پیشگیری
ازخشک شدن دریاچه اورومیه بدون تلاش ارگان حکومتی ممکن نیست
جنبش فدرال – دموکرات
آذربایجان می گوید
نجات
ارومیه را بدست خود گیریم!
دریاچه ارومیه نفس های آخر را
می کشد وطبق آمار وبسایت آب منطقه ای آذربایجان شرقی اکنون تنها ۱۲ درصد حجم اکولوژیک دریاچه باقیمانده است. بنا به داده
های همین وبسایت حجم کنونی آب دریاچه ارومیه ۲٫۰۹
میلیارد متر مکعب می باشد وحجم آب آن طی سال گذشته ۱٫۳۱
میلیارد متر مکعب کاهش یافته است. اگر سرعت کاهش آب همینگونه ادامه یابد، که بسیار
محتمل است، دوسال دیگر دریاچه به طور کامل خشک خواهد شد.
اعتراضات مردم آذربایجان و
درخواست آنها برای نجات این «مادر مکان» آذربایجان ازطرف رژیم جمهوری اسلامی
همواره سرکوب شده و کارها واقدامات نیمه جان و وعده وعیدهای مقامات حکومتی تا کنون
نتیجه ای نداشته است و نه تنها با تلاشی دلسوزانه همراه نبوده بلکه ندانم کاری های
گاها عمدی کار را عملا به سمت مرگ ارومیه، این «نگین آذربایجان» برده است.
پروسه مرگ دریاچه ارومیه حداقل
از سه دهه پیش شروع شده است و با وجود هشدارهای فراوان که حتی به شکل تظاهرات
گسترده مردم آذربایجان بروز کرده است متاسفانه در طی این مدت کاری درخور برای نجات
دریاچه صورت نگرفته است.
علل مرگ دریاچه کدامند؟
مهم‌ترین علت ها ایجاد ده ها
سد بر روی رودخانه های حوضه آبریز دریاچه ارومیه ونیز حفر بیش از ۸۰ هزار چاه عمیق دراین حوضه است. این اقدامات نه تنها به
قطع حق آبه دریاچه و در نتیجه به خشک شدن آن انجامیده است بلکه آب انبار شده
در سدها از طرفی توسط رانت خواران حکومتی بویژه عوامل سپاه پاسداران به یغما رفته
وازطرف دیگر به علت کشت محصولات ناسازگار با محیط کم آب و نیز شیوه های ابتدایی
آبیاری به هدر رفتن بخش بزرگی از آب های این حوضه انجامیده است. علاوه بر آن ساختن
جاده میانبر بر روی دریاچه به شیوه غلط موجب به هم خوردن گردش آب درقسمت های شور
وشیرین دریاچه گشته وحجم تبخیر سطحی آب را بسیارافزایش داده است. دراین میان
طبعیتا افزایش زمین های زیر کشت وآبرسانی کلان شهرها ونیز افزایش دوبرابری جمعیت وگسترش
شهرنشینی حجم آب مصرفی را به مقدار زیادی افزایش داده است. تغییرات آب وهوایی وکاهش
مستمر بارندگی نیز به تشدید اوضاع آبی دامن زده است.
برای نجات دریاچه چه باید کرد؟
به نظر ما اول از همه جلب نظر
مردم ونهادها وسازمانهای ملی و جهانی و نیز تمرکز روی نجات ارومیه چه در میان مردم
و چه در میان حکومتیان و سازمانهای بین المللی مهم است. دراین راه برگزاری کمپین
های مختلف از فراخوان برای جمع آوری امضاء گرفته تا برگزاری آکسیونهای مختلف در
داخل وخارج کشور نه تنها مفید که کاملا ضروری است. ولی این کارها باید به
واسطه ایجاد کمیته ها وانجمن های مدافع دریاچه ارومیه درتمامی شهرهای آذربایجان ونیز
درسطح کشور بویژه درتهران وکرج ونیز دیاسپورای آذربایجانی درخارج کشور پشیبانی شده
وادامه کاری آن تضمین شود. اعتراض و روشنگری بخش مهمی از اقدامات است ولی کافی
نیست! این کمیته ها و انجمن ها با هم فکری روشنفکران و کارشناسان آذربایجانی،
کشوری و بین المللی محیط زیست باید راهکارهای روشنی را در این زمینه تدارک ببینند
وبا دامن زدن به گفتمانی فعال دراین زمینه نوعی هماهنگی نظری پدید آورند. سپس برای
اجرای چنین راهکارهایی مردم را بسیج کرده دولت را زیر فشار بگذارند ونیز منایع
خارجی را سازمان دهند.
دریک کلام مردم باید پا پیش
بگذارند واین مسئله را درصدر مسائل بنشانند ومبارزات دراطراف آن را سازمان دهند.
به موازات آن خود مردم نیز درمورد استفاده بهینه ازآب چه درمناطق شهری وچه درمناطق
روستایی وکشاورزی درمورد آبیاری به شیوه های مدرن ونیز کاشت محصولات کم آب بر، بحث
های دامنه دار ومفیدی را سازمان دهند. آبیاری مدرن البته بدون سرمایه گذاری وفراهم
آوردن امکانات لازم به قیمتی مناسب امکان پذیر نیست!
جمهوری
اسلامی تاکنون جز ندانم کاری و رانت خواری دراین زمینه کاری نکرده است وبا اقدامات
و سیاستهای اقتصادی تا کنونی خود موجبات خشکی ارومیه را فراهم آورده است. چشم
امید دریاچه ارومیه به فرزندان خود، مردم آذربایجان است. آن ها باید این مهم را در
دست های توانای خویش بگیرند!
جنبش فدرال دمکرات آذربایجان
> ۲۴
مرداد ۱۴۰۱ – ۱۵ آگوست ۲۰۲۲ < اخبار
روز یکشنبه, ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ >
لينک کوتاه https://akhbar-rooz.com/?p=166003
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر