گزارش بهم پیوستن دو ائتلاف سیاسی وتفاهم نامه وغیره

 گزارش به هم پیوستن دو ائتلاف سیاسی و تفاهم نامه ی ۱۵ ماده ای

گزارش نشست حضوری مشترک دو ائتلاف “شورای دمکراسی خواهان ایران” و“همبستگی برای آزادی وبرابری در ایران”، به هم پیوستن آنان و ادامه فعالیت تحت عنوان: “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران”

در دو روز ٧ و ٨ مرداد ١۴٠٢( ٢٩ و ٣٠ ژوئیه ٢٠٢٣)، هیئتهای نمایندگی غالب احزاب و سازمانهای عضو دو ائتلاف سیاسی “شورای دمکراسی خواهان ایران» و “همبستگی برای آزادی و برابری در ایران” در یک اجلاس مشترک شرکت کردند تا پروسه به هم پیوستن دو ائتلاف که به دنبال همکاریهای مستمر از چند ماه قبل آغاز شده بود را به پایان برده و با تصویب اسناد (تفاهم نامه و اساسنامه)، ائتلاف سیاسی جدیدی را از مجموعه احزاب و سازمانهای هردو ائتلاف سامان دهند.

نشست مشترک درصبح روز ٧ مرداد ( ۲۹ ژوئیه) با اعلام یک دقیقه سکوت به یاد تمامی به خاک افتادگان راه آزادی و دمکراسی درایران، آغاز به کار کرد ودرطول یک روز نیم  به موضوعات در دستور کار خود پرداخت و موفق شد تا عمده موارد در دستور کار را با موفقیت به نتیجه برساند.

موضوعات زیر در دستور کار نشست حضوری مشترک بود:

تفاهم نامه

اساسنامه و آئین نامه‌های داخلی

ائتلافها، همکاری واتحادها درپیشبرد مبارزه علیه جمهوری اسلامی

بررسی پیشنهادات برای نام جدید

پیرامون اسناد مورد بحث از چند ماه قبل کمیسیونهای مشترکی تشکیل شده بود وتدارک لازم برای این اسناد صورت گرفته بود.

اولین سند مورد بحث “تفاهم نامه” بود که کلیت آن مورد تائید همه شرکت کنندگان بود و تنها پیشنهادات اصلاحی و تکمیلی، بدون آن که در مضمون سند تغییری ایجاد کند پیشنهاد شد که به تمامی، وارد متن سند شد.

سند دوم، “اساسنامه” بود که این نیز تصویب شد. همچنین کلیت آئین نامه شورای نمایندگان به تصویب رسید ولی در مورد آئین نامه های داخلی قرارشد تا درگروهای کاری وهیات هماهنگی مورد بررسی قرار گیرند و سپس به تصویب شورای نمایندگان برسند.

درمورد ائتلافها و همکاری بین احزاب وسازمانهای جمهوری خواه دمکرات، سکولار و آزادیخواه بحث شد. تاکید عمدتا بر لزوم گسترش صفوف این ائتلاف و دیگر ائتلافهای جمهوریخواهان و رسیدن به یک اجماع وسیع از جمهوری خواهان دمکرات، آزادیخواه و سکولار با تاکید بر شکل‌گیری یک حکومت غیر متمرکز در فردای حکومت اسلامی بود.

در بخش پایانی، پیرامون نام جدید گفتگوئی شد، پیشنهادات معینی ارائه شدند. در نهایت بدلیل نزدیکی نام همبستگی، آزادی و برابری با مضمون “تفاهم نامه”، پیشنهاد “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری درایران” با رای اکثریت شرکت کنندگان به تصویب رسید و نشست با این تصمیم و اعلام رسمی وحدت به هم پیوستن دو ائتلاف و شکل‌گیری ائتلاف سیاسی جدید در فضائی بسیار تفاهم‌آمیز و صمیمی به کار خود پایان داد.

در جریان این نشست نمایندگانی از «شورای آزادیخواهان سوسیالیست»، در جلسه  شرکت کرده بودند و در جریان بحثها فعالانه نظر می‌دادند. پس از پایان نشست حضوری، این دوستان اعلام کردند که مایلند که به جمع «همبستگی فراگیر» به پیوندند. این موضوع مورد استقبال  همه اعضاء قرار گرفت و این دوستان به جمع یاران «همبستگی فراگیر» پیوستند.

سند “تفاهم نامه” ١۵ ماده‌ای ائتلاف سیاسی “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری درایران” همراه این گزارش درج می شود.

هیات رئیسه نشست حضوری

٢٣ شهریورماه ١۴٠٢ – ١۴ سپتامبر ۲۰۲۳

“تفاهم نامه” ١۵ ماده‌ای ائتلاف سیاسی

” همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری درایران”

فراخوان به همکاری مشترک

کشور ما بیش از چهار دهه است که تحت ستم و سلطه جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. امروزه در شرایطی که مردم در تمامی عرصه ها دست به مبارزه ای گسترده برای آزادی، رهایی و احقاق حقوق خود زده اند، ما جریان‌ها، سازمان ها و احزاب سیاسی، با دیدگاه های اجتماعی و پیشینه سیاسی متفاوت، فعالیت مشترکی را براساس تفاهم نامه زیر آغاز کرده‌ایم. ما این حرکت مقدماتی را گامی درجهت ایجاد یک اتحاد گسترده دانسته ودراین راه از هیچ کوششی فروگذار نخواهیم کرد.

ما بر ضرورت اتحاد وسیع برای استقرار دموکراسی، جمهوری و فدرالیسم در ایران وارزش‌هایی چون رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت برمبنای منشور حقوق بشر وهمزیستی همه طیف‌ها و گرایش‌های سیاسی دموکراتیک پایبندیم.

ما با تاکید قاطعانه بر تدوام و گسترش جنبش‌های اعتراضی، مدنی و دموکراتیک در ایران و پشتیبانی از مبارزات مردم، از احزاب، نهادها، سازمان وجریان های جمهوری خواه دموکرات که خود را با تفاهم نامه زیر همسو می دانند، دعوت به همکاری وهمگامی در مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران می نمائیم.

مبانی مشترک همکاری ما

مقدمه :

الف: بعد از یک سده مبارزات پر فراز و نشیب در راه آزادی و عدالت اجتماعی، تامین حاکمیت مردم، استقرار و نهادینه کردن دموکراسی در کشور و تلاش مستمر برای پی‏ریزی ایرانی آزاد، پیشرفته و مدرن و به دور از هر گونه تـبعیض جنسیتی، ملی و مذهبی، کشور ایران همچنان اسیر استبداد و حکومت خودکامه است. مردم از حقوق اساسی خود، از آزادی‏های سیاسی، اجتماعی، صنفی و امنیت قانونی و اجتماعی محروم هستند.

تبعیض علیه زنان که نیمی ازجمعیت کشور را تشکیل می‏دهند، سیاست رسمی وقانونی جمهوری اسلامی ایران است. دگراندیشان، روشنفکران، نویسندگان، هنرمندان، اندیشمندان، جوانان، دانشجویان، مرد و زن و سایر هویت‌های جنسی و جنسیتی درمعرض تهدید و تهاجم دائمی حکومت قرار دارند. کارگران، معلمان، دانشگاهیان و دیگر تولیدکنندگان ثروت مادی و معنوی جامعه، از حداقل های لازم برای تامین زندگی متناسب با شان و منزلت انسانی و اجتماعی خود، برخوردار نیستند و از حق تشکیل سندیکا و تشکل مستقل محرومند. تبعیض و ستم ملی علیه ملیت‏های ساکن ایران با خشن‏ترین شیوه‏ها ادامه دارد. جمهوری اسلامی ایران درادامه تضییقات گذشته هم چنان مطالبات بر حق ملی و قومی را با قهر وخشونت پاسخ می‏دهد.

قانون اساسی جمهوری اسلامی وساختار قدرت درآن، بر پایه تبعیض، درآمیزی دین و دولت، دشمنی با آزادی وتجدد بنا شده است. درجمهوری اسلامی مردم ازحق حاکمیت بر سرنوشت خود محروم هستند و حقوق بشر پیوسته وبشکلی خشن نقض می‌شود.

رژیم جمهوری اسلامی ایران درکلیت خود اصلاح پذیر نیست و در چارچوب آن، هیچیک از خواست‌های دموکراتیک مردم ایران تحقق‌پذیر نیست. بنابراین، سرنگونی این رژیم و انحلال همۀ نهادهای قضائی، قانون گذاری و اجرایی سرکوبگر (اعم از سیاسی، نظامی، امنیتی و غیره) و الغای قانون آن و دیگر قوانین غیر دموکراتیک، شرط نخست و اصلی در راستای استقرار یک نظام جمهوری مبتنی بر دموکراسی، جدایی دین و دولت و حقوق بشر می‌باشد.

ب: مبارزه علیه جمهوری اسلامی از بدو بنیان‌گذاری آن همواره جریان داشته است. دهها هزار نفر از مبارزان راه آزادی و عدالت اجتماعی در طول قریب به چهل سال گذشته درپیکار علیه استبداد حاکم جان باخته اند.

چهار دهه است که مردم به اشکال مختلف نارضایتی خود را از وضع موجود اعلام داشته و گاه بدون توجه به سیاست سرکوبگرانه حکومت، به شکل میلیونی به خیابان آمده اند تا انزجار خود را ازسیاستهای غیر دموکراتیک و ناعادلانه و تبعیض آمیز حکومت اعلام دارند. جنبش‌های گوناگون که از دهه ۱۳۹۰ گسترش وابعاد وسیعی پیدا کرده بودند، در شهریور سال گذشته به جنبش سراسری و گسترده «ژینا» وبا شعار «زن، زندگی، آزادی» فراروئیدند.

این خیزش انقلابی، که ابتدا درکردستان وبعد درسایر مناطق و شهرهای ایران، شروع شد و کماکان با اعتراضات جمعه ھای زاھدان که با تداوم نه بخشیدن و نه فراموش کردن جمعه ھای خونین شھرھای زاھدان و خاش مشعل “زن، زندگی، آزادی” را فروزان نگاه داشته است، ارکان استبداد مذهبی حاکم را به لرزه درآورده و تحسین جهانیان را برانگیخت. این جنبش، طولانی ترین و گسترده ترین حرکت حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه مردم ایران، طی چهل وچهارسال گذشته بوده که کلیت حکومت اسلامی را آماج خود قرار داده است. با این جنبش، رویارویی اکثریت عظیم توده ها با حکومت، وارد مرحله تازه ای شده است که به رغم تصورات و تشبثات حکومت‌گران، هیچ گاه به روال سابق باز نخواهد گشت.

ج: در طول چهاردهۀ گذشته، آزادیخواهان و نیروهای چپ، دموکرات و جمهوریخواه با برنامه و روش‏های متفاوت علیه حکومت جمهوری اسلامی مبارزه کرده‏اند. اما تجربه نشان داده است که بدون همکاری و اتحاد عمل این نیروها، امکان تاثیرگذاری آنها بر تحولات سیاسی و شکل‏دهی آلترناتیو جمهوری‌خواه و دموکرات دشوار خواهد بود. امروز برای پیشرفت جنبش، ضرورت همکاری واتحاد عمل این نیروها بیش از هر زمان دیگری به امری حیاتی تبدیل شده است.

ما سازمان‏ها و احزاب امضا کنندۀ این تفاهم ‏نامه، با برنامه، دیدگاه‌های اجتماعی و پیشینه سیاسی متفاوت که بر ضرورت اتحاد وسیع جمهوریخواهان دموکرات، برای استقرار دموکراسی درایران بر مبنای منشور جهانی حقوق بشر وضمائم پیوست آن و ارزش هائی چون رواداری، پلورالیسم، جدایی دین و دولت وهمزیستی همه طیف‌ها وگرایش‌های سیاسی دموکراتیک، پایبندیم؛ ما نیروهائی که در راه تداوم، گسترش وتعمیق جنبش اعتراضی مردم ایران که رنگین کمانی ازطبقات، گروه های اجتماعی و نیروهای سیاسی آزادیخواه جامعه می باشد مبارزه می کنیم، برمبارزه مدنی، ودموکراتیک ومسالمت‌آمیز، که خصلت نمای جنبش اعتراضی است، تاکید داریم، تفاهم برسراین طرح مقدماتی را گامی درجهت اتحاد گسترده جمهوری‌خواهان ایران می دانیم.

طرح مشترک ما

۱- استقرار نظامی دموکراتیک در شکل جمهوری پارلمانی مبتنی بر جدایی دین و دولت، تفکیک قوای سه گانه و پلورالیسم سیاسی، انتخابی بودن همه نهادهای حکومت با رأی مستقیم مردم و رعایت اصل تناوب قدرت. ما بر این اصل تاکید داریم که رای مردم یگانه منشاء قدرت و مشروعیت حاکمیت است.

۲ –  کشور ایران سرزمینی کثیرالملله شامل ملیت‌های بلوچ، ترک، ترکمن، فارس، کرد، لر و دیگر جمعیت های زبانی و فرهنگی و اقلیت‌های مذهبی است. پذیرش هویت و حقوق ملی – دموکراتیک و حق تعیین سرنوشت این تکثر تاریخی در ایران یک‌پارچه  ممکن و مستلزم اتحاد آزادانه و پایدار و جایگزینی سیستم سیاسی متمرکز استبدادی صد ساله ی اخیرا با یک سیستم سیاسی غیرمتمرکز فدرال و دموکراتیک  است که از ضروریات سرنوشت‌ساز دراین برھه از تاریخ ایران محسوب می‌شود ۔

٣ – جدایی دین و دولت و تضمین آزادی عقیده، دین و مذهب.

۴ – تامین آزادی‏های سیاسی، حقوق دموکراتیک و مدنی مردم، تضمین آزادی اندیشه و بیان، رسانه ها و اطلاع رسانی، شیوه زندگی، فعالیت احزاب سیاسی و ایجاد تشکل های صنفی و مدنی.

۵ – تامین برابر حقوقی شهروندان، مستقل از جنسیت، مذهب، تعلق قومی، ملی، زبانی و مسلکی.

۶-  تعهد و تضمین حقوق و آزادی های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و پیمان‌های الحاقی آن.

۷ –  لغو مجازات اعدام و هر گونه مجازاتی که حیثیت، شان و منزلت انسان را خدشه دار کند.

۸ –  تامین برابر حقوقی زنان با مردان، لغو هر گونه تبعیض جنسیتی، اجرای کامل مفاد کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان و تضمین قانونی برای تامین امکانات لازم جهت رشد استعدادها و توانایی‏های زنان در همه عرصه‌های زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی.

۹ – اعتقاد، پایبندی به «عدالت محیط زیستی» و دفاع از محیط زیست سراسر ایران، از خاک و جنگل و آب و هوا و …گرفته تا جلوگیری از تهیه سلاح‌های اتمی و میکربی و شیمیایی در ایران ضروری است. هر سیاست و عاملی که منجر به تخریب محیط زیست شود بر علیه توسعه پایدار و منافع همه ملیت‌های ایران تلقی می‌شود. با توجه با این واقعیت که استفاده از طبیعت و منابع آن ونیز دسترسی به حقوق محیط زیستی بنا به شیوه رایج وحاکم تا کنونی با تخریب وآسیبهای جبران ناپذیری روبروست پایان بخشیدن به آنها و جلوگیری از ادامه آسیب‌های بیشتر از راه اجرای سیاست ها و اقدامات اساسی به منظور احیای زیر ساخت های زیست محیطی ؛ به ویژه همگانی سازی تمامی بخش هائی از طبیعت که در اقدامات خصوصی سازی حق دسترسی عمومی مردمان ایران از آنها سلب شده ، از مهم‌ترین الزامات یک دموکراسی واقعی ‌بر مبنای توسعه موزون و پایدار آتی ست .

۱۰ – تحکیم پایه های دموکراسی در کشور و تداوم همزیستی تاریخی مولفه های آن ایجاب می کند که حقوق برابر ملیت های ایران و حقوق ـ ملی دموکراتیک ملیت ها و اقوام ساکن ایران واحد، دموکراتیک و غیر متمرکز در عرصه‌های ملی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تامین و تضمین گردد. احترام و پذیرش حقوق ملیت‌ها و حمایت از تنوع فرهنگی و زبانی آنها به نفع رشد وقوام هویت‌های فرهنگی گوناگون از جمله‌ الزامات حاکمیت دموکراتیک مبتنی بر ساختار غیرمتمرکز فدرالی می‌باشد. تدریس وآموزش به زبان مادری هم تراز با زبان فارسی به عنوان زبان ارتباطی در سراسر کشور از جمله اقدامات ضروری و فوری حاکمیت دموکراتیک مردمان ایران است.

۱۱ –  دفاع از مبارزات زنان، کارگران، معلمان وسایر مزد وحقوق بگیران، بازنشستگان، دهقانان و دیگر زحمتکشان، و پشتیبانی از جنبش‌های اجتماعی و مطالبات بر حق آنان برای بهبود شرایط کار و زندگی، برخورداری از معیشت انسانی و تامین عدالت اجتماعی.    تامین فرصت‏های برابر برای دسترسی همگان به مسکن، بهداشت، آموزش، اشتغال، فرهنگ و بیمه ‌های اجتماعی.

۱۲ –  برقراری روابط سیاسی ایران با همه کشورها بر پایه احترام متقابل، پذیرش اصل حق حاکمیت مردم ایران، منافع ملی و پاسداری از صلح جهانی. ما با دخالت نیروهای خارجی درامور مربوط به حق تعیین سرنوشت مردم ایران وآلترناتیوسازی توسط آن ها مخالفیم.

۱۳ –  جلب پشتیبانی افکار عمومی وحمایت نهادهای بین‌المللی ازمبارزات مردم ایران برای استقرار دموکراسی درکشور و اعمال فشار به جمهوری اسلامی دراعتراض به نقض حقوق بشر درایران ودرهمبستگی با مبارزات آزادی‌خواهانه مردم ایران.

۱۴ – مخالفت با بنیادگرایی، اعمال خشونت و تروریسم.

۱۵ –  ما برگزاری اجتماعات، تحصن، اعتصاب، راهپیمائی واشکال متفاوت مبارزه، برخورداری از حق دفاع دربرابر اعمال قهر حکومت و مبارزه مدنی برای رسیدن به مطالبات اقتصادی وسیاسی را جزئی از حقوق اساسی شهروندان می شناسیم.

امضا کنندگان متشکل در ائتلاف “همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران” تا این تاریخ به ترتیب حروف الفبا :

١ – جبهه متحد بلوچستان – ایران (جمهوریخواهان)

٢ – جنبش جمهوریخواهان دموکرات و لائیک ایران فدرال

٣ – حزب اتحاد بختیاری و لرستان

۴ – حزب تضامن دموکراتیک اھواز

۵ – حزب دمکرات آذربایجان

۶ – حزب دمکرات کردستان ایران

٧ – حزب سبزهای ایران

٨ – حزب مردم بلوچستان

٩ – سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

١٠ – سازمان فرهنگی و سیاسی ترکمن‌صحرا

١١ – شورای آزادی‌خواهان سوسیالیست

١٢ – شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران

١٣ – کومه‌له زحمتکشان کردستان

١۴ – نهاد همبستگی جمهوری خواهان برای سرنگونی جمهوری اسلامی

٢٣ شهریورماه ١۴٠٢ – ١۴ سپتامبر ۲۰۲۳