اطلاعیه کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال : کنگرۀ ملیت های ایران فدرال، اعدام ( ۱۱ ) جوان بلوچ ازطرف جمهوری اسلامی ایران را شدیداً محکوم می کند، این یازده نفرجوان بیگناه، همگی ماه ها قبل ازبمب گذاری اخیردستگیرشده بودند وبنا براینعقلاً ومنطقاً،هیچ ارتباطی باحادثه انفجارنمی توانستند داشته باشند. کنگرۀ ملیت های ایران فدرال، ضمن عرض تسلیت به خانواده های محترم این شهیدان راه آزادی و رستاخیزملت شریف بلوچ، اعلام می دارد که جمهوری اسلامی ایران درراستای نسل کُشی فیزیکی وفرهنگی: ( زبانی - مذهبی ) ملیت های ایران، جهت ایجاد رُعب، برای بقاء وتداوم وجود ارتجاعی خویش، همچنان گام برمیدارد. سیاستهای فقیرسازی با " برنامه وهدفِ " نظام جمهوری اسلامی ایران، درمناطق بلوچی، کُردی، عربی، تُرکی، لُری وتُرکمنی، بمنظورایجاد " شرایط ظاهراً طبیعی"، برای افزایش میزان مرگ ومیر درمیان آنان است. خودداری رژیم ازساختن بیمارستانهای مجهزدرمناطق ملیتها، هدفی جز" نسل کُشیِ برنامه ریزی" شده نداشته وندارد. بیهوده نیست که میزان مرگ ومیرکودکان وزنان باردار، درهنگام زایمان درمیان بلوچ ها، نسبت به بقیۀ ملیت ها، ازهمه بیشتراست. طبق آمارخود رژیم، عُمرِمتوسط بلوچ ها، ده سال ازمیانگین عمردرایران کمتراست، وهرگاه، کودکی شانس بیاوردودراثربیماری وحوادث نامناسب اجتناب پذیرتلف نشود، بسبب آزادیخواهی وبرابری طلبی، وستیزبا تبعیض عریان وغیرقابل تحملِ " دینی و زبانیِ " حاکم، درسن نوجوانی وجوانی دراعتراض به سیاست های پرتبعیض ومرگ آورجمهوری اسلامی ایران، همانند این ( ۱۱ ) جوان حتماً موردشکنجه واعدام قرارمی گیرد. بلوچ ها نه تنهاهمچون سایرملیتها، بسبب آپارتاید زبانی رژیم ازتحصیل به زبان مادری خود محرومند، بلکه همانند ترکمن ها وکردها، ومعتقدین سایرادیان ودین ناباوران، با ستم وآپارتاید مذهبی دائما دست بگریبانند.
اعدام ( ۱۱ ) جوان بلوچ بدون تشکیل دادگاه عادلانه، وبدون حضوروکیل مدافع وهیئت مُنصفۀ بی نظر، وطی شدن مراحل قانونی، جنایتی است که بایستی موردِ اعتراض همۀ ایرانیان ومردم آزادۀ جهان، که با اعدام مخالفند قرارگیرد.
امروزنیزهمانند دیروز، روزآزمایش وجدان سیاسی طیف های مختلف سیاسی - فرهنگی ایرانی است. آیا سهم بلوچ ها ازایرانی بودن، فقط تبعیض وفقروشکنجه واعدام بوده وهست ؟
کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال ، 2010-12-22
------ چه خاموشند هنگام مرگ بلوچ ها، انهایی که هنگام مرگ پاسداران و بسیجیان، صدای شان گوش فلک را کر میکرد!جمهوری اسلامی ۱۱ جوان بلوچ را در بامداد روز دوشنبه، بیستم ماه دسامبر ۲۰۱۰ میلادی اعدام کرد. در چند ماه گذشته ۱۶۰ نفر بلوچ اعدام شده بود. تعداد نا معلومی نیز در زندان وکیل اباد مشهد بدار آویخته شده بودند. تعداد کشته شدگان بلوچ دراین سال بیش از یک سوم کل کشته شدگان ایران است. همه این اعدامها درجواب اعتراضات مردم بلوچ برای عادی ترین و پایه ای ترین حقوق انسانی شان است، حقوقی که که بسیاری از مردم ایران هماکنون از آن برخوردارند: مثل حق کار، حق تحصیل، حق رفت و آمد ازادانه، حق بهداشت، حق امنیت و حق داشتن یک وبلاگ.
آیا این خواسته ها چیزهای زیادی است که یک ایرانی در مملکت خود خواستار آن باشد؟ آیا ایرانیهای دیگر فکر نمیکنند که آنچه انها دارند، بلوچها هم داشته باشند؟ آیا جامعه جهانی و سازمانهای حقوق بشر به منشور جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد اعتقادی ندارند؟ آیا کوشندگان سیاسی ایران هیچ حقی برای بلوچها وسایرملیتهای ایران قایل نیستند؟
اگر قایل هستند چرا صدای شان در نمیاید؟
اعدام جوانان بلوچ نه مشکل رژیم را حل میکند و نه مشکل بلوچستان را. تنها نفرت می آفریند و نفرت ریشه مبارزات بیشتر میگردد. اگر رژیم میخواهد ماموران آن یک شب با خیال آسوده بخوابند و یک هوا پیما همیشه آماده فرار خامنه ای نباشد، بهتر است حقوق مردم را به مردم باز گردانند.
کوشندگان سیاسی ایران نیز توجه داشته باشند که بدون کمک ملیت های ایران به هیچ موفقیتی نمیرسند. اگر جنبش سبز با آن عظمت، نتوانست بدون شرکت فعال اقوام و ملیت ها توفیقی بیابد، چطور کسانی که هیچ چیز با عظمت ندارند، شانس کامیابی خواهند داشت؟ آینده ایران به کسانی تعلق خواهد داشت که امروز در جهت تعیین کردن آن کار میکنند.%
- برگرفته از سایت کنگره ملیتهای ایران فدرال http://iranfederal.org/fa/?p=1234
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر