یاد نامه

بمناسبت نخستین سالگرد درگذشت دکتر بردی آهنگری

من اؤلسئمده ، اؤلمئـز آصلا عاصرلر

من اؤلسئمده ، اؤلمئـز آصلا نئـسیل لر

مئـنی یاغشی لیق دا  یادلاسا  بیری

دیری من – دیری!   

                            آننا سلطان ککیل

یکسال از مرگ نا بهنگام یاری مهربان ، وانسانی فرهیخته می گذرد. انسانی که علیرغم گرفتاری به بیماری مرموز و لاعلاج سرطان ، روحیه ای پر امید و سرشار از نشاط و مهر داشت. وقلبش تا آخرین دم ، مملواز عشق برای مردم و سرزمین اش، صحرای ترکمن می تپید
دکتر بردی آهنگری از شخصیت های برجسته و ارزشمند ترکمنصحرا بود. که حدود نیم قرن از زندگی اش را صرف مبارزه در راه سعادت مردم وکرامت انسانی نموده بود.تمام کسانی که دراقصی نقاط ترکمنصحرا درجنبش آزادیخواهی خلق ترکمن شرکت داشته اند، با نام و آوازه ی وی آشنا میباشند. اغراق آمیز نخواهد بود که گفته شود ، گوشه ای از تاریخ نوین ملت ترکمن، مبارزه مردم برای آزادی و عدالت اجتماعی ، با نام ، تلاشها و مبارزات وی در این راه گره خورده است

خدمات وی به افراد بی بضاعت شهری و روستائی ترکمن ،آنزمانی که از مسئولین بیمارستان شیر و خورشید بود.
تلاش و کوشش های وی در جهت گسترش تئاتر وموسیقی، فولکولور ترکمن ، چه آنزمانی که مسئولیت اداره فرهنگ و هنر گنبدقابوس را بعهده داشت.
وکمک های بی دریغ وی با گذاشتن تمامی امکانات دانشگاه آزاد گنبد دراختیار فعالین سیاسی چپ ترکمن، چه آن دوره ای که رئیس دانشگاه بود. ازوی شخصیتی برجسته وشناخته شده تری دربین مردم ترکمن صحرا ساخته بود.
شاید حدود، تلاش وفداکاریهای برخی ازمبارزین وتلاشگرانی که در راه آزادی وسعادت انسانها گام نهاده اند ، برای مدت کوتاهی درمعادلات و یا دسته بندی های سیاسی ویا غیرسیاسی کم رنگ ویا حتا گم گردد. شاید در برحه ای از زمان با جوسازی ها ، اجازه داده نشود خدمات وتلاشهای آنها مورد ارج واقع گردد،
ولی گذشت زمان ، حقایق و واقعیت ها را آنچنان که بوده است نشان خواهد داد وصد البته این نوع انسانها درگذر زمان به آموزگاران نسل های آتی مبدل خواهند گردید.
انسانها دراثر برقراری رابطه های دوستانه وهمکاری با همد یگر در دراز یا کوتاه مدت خصائل مثبت ویا منفی خویش را دراذهان یکدیگر ثبت میکنند.  درمجموعهء این برخوردهاست که تصویری از» فرد» ( در رابطه با اخلاق ، خصلت ها) در ذهن ها شکل میگیرد. در رابطه با دکتر واقعیت این است که ، انعکاس تصاویری زیبا و نیک در اذهان ترکمنهای خارج از کشور از وی بود که ، او «بردی آقای» آنها که درواقع همدم، رازدار وبرادر بزرگ اغلب آنها گردیده بود .
از ویژگی بارز وبرجسته ی «بردی آقا» ،دارا بودن روحیه ی مدارا، تفاهم ومسالمت جوئی، وعمیقا معتقد به فرهنگ  «گفتگو وتبادل نظر» بود که متاسفانه دربین ما خارج نشین ها بسیار کم رنگ میباشد. جامعه ی ما چه امروز وچه فردا نیاز به شخصیتهائی با چنین روحیه ای دارد. ازدست رفتن وی برای جامعه ی ترکمنهای ضایعه ی بزرگی بود.

یادش گرامی باد

جلیل. گ 

برگرفته از نشریه الکترونیکی ترکمنصحرا گلوبال