دكتر مجيد تكه:
هنرمند بايد خود را از هرگونه فساد و آلودگي، به دور نگاه بدارد.
(گفتگوي اختصاصي مدير مسئول هفته نامه اقتصاد گلستان با دكتر مجيد تكه)
امروزه نام و آوازه استاد دكتر مجيد تكه و خانواده هنرمند وي، نه‌تنها استان گلستان، بلكه كشور‌هاي همجوار را نيز فرا گرفته و خدماتي را كه اين استاد مسلم موسيقي تركمن، طي 30 سال گذشته، در راستاي آموزش و تربيت جوانان هنرمند اين ديار انجام داده، بر كسي پوشيده نيست. امروزه گروه موسيقي آزادي گنبد، كه دكتر تكه آنرا بنيان نهاده و سرپر ست آن مي‌باشد، سنبل و سرسبد گروه‌هاي موسيقي سنتي تركمن محسوب مي‌شود كه اين گروه توانسته است در طول عمر 30 ساله خود، در اغلب جشنواره‌هاي داخلي و خارجي بد‌رخشد و در معرفي موسيقي تركمن، تاثير گذار باشد. دكتر تكه، در راه اعتلاي موسيقي سنتي تركمن، راه خود را يافته است، او با ايمان و اعتقاد كامل، به‌پيش مي‌رود و در طول شبانه‌روز با دقت و با حوصله كار مي‌كند و با پشتكار و جديت خود، هرگز لحظه‌اي را از دست نمي‌دهد و به‌جوانان دختر و پسر جوياي هويت و فرهنگ گذشته تركمن، دوتار آموزش مي‌دهد، كه اين تلاش‌ها و پشتكاري، راز پيشرفت، معروفيت و ماندگاري وي مي‌باشد.
دكتر مجيد تكه 30 سال است كه دوتار مي‌نوازد و به‌طور كلي نوازندگي دوتار، در خانواده آنان جزئي از زندگي محسوب مي‌شود و خانه وي آموزشگاه موسيقي تركمن شده است.
به گزارش خبرنگار پايگاه اطلاع رساني دانشجويان و دانش آموختگان تركمن ايران، دكتر مجيد تكه در گفتگوي اختصاصي با مدير مسئول هفته نامه اقتصاد گلستان، گفت: علاوه بر فعاليت هاي هنري اش، داستان حماسه «گوراوغلي« را براي اجرا بصورت روايتگري ساده، تنظيم و آنرا در سه جلد براي چاپ آماده كرده است و نيز پژوهشي در موسيقي تركمن دارد و كتاب ترانه‌هاي قديمي خوانندگان را جمع‌آوري و براي چاپ آماده نموده است.
س- وي خودش را اينگونه معرفي مي كند؟
ج - من مجيد تكه، درسال 1339 در گنبد متولد شدم و هم اكنون در آزادشهر، به شغل داروسازي مشغول هستم. تحصيلات ابتدايي را در گنبد، دبيرستاني را در تهران و دانشگاهي را در تركيه گذراندم و پس از دريافت دكتراي داروسازي، به گنبد آمدم و بعد در آزادشهر مشغول به‌كار شدم.
س‌ـ آيا هنر موسيقي در خانواده شما ارثي است ؟
ج‌ـ پدرم علاقه زيادي به دوتار داشت، حتي به گفته يكي از دوستان پدرم (كه مرحوم شده) او بخشي خوبي بوده است. من دو برادر بزرگتر از خود دارم و بقيه كوچكتر هستند، برادر بزرگ من با آن كه به دوتار علاقه داشت، در اين مورد موفق نبود. برادر كوچكم به نام حميد، نوازنده خوبي بود كه متأسفانه عمرش طولاني نشد. خواهر كوچكم كه حالا محصل است، دوتار مي‌نوازد. مادرم كه مرحوم شده در نوازندگي زنبورك بسيار ماهر بود، كه بخشي از كار او را به‌عنوان يادگاري ضبط كرده و دارم.
در واقع من از همان دوران كودكي كه گوشم با موسيقي سنتي آشنا شده بود، به دوتار علاقمند شدم و از سن 13 و 14 سالگي نوازندگي دوتار را شروع كردم.
س‌ـ بهترين خاطرات دوران كودكي شما ؟
ج‌ـ مرحوم استاد نظرلي، به خانه ما زياد مي‌آمد. او با برادر بزرگترم دوست بود و من هر وقت او مي‌آمد روي زانوهايش مي‌نشستم و او برايم دوتار مي‌نواخت. ابتدا دوتار را پنهاني تمرين كردم. در خانه ما يك دوتار بود كه80 يا 90 سال سن داشت. روزي استاد نظرلي، اين دوتار را به امانت با خود برد، او قبل از رفتن 3 يا 4 آهنگ برايم نواخت و من آن قطعات را تمرين كردم و آن را با آهنگ ضبط شده، مقايسه نمودم. بعد از چند روز استاد برگشت و دوتار را تحويل داد. او بسيار خسته بود و از اتاق بيرون آمد تا دست و صورتش را بشويد. من استاد را صدا زدم و نوار جديدي را كه از خودم ضبط كرده بودم، برايش گذاشتم تا گوش بدهد. او ابتدا آهنگ خودش را شناخت و بعد متوجه شد كه در كنار آن، آهنگ ديگري هم شنيده مي‌شود. او از من پرسيد اين آهنگ را كي نواخته و من جواب دادم كه خودم تمرين كردم، بعد آهنگ را نواخته و ضبط كردم. استاد به من تبريك گفت و تأكيد كرد كه حالا كه دوتار به‌دست گرفتي، هرگز آن را كنار نگذار و ادامه بده. اين خاطره شيرين‌ترين خاطره دوران كودكي من است.
س‌ـ از ابتداي فعاليت خودت براي ما بفرماييد؟
س- بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران، هنرمندان موسيقي تركمن، قدري از هم پراكنده بودند و من در آن سال‌ها جوان بودم و به شدت تمرين مي‌كردم و بعد به فكر ايجاد گروه موسيقي سنتي افتادم. در سال 1364 كه جشنواره موسيقي دهه فجر در تهران شروع شده بود. قرار شد كه گروه ما هم از گنبد در آن جشنواره شركت كند، اين هم سبب شد تا گروه ما تمرين بيشتري داشته باشد. در آن جشنواره به اتفاق آقايان يوسف ديبايي، شركت كردم و گروه ما اول شد و به عنوان بهترين نوازنده دوتار انتخاب شدم و بعد از سال1370 به‌طور مرتب، هر سال در جشنواره تهران شركت كرديم و مقام اول را داشتيم. در سال‌هاي بعد به گروه ما آقايان غفور قوجقي، آنابردي وجداني، منصور صبوحي، تاج‌وردي پيكر و ديگران اضافه شدند.
س‌ـ انجمن موسيقي گنبد وچطور شد كه اين انجمن در گنبد تشكيل شد؟
ج‌ـ پراكندگي هنرمندان موسيقي در گنبد و در شهرهاي ديگر، باعث شد كه به فكر ايجاد انجمن موسيقي در گنبد باشيم. در اين مورد با اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي گنبد و اداره كل ارشاد استان صحبت كرديم و بالاخره اداره كل ارشاد استان اجازه دادند كه ما در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي گنبد، انجمن موسيقي تركمن را تشكيل بدهيم. اين انجمن به نام استاد مرحوم نظرلي محجوبي، نامگذاري شد. حالا دو سال از تشكيل انجمن مي‌گذرد و حدود يكصد تن از هنرمندان موسيقي سنتي تركمن، در آن عضويت دارند و با تشكيل كلاس‌هاي آموزش دوتار، در خدمت هنرمندان هستيم.
س‌ـ از شما بعنوان استاد مسلم نوازندگي دوتار نام مي برند، چه توصيه‌اي به جوانان داريد و نظر شما براي حفظ اين هنر اصيل و حمايت از هنرمندان چيست؟
ج‌ـ من به جوانان توصيه مي‌كنم كه اين هنر را از دوران كودكي شروع كنند، هنرمند بايد درك كند كه هدف از اين هنر كسب معاش است و يا لذت بردن از هنر. هنرمند بايد خود را از هرگونه فساد و آلودگي، به دور نگاه بدارد. مردم هم ارزش «بخشي» را درك كنند و از آنان حمايت نمايند و به آنان احترام بگذارند. بايد قدر هنرمندان مرحوم شده را دانست و با برگزاري مراسم، مثل مراسم نظرلي محجوبي، از آنان تجليل كرد، همچنين با برگزاري جشنواره‌ها، از هنرمندان فعلي و پيش كسوت، قدرداني كرد. و بدانيد كه زبان دوتار بيان كننده آداب و رسوم، تاريخ و فرهنگ قوم تركمن و به عبارتي شناسنامه اين قوم است كه بايستي آن را به نسل آينده انتقال داد. دوتار تركمن در جهان مشهور است، زيرا بازگوكننده و تصويركننده زندگي مردم است كه با عشق و عرفان در هم آميخته است و من از مسوولان خواهش مي‌كنم كه هنرمندان موسيقي اصيل را شناسايي كنند و از كساني‌كه در حال حاضر در سن كهولت، زندگي سختي دارند، حمايت كنند و براي توسعه اين هنر، جشنواره‌هاي موسيقي سنتي تركمن را برگزار نمايند.
دانشجویان ترکمن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر