهوری اسلامی نسبت داده می شود .

ما فعالان حقوق بشر ملل غیر فارس از اعتراضات برحق و مسالمت آمیز ملت عرب اهوازی حمایت می کنیم وخواهان آزادی فوری کلیه دستگیر شدگان ومعرفی و محاکمه عوامل سرکوب مردم هستیم. جمهوری اسلامی باید حقوق ملی همه ملل غیر فارس درایران را برسمیت بشناسد. ازسیاستهای نژاد پرستانه دست بردارد وبه تبعیض های سیاسی، اقتصادی واجتماعی وفرهنگی پایان دهد.

۱۸ فروردین ۱۳۹۷- 07.04.2018

- انجمن حقوق بشر آزربایجان "ارک"

- مرکز حقوق بشر زا گرس

- مرکز حقوق بشر اهواز

- مدافعان حقوق بشر ترکمن صحرا

- سازمان حقوق بشر کردستان-روژهلات

- کمیته حقوق بشر قشقائی مستقر در سوئیس

- گروه حقوق بشر بلوچستان  BHRG 

-*-برگرفته ازنشریه مدافعان حقوق بشر ترکمنصحرا- المان

http://kdhbt.blogspot.de/2018/04/blog-post_6.html

هشدار کنگره ملیتهای ایران فدرال درخصوص دخالتهای رژیم درمنطقه وخطر بروزجنگ

مردم مبارز ایران

سازمان ها و احزاب سیاسی

جامعه محترم بین الملل

جمهوری اسلامی ایران در طول عمر ننگینش بقای خود را در ایجاد بحران، چه در داخل و چه در خارج ازمرزهای کشور جستجو نموده است. رژیم بر این باور است برای به منصه رساندن امیال توسعه طلبانه خود به این بحرانها دامن بزند. امیال جمهوری اسلامی در راستای متشنج نمودن منطقه و جنگ و خونریزی پیش می رود.

رژیم جمهوری اسلامی دخالت هایش را تحت عنوان حمایت از مستضعفان بیان می کند و درهمین راستا با صرف هزینه های هنگفت که از جیب و سفره مردم ایران فراهم می شوند به دخالت در کشورهای منطقه و بی ثبات نمودن این کشورها مشغول است. به بن بست رساندن روند صلح کشورهای منطقه از جمله فلسطین، سوریه و یمن؛ ایجاد بی ثباتی در برخی کشورها ازجمله عراق و لبنان و اخیرا نیز اقدامات تحریک کننده در مرزها و داخل برخی دیگر از کشورها از جمله اسرائیل و عربستان سعودی، همگی ناشی از سیاست خارجی ویرانگر رژیم می باشد که نتیجه ای جز جنگ و ویرانی برای مردم ایران و دیگر مردم منطقه نداشته و ندارد.

کنگره ملیت های ایران فدرال یادآوری می کند که این سیاست از زبان خمینی سالها پیش به صراحت بیان شد، آنجا که گفت “جنگ نعمت است.” در راستای نیل به همین “نعمت” بود که علیه مردم خود و ملیت های ایران در مناطق مختلف کشور اعلام جهاد کرد و دخالت هایش را در کشورهای منطقه آغاز نمود.

کنگره ملیت های ایران فدرال ضمن محکوم نمودن اقدامات جنگ افروزانه و تحریک کننده رژیم، هشدار می دهد که حاکمان مرتجع جمهوری اسلامی با این حرکات سرمایه های مالی و انسانی کشور را در مسیر منافع مخرب خود استفاده می کند، منافعی که با منافع مردم ایران و ارزش های انسانی همخوانی ندارند. لذا کنگره ملیت ها، تنها راه رهایی مردم ایران و مردم دیگر کشورهای منطقه و جلوگیری از بروز جنگ فراگیر را سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران می داند. کنگره همچنین بار تاکید می کند که در این راستا از هیچ کوششی فرو گذار نخواهد بود و دست همکاری به سوی احزاب و سازمان های سیاسی دراز می کند.

کنگره ملیت های ایران فدرال

۲۹ مارس ۲۰۱۸ برابر با ۹ فروردین

گزارش وهاب انصاری ازده سال کوشش در راه وحدت

وحدت فداییان خلق ایران، درحزب چپ ایران (فداییان خلق) خجسته باد!

وهاب انصاری، اخبار روز، ۱٣ فروردين ۱٣۹۷ - ۲ آوريل ۲۰۱٨ : حدود ده سال پیش زمانی که هیات نمایندگی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) (افتخار حضور درآن را داشتم) درپاریس به هیات نمایندگی سازمان اتحاد فداییان خلق ایران پیشنهاد آغاز مذاکرات برای روند وحدت را داد، انجام و چگونگی وحدت هنوز در هاله ایی از ابهام و همراه با هزاران سوال بود. درآن زمان استدلال اصلی این بود که آنچه که از هردو سازمان در درون و بیرون طرح میشود، نشان از همپوشانی و همراهی در تمامی عرصه های سیاسی، برنامه ایی و تشکیلاتی است، که اینها همراه با اختلافات درهردوسازمان است. میتوانیم با پذیرش دمکراسی درون حزبی که در هر دو سازمان به رسمیت شناخته شده است، با اتکا به نکات مشترک در نظر، برنامه و سیاست در یک تشکل جدید وحدت بکنیم و به جنبش اعلام بکنیم که فداییان بمثابه بخشی ازجنبش چپ ایران، علیرغم تمامی انشعابها وجداییهای گذشته که همراه با درد و حرمان بوده است، میتوانند بر تفرقه و به این درد وحرمانها پایان دهند. افسوس در این روند به هردلیل بخشی از سازمان اتحاد فداییان نیامدند. جایشان خالی است. از نظر من آن بخش هم جدا از اینکه در این روند شرکت نکردند. هرجا که باشند و هستند. جزو نزدیکترین یاران ما و از عزیزان ما هستند. عزیزانی که میتوانیم و باید راه آینده را، راه استقرار دمکراسی برای کشورمان را با هم هموار بکنیم. این وحدت و تشکیل "حزب چپ ایران (فداییان خلق)" پیروزی آنان و تشکیل حزب همکار ومتحد آنان باید فهمیده شود و در عمل باید تلاش بکنیم که با آن بخش از اتحاد فداییان که یار و یاور وعزیزان ما هستند، همکار و یار و متحد باشیم. شخصا امید فراوان دارم که چنین هم خواهد شد.
اما این روند که پیشبینی میشد، روند آسانی است. ده سال طول کشید. ده سالی که همراه با دغدغه ها، نگرانیها، بیم و امیدها بود، که حتی گاهی پیروزی این روند به ناامیدی تنه میزد. اما همه آنهایی که به وحدت فداییان خلق به مثابه یک جنبش اجتماعی و دارای تاثیر معین درسپهر سیاسی کشور امید داشتند. هیچگاه این امید را از دست ندادند. با هر بحران و اختلافی وبا هر بن بستی تلاش کردند، بر این مشکلات غلبه بکنند. غلبه بر این مشکلات بدون بحث، تعامل و تسامح و عقب نشینی ها نمیتوانست میسر شود. دراین روند شاید یکی از کسانی بودم که بیشترین دغدغه و تلاش را داشتم. بدون اغراق در این دو ساله اخیر پروسه بنیانگذاری تشکل نوبنیاد صدها صفحه مطلب، نامه درونی و بیرونی نوشتم. درارگانهای مسئول این پروسه عضو بوده ام. اما در تمامی این سالها هیچگاه امیدم را به پیروزی تشکیل تشکل نوبنیاد از دست ندادم. بعد از کنگره فوق العاده سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) سال ۲۰۱۶ که عضو هیات نمایندگی سازمان (بجز دوره کوتاهی) درهیات برگزاری کنگره مشترک بودم، با امید اینکه این روندی را که شروع کرده ایم باید آبرومندانه وبا شکوه و بویژه با مشارکت همه آنهایی که میتوانند و میتوانستند دراین روند باشند به سرانجام برسانیم، تلاش کردم.
 درعرصه سیاست وبرنامه تلاش و امیدم این بود، که برآمد تشکل نوبنیاد از حد میانگین کنونی تشکلهای وحدت کننده با صراحتتر، شفافتر و رادیکالتر باشد. با اعتقاد به این موضوع ما منشوری تحت عنوان "برای چپ سوسیالیستی، عدالتخواه دمکراسی خواه" را با هفت امضا به کنگره مشترک ارایه دادیم. ما خود را چپی تعریف کردیم که برهم تنیدگی وگسست ناپذیری سوسیالیسم، عدالت و دمکراسی تاکید دارد وبرای آن مبارزه میکند. چپی مخالف نظام سرمایه داری به مثابه نظامی سلطه گر واستثمارگر تعریف کردیم، مدافع طبقات واقشار کارگران و زحمتکشان که زیر سلطه سرمایه داری له میشوند، هستیم. ما خود را چپی نه بی ریشه و تبار، بلکه درهمپیوستگی با تاریخ کل چپ جهانی که از مانیفست حزب کمونیست شروع وتاکنون با همه تحولات و نقد خود امتداد دارد، تعریف کردیم. ما مخالف سیاستهای آزمندانه کشورهای امپریالیستی در جهان و بویژه در منطقه خاورمیانه که آنرا به آتش و خون کشیده اند، هستیم. این مخالفت ومبارزه ما با سیاستهای امپریالیستی بمعنای تایید یا چشم پوشی برسیاستها و وجود رژیمهای دیکتاتور وفاسد در منطقه نیست. ما معتقد هستم که درعرصه سیاست داخلی نظام جمهوری اسلامی به مثابه یک کل مانع هرنوع تحول دمکراتیک در کشور است وبرگذارازجمهوری اسلامی بمثابه یک کل تاکید کردیم ومعتقدیم گفتمان اصلاح طلبی حکومتی بمثابه یک گفتمانی که بتواند تحول مثبتی درکشور بازی بکند، به پایان رسیده است. اینها شاخصه های منشوری بود که به کنگره ارایه دادیم وازآن دفاع کردیم.
اکنون که کنگره مشترک به پایان رسیده است. همه ماها با نگاهی مثبت وبا امید به اینکه "حزب چپ ایران (فداییان خلق)" بتواند در امتداد اجتماعی و تاریخی خود که همانا جنبش اجتماعی وتاریخی فداییان خلق است، گسترش و پیوند یابد. همان فداییانی که از سیاهی جنگلهای سیاهکل باامید به رهایی و خوشبختی مردم ایران مبارزه را حتی بدون برنامه و سیاستی تدوین شده آغاز کردند، درتلاطمات انقلاب بهمن ۵۷ بخاطر بی تجربگی، بخاطر سیلی از وقایعی که باید درآن ها حرکت میکردند و تصمیم میگرفتند، دچار انشعاب و جداییها شدند واکنون دوباره حداقل بخش بزرگی ازهمان فداییان که از فداییان اقلیت، ۱۶ آذر، جناح چپ اکثریت وخود سازمان فداییان خلق ایران اکثریت به مثابه یک کل حضور دارند، گرد هم آمده اند. این گردهمایی وشکیل "حزب چپ ایران (فداییان خلق)" را که بزودی۵۰ ساله میشود، باید به فال نیک گرفت. این وحدت حاصل تجربه، تلاش ومبارزه نیم قرن از حیات سیاسی-اجتماعی چپ ایران است. وحدت بخشی ازفداییان خلق ایران را باید جشن گرفت وباید این امید واین فضا را درکشور بین همه نحله های سیاسی برد که میتوان علیرغم همه اختلافات متحد شد و وحدت کرد. %
وهاب انصاری، ۱٣ فروردين ۱٣۹۷ - ۲ آوريل ۲۰۱٨  wahab_anssari@yahoo.de

اطلاعیه در خصوص تشکیل شدن حزب چپ ایران

تشکیل حزب چپ ایران موجب حوشحالی نیروهای عدالتخواه و دموکرات شد  

  بدنبال اروپایی ها ایرانی ها نیز "حزب چپ ایران" تشکیل دادند وما از تشکیل حزب چپ ایران استقبال کرده این موفقیت را به شورای مرکزی ونیز بهمه کسانیکه خود را عضو آن میدانند تبریک گفته آرزوی موفقیت های روزافزون داریم.

 اطلاع یافتیم که جمعی از فعالین چپ متشکل درسه تشکل بنامهای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، سازمان فدائیان خلق ایران- اکثریت و" کنشگران چپ" در راه وحدت می کوشیدند با برگزاری کنگره ای درسه روز گذشته "حزب چپ ایران" را تشکیل دادند.

ما انتظار داشتیم آنها با درنظر گرفتن نیاز اجتناب ناپذیر کشور کثیرالمله مان به دموکراسی وعدم نقض حقوق بشر حداقل واژه ی دموکراتیک را درنام تشکل جدیدشان داشته باشند. ولی متاسفانه فرهنگ تقلید و پیروی گری حتی درمیان فعالین چپ عدالتخواه ایران که نه تنها دین باور نیستند بلکه خیلی هایشان گرایش آنتی دین گرایی وهمه شان مدعی سکولاریست بودن هستند نیز قدرتمند است.

فعالین چپ دراروپای مرکزی ویا درکشورهای عضو اتحادیه اروپا با مشکل عدم وجود دموکراسی وپایمال شدن حقوق بشر مواجه نیستند. ولی درایران دیکتاتوری و استبداد دینی حاکم بوده فضای کاملن متفاوتی برقراراست. بدین جهت فعالین چپ نیز فرار کرده درکشورهای مذکور زندگی وفعالیت می نمایند.  

 واقعیت این است که بدنبال تغییر وتحولات جهانی ناشی ازفروپاشی "اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی" و"اردوگاه سوسیالیزم عملن موجود"، صفبندی نیروهای طرفدار عدالت و دموکراسی ابتدا درفضای آزادی و دموکراتیک اروپای مرکزی دگرگون شد. بطوریکه جناح چپ سوسیال دموکراسی با طرفداران "سوسیالیزم دموکراتیک" از میان مارکسیست- لنینستهای "دوره جنگ سرد" صفبندی جدیدی بنام حزب چپ را بوجود آوردند.

سازمان فرهنگی وسیاسی خلق ترکمن-واحد آلمان  

 01.04.2018 – 12.01.1397